[Redaktim i kontrolluar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
përmirësime teknike, zëvendësova: Gusht → gusht duke përdorur AWB
Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari
Rreshti 49:
 
=== Imami i xhamisë së Profetit ===
<p align="justify">Mbas ardhjes së tij në Medine Profeti i printe namazet në xhaminë e tij gjatë gjithë kohës. Kjo ishte me të vërteti një detyrë e lartë që nuk i ishte dhënë askujt në prezencën e Profetit Pak muaj mbas kthimit të tij nga Haxhi i Lamtumirës në vitin 10 të Hixhrës, Profeti u sëmurë. Ai nuk mundë të lëvizte dhe nuk mundë të shkonte në xhami për t'i prirur namazit. Ai duhej të caktonte një njeri për Imam të xhamisë dhe ky nder iu dha Ebu Bekr Es-Siddikut. Vajza e Ebu Bekrit Aisha që ishte një nga gratë më të dashura të Profetit , e dinte se Ebu Bekri ishte një njeri më zemër të butë dhe do të ishte shumë e vështirë për të të zëvendësonte profetin në namaz. Kështu ajo i kërkoi profetit ta shkarkojë nga kjo detyrë, por Profeti nuk e ndryshoi vendimin e tij edhe pse ju kërkua tre herë. <br />Gjatë atyre ditëve, njëherë Ebu Bekri nuk ishte prezent në kohën e namazit. Dikush i tha Hazreti Omerit ta udhëheqi namazin. Profeti kur e ndigjoi zërin e Hazreti Omerit pyeti për imamin, dhe kur e pa se Ebu Bekri nuk po udhëheqte namazin ai u shqetësua dhe tha: "Asnjëri nuk do ta drejtoj namazin përveç Ibn Ebu Kahfës (Ebu Bekrit)." Pastaj Ebu Bekrin e thirrën por në atë kohë Hazreti Omeri e kishte mbaruar namazin. Namazi u përsëritë me urdhër të Profetit dhe atë e drejtoi Ebu Bekri<br />Profeti , gjatë sëmundjes së tij, një ditë e ndjeu vetën më mirë, dhe shkoi për të falur namazin e drekës i mbështetur nga hazreti Alia dhe hazreti Abasi Fytyra e tij i rrezatoi me gëzim dhe kënaqësi kur e pa Ebu Bekrin duke prirur namazin. Kur e pa prezencën e Profetit , Ebu Bekri deshti të bënte një hap mbrapa por Profeti e ndaloi atë dhe u ul në krahun e tij. Mbas namazit Profeti dha adresën e tij të fundit duke thënë; "Allahu i paraqiti njërit nga shërbëtorëve të Tij zgjedhjen e jetës në këtë botë dhe jetës me Të. Por shërbëtori zgjodhi të fundit." Kur Ebu Bekri i dëgjoi këto fjalë atij i rrjedhën lotët nga sytë dhe u rrokullisën poshtë në mjekrën e tij. Ai mendoi për ndarjen e pashmangshme me Mësuesin e tij të dashur (Profetin ) Shumica e njerëzve nuk i kuptuan fjalët e Profetit dhe ata u habitën me lotët e Ebu Bekrit.<br />Herët në mëngjes, në ditën e fundit të jetës së tij, gjendja e Profetit befasisht u bë më e mirë për disa çaste. Meqë dhoma e tij ishte e ngjitur me xhaminë, ai e hapi perden dhe vështroi myslimanët të zënë në namaz nën drejtimin e Hazreti Ebu Bekrit E qeshura ia mbuloi fytyrën e zbehtë të Profetit Duke parë përmirësimin e gjendjes së Profetit njerëzit e xhamisë e humbën kontrollin nga gëzimi i pamasë. Ata deshën të shpërndahen nga rreshtat e tyre, por profeti i tha Ebu Bekrit të vazhdojë namazin dhe ai hyri brenda dhe e la perden ngjyre bjerë.<ref>përkthyerblu ngate anglishtja me datën 7. janar 1999, Ummu Lejla</ref>bjere
 
== Referencat ==