[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v ë
vNo edit summary
Rreshti 12:
Para zhvillimit te kitares elektrike dhe perdorimit te materialeve sintetike, kitara ishte percaktuar si një instrument qe ka "një koke, qafe, banese druri, brinje, dhe një prapasheshte, me shpesh me anet jo te perkulura", termi i perdorur per t'iu referuar një numri te instrumenteve te tille te nderlidhur qe jane zhvilluar dhe perdorur ne te gjithe Evropen ne epoken moderne. Disa lloje te kitarave, te cilat jane vete ne lidhje me keto instrumente Evropiane, e kane origjinen ne Amerikat. Origjina e instrumenteve me tela njiheshin edhe ne Azine qendrore dhe Indi. Per kete arsye kitarat bashkekohore jane te lidhura me instrumente nga keto rajone, duke perfshire tanburin, setarin dhe sitarin, nder te tjera. Perfaqesimi me i vjeter ikonografik i një instrumenti I njohur deri me sot,I cili shfaq tiparet thelbesore te një kitare, eshte një gur 3.300 vjeçar gdhendje e popujve te lashte qe jetonin ne Turqine e sotme.
 
Fjala moderne, kitare, u adoptua ne anglisht nga spanjishtja, Guitarra (Gitarre gjermanisht, frengjisht Guitare), huazuara nga "qitara" mesjetare e Andaluzise Arabike, qe rrjedh nga cithara latine, e cila nga ana tjeter erdhi nga fjala greke kithara, njenjë pasardhes i sihtarit te vjeter persian (Tar do te thote ne persisht tel).
 
Kitare rrjedh nga cithara romak e shpene nga romaket ne Hispania rreth 40 pas Krishtit, dhe u adaptua dhe zhvillua me tej me ardhjen e udit me kater tela, te sjelle nga mauret, pas pushtimit te tyre te Iberi ne shekullin e 8. Gjetke ne Evrope, luti indigjen me gjashte tela, skandinav, fitoi popullaritet gjate mesymjes ne te gjithe kontinentin nga [[Vikinget]]. Ne 800 pas Krishtit, heroi Gunther (i njohur edhe si Gunnar), ka luajtur njenjë lahute me gishterinjte e tij sikur po “vriste njenjë gjarper”, ne legjenda e Siegfried. Me 1200 pas Krishtit, : “kitara” me kater tela kishte evoluar ne dy lloje: Guitarra moresca (kitare maure) e cila kishte prapa njenjë forme te rrumbullakosur, tastiere te gjere dhe disa vrima nga dilte muzika, dhe Guitarra Latina (kitare latine) e cila I ngjiste kitares moderne me njenjë dhome dhe njenjë qafe te ngushte. Ne shekujt 14 dhe 15 termat "moresca" dhe "Latina" u hoqen dhe keto instrumente u quajten thjesht kitarat.
 
Vihuela spanjisht ose (ne italisht) "viola da mano", si njenjë kitare, instrument i shekujve 15 dhe 16, eshte konsideruar shpesh te kete njenjë ndikim te madh ne zhvillimin e kitares moderne. Ajo kishte gjashte kurse (zakonisht), akordimin si lahute dhe nje trup si kitare. Kjo ishte edhe me e madhe se kitarat bashkekohore me kater kurse. Deri ne fund te shekullit te 15 disa vihuelas filluan te luheshin me nje hark, duke çuar ne zhvillimin e violes. Deri ne shekullin e gjashtembedhjete te ndertimit vihuela kishte shume te perbashketa me kitaren moderne, me vet nje brinje te lakuar, se sa me violat, dhe me shume si nje version me i madhe se kitarat bashkekohore me kater kurse. Vihuela e gezoi vetem per nje kohe te shkurter popullaritetin ne Spanje dhe ne Itali gjate nje epoke e dominuar kudo ne Evrope nga lahuta, dokumenti i fundit muzikor per kete instrument i takon vitit 1576. Nderkohe kitare baroke me 5 kurse, i cili u dokumentua ne Spanje nga mesi i shekullit 16, ka gezuar popullaritet, sidomos ne Spanje, Itali dhe France nga fundi i shekullit te 16 te mesi i shekullit 18. Per çudi, ne Portugali, fjala vihuela perdorej per te referuar kitares, ndersa Guitarra nenkuptonte kitaren "Portugeze", nje loj cittern-i.
 
== '''Llojet e kitarave''' ==