Ismail Kadare: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
U kthye versioni 1906756 i bërë nga 51.158.69.142 (diskutimet) prit, prit, se ka me Etiketa: Undo |
v →Prozë: kjo fjali eshte ketu me mire |
||
Rreshti 80:
Kur ishte 17 vjeç shkroi poezinë për vdekjen e Stalinit, gjë që sipas historianit [[Noel Malcolm]], ndihmoi në botimin e vëllimit të tij të parë<ref name=":0" /> titulluar ''Frymëzime djaloshare'' më 1954. Më pas do t'i botoheshin ''Ëndërrimet'' (1957), ''Shekulli im'' (1961) dhe më i çmuari ''Përse mendohen këto male'' (1964), ''Motive me diell'' (1968)<ref name=":10" /> dhe ''Koha'' (1976).[[Skeda:Vepra (Ismail Kadare).jpg|thumb|200px]]
=== Prozë ===
Shkroi tregimet e para 13 vjeç, të cilin e botoi te revista ''Pionieri'' në Tiranë, tregimet për fëmijë ''Dhurata më e çmuar'' dhe ''Zadrimasi i vogël''.<ref name=":14">{{Cite web|url=http://www.panorama.com.al/bibliografia-e-vepres-se-kadarese/|title=Bibliografi e veprës së Kadaresë|date=3 shkurt 2015|website=panorama.com.al|publisher=Panorama|last=Kryeziu-Shkreta|first=Jorina}}</ref> Shkroi romanin e parë gjatë kohës kur studionte për Mësuesi në Tiranë, me titull ''Mjegullat e Tiranës.<ref name=":2" />'' Nisi në Tiranë të shkruante veprën ''Qyteti pa reklama<ref name=":8" />'' dhe e mbaroi në Moskë, vepër nga ku shkëputi fragmentin që përbën novelën ''Ditë kafenesh'' botuar më 1962.<ref name=":9" /
Konsiderohej si shkrimtar i talentuar, por talenti i të cilit anonte kah dekadenca dhe subjektivizmi. Në organet e [[Drejtoria e Sigurimit te Shtetit|Sigurimit]] dhe garda e vjetër e [[Byroja politike e Partisë së Punës së Shqipërisë|Byrosë Politike]] e akuzonin atë vazhdimisht si "''agjent i Perëndimit''", që ishte njëra prej akuzave më të rrezikshme që mund të bëhej asokohe.<ref>{{cite book|title=Kadare: Shkrimtari dhe diktatura 1957-1990|last1=Morgan|first1=Peter|date=2011|publisher=Shtëpia Botuese "55"|isbn=978-9928-106-12-4|edition=1|location=Tiranë|page=143|chapter=3}}</ref> Pas publikimit të dy romaneve me temë historike (''Kështjella'' dhe ''Kronikë në gur'') , Kadare u përball me kritika pse nuk po shkruante për tema "aktuale", si "ndërtimi i socializmit".{{sfn|Morgan|2011|p=128}} Vepra e tij ''Dimri i vetmisë së madhe'' pavarësisht se u botua, Komitetit Qendror i shkonin kërkesa për heqjen nga qarkullimin. E megjithëse i rishikuar, rishikimet u cilësuan të pamjaftueshme dhe u rrethua për tre vjet nga një heshtje kërcënuese.<ref name=":4" />
Rreshti 100:
== Raportet me pushtetin ==
Sipas mikut të tij, shkrimtarit, skenaristit dhe ish-ministrit Teodor Laço në një intervistë shprehet "Në sytë e njeriut të zakonshëm që nuk kishte qenë afër tij dhe që nuk mund t’i dinte dertet, hallet, atmosferën përgjuese që e rrethonte, Kadareja shihej si një njeri i privilegjuar."<ref name=":15" /> Në vitet '60 i çmuar realisht për talentin e tij, e përkrahën figura të tilla si [[Todi Lubonja]]<ref name=":3" /> dhe [[Fadil Paçrami]].<ref>{{Cite journal|last=Lubonja|first=Liri|date=19 qershor 2015|title=Kadare prishi miqësinë me ne, do të "pastrojë" biografinë|url=http://www.panorama.com.al/267503/|journal=[[Panorama]]|volume=|pages=|via=}}</ref>
== Nderime ==
|