Shekullarizmi buron nga pikëpamjet intelektuale të filozofëve grekë dhe romakë si Epikuri dhe Mark Aureli; nga mendimtarët iluministë si John Locke, Denis Diderot, Voltaire, Baruch Spinoza, James Madison, Thomas Jefferson dhe Thomas Paine; dhe nga mendimtarët e lirë dhe ateistë të tillë si Robert Ingersoll, Bertrand Russell dhe Christopher Hitchens.
Qëllimet dhe argumentet në mbështetje të shekullarizmit ndryshojnë shumë. <ref>{{cite book |last=Feldman |first=Noah |authorlink=Noah Feldman |year=2005 |title=Divided by God |location=New York City |publisher=[[Farrar, Straus and Giroux]] |page=25. |quote="Together, early protosecularists (Jefferson and Madison) and proto-evangelicals (Backus, Leland, and others) made common cause in the fight for nonestablishment [of religion]{{spaced ndash}}but for starkly different reasons."}}</ref> Në shekullarizmin evropian, është argumentuar se shekullarizmi është një lëvizje drejt modernizimit dhe larg vlerave tradicionale fetare (të njohura edhe si shekularizimishekullarizimi). Ky lloj i shekularizmit, në një nivel shoqëror ose filozofik, ka ndodhur shpesh duke ruajtur një kishë zyrtare shtetërore ose mbështetje tjetër shtetërore të fesë. Në Shtetet e Bashkuara, disa argumentojnë se sekularizmishekullarizmi shtetëror ka shërbyer në një masë më të madhe për të mbrojtur fenë dhe fetë nga ndërhyrjet qeveritare, ndërkohë që laicizmi në një nivel shoqëror është më pak i përhapur.<ref>Yavuz, Hakan M. and John L. Esposio (2003) ‘’Turkish Islam and the Secular State: The Gulen Movement’’. Syracuse University, pg. xv–xvii. {{ISBN|0-8156-3040-9}}</ref> <ref>{{cite book |last=Feldman |first=Noah |authorlink=Noah Feldman |year=2005 |title=Divided by God |location=New York City |publisher=[[Farrar, Straus and Giroux]] |page=147. |quote=But with the Second World War just ahead, secularism of the antireligious type was soon to disappear from mainstream American society, to be replaced by a new complex of ideas that focused on secularizing the state, not on secularizing society.}}</ref>
Profesori italian i së drejtës Alberico Gentili (1552-1608) ka qenë i pari që ndau sekularizminshekullarizmin nga ligji i kanonik dhe teologjia katolike romake. Termi "sekularizmishekullarizmi" është përdorur më parë nga shkrimtari britanik George Jacob Holyoake në vitin 1851.<ref name="Holyoake" >{{cite book |last=Holyoake |first=G.J. |authorlink=George Holyoake |year=1896 |title=English Secularism: A Confession of Belief |url=https://books.google.com/books?id=DCg0dcD2bBAC&printsec=frontcover |pages=[https://books.google.com/books?id=DCg0dcD2bBAC&pg=PT47&dq=%22Mr.+Holyoake%22%22will+lay+before+the+meeting+%5Bthen+proposed%5D+the+present+position+of+Secularism+in+the+provinces.%22%22(Reasoner,+Dec.+10,+1851,+p.+62.)%22%22This+was+the+first+time+the+word%22%22Secularism%22%22appeared+in+the+press%22 47−48] |publisher=Library of Alexandria |id={{ISBN|1-46551332-9}} |isbn=978-1-465-51332-8}}</ref>
