Banjo turke: Dallime mes rishikimesh

Content deleted Content added

Inline

Versioni i datës 3 qershor 2018 22:46

Banjo turke (Turqisht: hamam; Arabisht: حمّام‎; trasnlit. hammamm) është një lloj i banjo publike lidhur me kulturën e Perandorisë Osmane dhe botën Islamike. Metoda e pastrimit dhe relaksimit u bë e popullarizuar gjatë epokës Viktoriane dhe u përhap në Perandorinë Britanike dhe Evropën Perëndimore. Ndërtimi është i ngajshëm me banjon romake.

Dallimi mes hamamit Islamike dhe banjos turke Viktoriane është ajri. Ajri i nxehtë në banjon turke Viktoriane është i thatë; në hamamin islamike ajri është shpesh me avull. Banisti në një banjë turke Viktoriane shpesh do të marrë një rrënie në një pishinë të ftohtë pas dhomave të nxehta; hammami islamik zakonisht nuk ka një pishinë përveç nëse uji rrjedh nga një burim. Në hamamet islame larësit e spërkaten veten me ujë të ftohtë.

Banjo publike sipas kontekstit Islam

Një nga pesë shtyllat e Islamit është namazi. Është e nevojshme pastrimi para namazit. Dy lloje të pastrimit në Islam janë: gusli, pastrimi i gjithë trupit dhe abdesi, pastrimi i duarve, fytyrës dhe këmbëve.^[1] Në mungesë të ujit, lejohet gjitashtu pastrim me dhe ose me rërë të pastërt (tejemum).^[2]

Në një nga vëllimet e librit Revival of the Religious Sciences, teologu mualimanë El-Gazaliu detajon, hamami është një përvojë kryesisht mashkullore dhe ai paralajmëron se gratë duhet të hyjnë në hamam vetëm pas lindjes ose sëmundjes. Edhe atëherë, el-Gazaliu e konsideron të pranueshme që burrat të ndalojnë gratë dhe motrat e tyre nga përdorimi i hamamit. Ai pikën kryesore të grindjes që rrethon hammamët në vlerësimin e el-Ghazaliut është lakuriqësia. Në punën e tij ai paralajmëron se lakuriqësia e hapur duhet të shmanget. "... ai duhet ta mbrojë atë nga sytë e të tjerëve dhe së dyti, të ruhet kundër kontaktit të të tjerëve".^[3] Ai shkruan se lakuriqësia është e mirë vetëm kur zona ndërmjet gjunjëve dhe stomakut të poshtëm të një njeriu është i fshehur. Sa i përket grave, zbulimi i fytyrës dhe duarve është e përshtatshme. Duke e ditur se May Telmissany, një profesoreshë në Universitetin e Otavës, argumenton se imazhi i një gruaje të hiper-seksualizuar që largohet nga hamami është një perspektivë orientale që shikon largimin ose ndjekjen e hamës si një shenjë e sjelljes seksuale të shquar.^[4]

Referencat

^ Rahim, Habibeh (2001). "Understanding Islam". The Furrow. 52 (12): 670–674. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Reinhart, Kevin (1990). "Impurity/No Danger". History of Religions. 30 (1): 1–24. doi:10.1086/463212. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Ghazali, Abu Hammid (1975). The Mysteries of Purity: Being a Translation with Notes of the Kitāb Asrār Al-ṭahārah of Al-Ghazzāli's Iḥyāʼ ʻulūm Al-dīn. Lahore: Muhammad Ashraf. fq. 51. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Nkrumah, Gamal (23 korrik 2009). "Tales from the Hammam". Al-Ahram Weekly. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja)

[1] Rahim, Habibeh (2001). "Understanding Islam". The Furrow. 52 (12): 670–674. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[2] Reinhart, Kevin (1990). "Impurity/No Danger". History of Religions. 30 (1): 1–24. doi:10.1086/463212. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[3] Ghazali, Abu Hammid (1975). The Mysteries of Purity: Being a Translation with Notes of the Kitāb Asrār Al-ṭahārah of Al-Ghazzāli's Iḥyāʼ ʻulūm Al-dīn. Lahore: Muhammad Ashraf. fq. 51. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[4] Nkrumah, Gamal (23 korrik 2009). "Tales from the Hammam". Al-Ahram Weekly. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Datë e përkthyer automatikisht (lidhja)

[1]

[2]

[3]

[4]