Zef Pllumi: Dallime mes rishikimesh

I pagëzuar Prenkë, leu më [[28 gusht]]<ref>Data e lindjes i mbeti ''7 prill'' ngaqë pat një rivendosje prej gjykatës civile mbasi doli për herë të parë nga burgu dhe nuk morën parasysh as datën e lindjes që pasqyrohej në regjistra shkollor, e as atë të shënuar në burg (që ishte tjetër).</ref> [[1924]], në ShengjinMalin e Rencit (Lorencit) nga një familje me origjinë prej [[Shkrel]]i. U lind nga e ëma, Luke Mrija në një zabel<ref name=":0">Pllumi Z., "Saga e fëmijnisë - tregim autobiografik", red. & kur. Ledi Shamku, Botimet Françeskane, Shkodër 2009.</ref>. Malësorët që kishin rënë me kohë në ultësirë venin të veronin në bjeshkë për t'iu shmangur verës pranë zonave bregdetare të pabonifikuara. Fisi i Prenkës kishte tëbanin në Qafë të Tëthores së [[Bogë]]s, mes Shkrelit dhe [[Komuna Shalë|Shalës]] - bajrak ky i fundit ku ishte nip. Xhaxhai i Prenkës, Pashko Toma, ishte i pari i shtëpisë dhe burrë i shquar në ato male si plak, kuvendar e bukëdhanës. Gjatë fëminisë takoi P. [[Gjergj Fishta|Gjergj Fishtën]] dhe P. [[Anton Harapi]]n që i kishin ardhur miq te tëbani i tyre ndër bjeshkë. Shtati dhe prania imponuese e të parit dhe çehrja prej asketi e të dytit lanë mbresat të cilat i përcjell te libri autobiografik "Saga e fëmijnisë". Gjatë atij takimi xhaxhai u thotë fretënve se djaloçi kishte shprehur dëshirën të bëhej frat. Dëshirë kjo e ftilluar në librin e lartpërmendur, që kishte marrë shkas prej një takimi të mëparshëm me P. Bona Gjeçajn ofm. Me atë rast P. Harapi i jep një medaljon të [[Françesku i Asizit|Shën Françeskut]] që mbante në qafë, duke i thënë që ta ruante me shumë kujdes në mënyrë që kur të shkonte në Kolegjin Françeskan të paraqitte atë medaljon<ref name=":0" />.