Mihal Grameno: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Lludha (diskuto | kontribute) No edit summary |
Lludha (diskuto | kontribute) No edit summary |
||
Rreshti 12:
}}
'''Mihal Grameno''' ([[Korça|Korçë]], [[13 janar]] [[1871]] - [[5 shkurt]] [[1931]]) ka qenë veprimtar i çështjes kombëtare, luftëtar me çetën e Çerçiz Topullit, botues dhe shkrimtar shqiptar. Vlerësohet se vendi i Gramenos në letërsinë shqiptare është kryesisht si publicist e pamfletist i jetës politike
== Biografia ==
U lind në Korçë në një familje tregtare, u shkollua në vendlindje dhe më 1885 mërgoi drejt Rumanisë. Në [[Bukuresht]] u lidh me lëvizjen kombëtare shqiptare, ku më 1889 u zgjodh edhe sekretar i shoqatës "[[Drita (shoqatë)|Drita]]".<ref name="Elsie">{{Cito web|url=http://www.elsie.de/pdf/B1997HistLetShqip.pdf|title=Histori e Letërsisë Shqiptare|website=elsie.de|publisher=Dukagjini|last=Elsie|first=Robert|authorlink=Robert Elsie|year=1997|origyear=1995}}</ref>
Më 1907 doli kaçak dhe iu bashkua çetës së porsaformuar të
Gjatë kryengritjeve të vitit 1911 Grameno kryente ndërlidhjen mes grupeve të çetave ndër viset shqiptare dhe prijësve të lëvizjes kombëtare në Stamboll për të koordinuar kryengritjet.
Pas shpërthimit të Luftës I Botërore u detyrua të largohej në [[SHBA]], ku vazhdoi të punojë për çështjen kombëtare deri më 1920, kur u kthye në atdhe. Përfaqësoi shqiptarët e Amerikës në Konferencën e Paqes në Paris. Në vitet 1921-1924 ishte një nga veprimtarët në zë të lëvizjes demokratike. Në vitet 1921-1924, si publiçist mbrojti idealet demokratike. Pas dështimit të Revolucionit të qershorit, i sëmurë, e i dëshpëruar, u tërhoq nga lëvizja shoqërore. Vdiq në Korçë më [[5 shkurt]], [[1931]]. Për meritat e shquara në dobi të atdheut, i është dhënë titulli "Hero i Popullit".
== Krijimtaria ==
Krijimet e para letrare e publicistike të Mihal Gramenos panë dritën e botimit në fillim të shek.XX. Hartoi këngë patriotike, disa prej të cilave, si "[[Për mëmëdhenë]]", "Lamtumirë", "Uratë për liri" u përhapën gjerësisht në popull. Është ndër nismëtarët e dramaturgjisë e të prozës (sidomos novelës) së gjatë shqipe. Shkroi novelat [[Oxhaku (novelë)|Oxhaku]] (1904-1905), [[Varri i pagëzimit]] (1909) dhe
Fusha ku spikati talenti i Mihal Gramenos është publicistika. Bashkëpunoi me disa organe, por shumicën e shkrimeve e botoi në gazetat Lidhja ortodokse ([[1909]]-[[1910]]) dhe "[[Koha]]" (1911-1926), të cilat i drejtoi vetë. Shkrimet e tij publicistike shquhen për idetë demokratike dhe frymën luftarake. Mihal Grameno luftoi me këmbëngulje kundër shovinizmit fqinj dhe politikës osmanizuese të xhonturqve.
Rreshti 43:
==Veprat==
*''Mallkimi i gjuhës shqipe'', komedia me tri akte, Bukuresht, 1905; rebotim Dh. Koti, Korçë 1921.
*''Vdekja e Piros,'' tragjedia historike me katër akte, Sofie, 1906.
*''Oxhaku,'' Roman dramatik, Selanik 1909, rebotim Dhori Koti, Korçë 1913, 1943
*''E puthura'', Roman dramatik, Selanik 1909, rebotim Dhori Koti, Korçë 1943.
*''Varr' i pagëzimit'', Roman dramatik, Korçë 1909.
*''Këngëtore shqipe'': ''Plagët,'' poezi, [[Manastir]], 1912.
*''Kryengritja shqiptare'', G. Direttore, Vlorë, 1925.
*''Antikat kombëtare. Kujtime, pamflete, portrete''. Mbledhur, pajisur me shënime dhe pregatitur për shtyp nga Piro Tako, Naim Frashëri, Tiranë, 1974) 215 ff.
*''Vepra 1-2''. Rilindja, Prishtinë 1979).<ref name="Elsie" />
== Referencat ==
|