Alfabeti shqip: Dallime mes rishikimesh

E para referencë ndaj shkronjave latine ka qenë në një dorëshkrim mesjetar në latinisht më 1332<ref name="Newmark">{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=hqlYbhnII3QC&pg=PA3&dq=Pal+Engj%C3%ABlli&cd=3#v=onepage&q=&f=false|title=Standard Albanian: a reference grammar for students|last=Newmark|first=Leonard|authorlink=|author2=Philip Hubbard|author3=Peter R. Prifti|publisher=Andrew Mellon Foundation|accessdate=2010-05-28|year=1982|isbn=|location=|page=}}</ref>. Ndërsa pretendimi për zbulimin e parë të gjuhës arbërore është një dorëshkrim i Teodor Shkodranit më 1210, me gjasë i shkruar me alfabet latin.

 

 

Pesë shkrimtarët shqiptarë të shekujve XVI-XVII ([[Gjon Buzuku|Buzuku]], [[Lekë Matrënga|Matrënga]], [[Pjetër Budi|Budi]], [[Frang Bardhi|Bardhi]] e [[Pjetër Bogdani|Bogdani]]) që përbëjnë bërthamën e letrave shqipe, të gjithë shkruajtën me alfabet latin. Ky alfabet u mbajt nga shkrimtarët në viset veriore shqiptare deri në fillim të shek. XX dhe është i njohur përgjithësisht me emrin ''[[Alfabeti i Shkodranishtes së vjetër]]'' nga Doktrina e Bogdanit e deri me botimet e shtypshkronjës "Zoja e Paperlyeme" që nisën më 1870 në [[Shkodra|Shkodër]]''.''<ref>{{Cite book|title=Gjuha e shkrueme ase vërejtje gramatikore|last=Rrota|first=Justin|publisher=Botime Françeskane|year=2006|isbn=99943-696-9-5|location=Shkodër|pages=113}}</ref>