Mihal Grameno: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Vetem edhe nje dhe e perfundova ...
No edit summary
Rreshti 12:
}}
 
'''Mihal Grameno''', ''([[1871Korça|Korçë]], -[[13 janar]] Korçë[[1871]] - [[5 shkurt]] [[1931]])'', ishteka publicist i shquar, shkrimtar dheqenë veprimtar i lëvizjesçështjes patriotike e demokratikekombëtare, Hero i Popullit.<ref>Pasho Baku:luftëtar Enciklopediame universaleçetën e ilustruar.Çerçiz ShtëpiaTopullit Botuesedhe Bacchus,shkrimtar Tiranë, 2011, fqshqiptar. 377</ref>
 
== JetaBiografia ==
U lind në Korçë në një familje tregtare, u shkollua në vendlindje dhe më 1885 mërgoi drejt Rumanisë. Në [[Bukuresht]] u lidh me lëvizjen kombëtare shqiptare, ku më 1889 u zgjodh edhe sekretar i shoqatës "[[Drita (shoqatë)|Drita]]".
Lindi në [[Korçë]] në një familje atdhetare nga shtresa zejtare dhe tregtare. Luftëtar dhe intelektual i shquar i Rilindjes. Mësimet e para i mori në vendlindje. Në moshë të re mërgoi në [[Bukuresht]], ku u lidh me shoqërinë "[[Drita (shoqatë)|Drita]]". Aty u lidh me lëvizjen atdhetare dhe më 1889 u zgjodh sekretar i shoqërisë "Drita". Me vullnet dhe këmbëngulje punoi për të zgjeruar horizontin e tij kulturor. Hyri në lëvizjen kombëtare që nga fundi i shek. XIX. Botoi vjersha dhe artikuj në shtypin e kohës. Në vitet 1907-1908 luftoi në radhët e Çetës së [[Çerçiz Topulli]]t, më 1908 mori pjesë në [[Kongresi i Manastirit|Kongresin e Manastirit]]. Për veprimtarinë e tij u dënua disa herë me burgim prej qeverisë osmane. Pas shpërthimit të Luftës I Botërore u detyrua të largohej në [[SHBA]], ku vazhdoi të punojë për çështjen kombëtare deri më 1920, kur u kthye në atdhe. Përfaqësoi shqiptarët e Amerikës në Konferencën e Paqes në Paris. Në vitet 1921-1924 ishte një nga veprimtarët në zë të lëvizjes demokratike. Në vitet 1921-1924, si publiçist mbrojti idealet demokratike. Pas dështimit të Revolucionit të qershorit, i sëmurë, e i dëshpëruar, u tërhoq nga lëvizja shoqërore. Vdiq në Korçë më [[5 shkurt]], [[1931]]. Për meritat e shquara në dobi të atdheut, i është dhënë titulli "Hero i Popullit".
 
Më 1907 doli kaçak dhe iu bashkua çetës së porsaformuar të [[Çerçiz Topulli]]t, cilësoheshin ''Apostuj të shqiptarizmës'' ngase shkonin fshat më fshat të kuvendonin për idenë kombëtare. Grameno si gazetar bëri të mundur raportin e përleshjes së çetës në Mashkullorë. Më 1908 çeta shkoi të takonte Njazi bej Resnjën për të diskutuar më 23 korrik duke diskutuar për përparësitë që do t'i jepte shqiptarëve shpallja e një kushtetute. Po atë vit në nëntor përfaqësoi [[Klubi i Korçës|Klubin e Korçës]] në [[Kongresi i Manastirit|Kongresin e Manastirit]]. Më 1909 Grameno themeloi në Korçë ''Lidhjen Ortodokse'' dhe redaktonte të përkohshmen me të njëjtin emër që botohej gjatë 1909–1910. Më 1910 organizata proklamoi themelimin e një kishe shqiptare, dhe nuk u njoh nga [[Perandoria Osmane]]. Grameno u arrestua më 1910 nga autoritetet osmane për punën e tij në gazetën ''Bashkimi i Kombit''.
 
Gjatë kryengritjeve të vitit 1911 Grameno kryente ndërlidhjen mes grupeve të çetave ndër viset shqiptare dhe prijësve të lëvizjes kombëtare në Stamboll për të koordinuar kryengritjet.
 
Punoi gjithashtu për të përjavshmen ''Koha'' si redaktor, së pari të botuar në Korçë dhe më pas në Jamestown, New York ku jetoi nga 1915 deri më 1919. U kthye në Evropë për të përfaqësuar ''Partinë Politike'' të shqiptaro-amerikanëve në [[Konferenca e paqës së Vërsajës|Konferencën e Paqes]] në [[Parisi|Paris]]<ref>{{Cite book|title=Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942)|last=Vllamasi|first=Sejfi|authorlink=Sejfi Vllamasi|publisher=Vllamasi|year=2012|origyear=1950'|isbn=978-9928-140-54-8|location=Tiranë|pages=152|ref=harv}}</ref> dhe pas një viti u kthye në Shqipëri.
 
Lindi në [[Korçë]] në një familje atdhetare nga shtresa zejtare dhe tregtare. Luftëtar dhe intelektual i shquar i Rilindjes. Mësimet e para i mori në vendlindje. Në moshë të re mërgoi në [[Bukuresht]], ku u lidh me shoqërinë "[[Drita (shoqatë)|Drita]]". Aty u lidh me lëvizjen atdhetare dhe më 1889 u zgjodh sekretar i shoqërisë "Drita". Me vullnet dhe këmbëngulje punoi për të zgjeruar horizontin e tij kulturor. Hyri në lëvizjen kombëtare që nga fundi i shek. XIX. Botoi vjersha dhe artikuj në shtypin e kohës. Në vitet 1907-1908 luftoi në radhët e Çetës së [[Çerçiz Topulli]]t, më 1908 mori pjesë në [[Kongresi i Manastirit|Kongresin e Manastirit]]. Për veprimtarinë e tij u dënua disa herë me burgim prej qeverisë osmane. Pas shpërthimit të Luftës I Botërore u detyrua të largohej në [[SHBA]], ku vazhdoi të punojë për çështjen kombëtare deri më 1920, kur u kthye në atdhe. Përfaqësoi shqiptarët e Amerikës në Konferencën e Paqes në Paris. Në vitet 1921-1924 ishte një nga veprimtarët në zë të lëvizjes demokratike. Në vitet 1921-1924, si publiçist mbrojti idealet demokratike. Pas dështimit të Revolucionit të qershorit, i sëmurë, e i dëshpëruar, u tërhoq nga lëvizja shoqërore. Vdiq në Korçë më [[5 shkurt]], [[1931]]. Për meritat e shquara në dobi të atdheut, i është dhënë titulli "Hero i Popullit".
 
== Krijimtaria ==
Line 43 ⟶ 51:
*''Kryengritja shqiptare'', Korçë 1925 ({{lang-en|The Albanian Uprising}}), memoirs of his experiences as a guerrilla fighter against the Turkish and Greek troops.
 
== BurimetReferencat ==
<references />
 
{{Hero i Popullit|state=collapsed}}
 
{{DEFAULTSORT:Grameno, Mihal}}