[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v Sonra Mint zhvendosi faqen Elez Isuf Ndreu te Elez Isufi nëpërmjet përcjellimit: emra zyrtare
Rreshti 38:
 
Më 8 mars 1922 pararojet e Elezit kishin arrirë në lagjet e jashtme të Tiranës, nga ana e veri-perëndimit. Zogu, me ato pak fuqi që dispononte qeveria ndërkohë, po mundohej të merrte masat e rastit për mbrojtjen e kryeqytetit. Kurse qeveria bashkë me deputetët u mblodh në kryeministri dhe vendosi të largohej në Elbasan, mbasi Tirana po bëhej fushë lufte. Kështu, që të nesërmen herët, më 9rs 1922, qeveria, përveç [[Spiro Koleka|Spiro Kolekës]], ministër i Punëve Botore, bashkë me deputetët dhe shumë intelektualë dhe funksionarë u nisën për në Elbasan. Kesaj gjendje kritike i del zot kapiteni Prenk Pervizi, i ndohur prane Zogut, i cili arriti te bllokoje forcat rebele te Pusi i Madh i Pazarir te Vjeter, e t'i shpartalloje pas 16 ore luftim. Rebelet detyrohen te kthehen rreze Dajtit, ku me nderhyrjen e Ambasadorit H. Ayres dhe nje sasi floriri Elez Isufi u kthye ne Sloven e tij ne Diber. Ishte pikerisht kapiteni Pervizi, mbi te cilin Ahmet Zogu kishte mbeshet besimin e tij, qe me nje operacion te shpejte shpartalloi bandat e Hamit bej Toptanit qe i ishte kundervee qeverise dhe vete Ahmet Zogut. Vendi shpetoi nga nje krize te rezikshme destablizuese. kapiteni u gradua dhe u dekorua per merita lufte. Zogu e forcoi poziten e tij dhe ne nentor 1922 u be kryeminister,<ref>Pjeter Hidri, Gjeneral Prenk Pervizi, Toena, Tirane 2002</ref>. Nderkohe Qeveria me telefon thirri fuqitë ushtarake nga Zerqani e nga Kruja dhe vullnetarët nga Elbasani, qe i dhan fund atyre trubullirave.
Siç u permend mbas ndërmjetësimit të ministrit anglez Eyres me të marrun vesh sesa e rënduar u bë situata me ndërhyrjen e Hamit beut,<ref>[[Sejfi Vllamasi|Vllamasi S.]], Ballafaqime politike në Shqipëri 1897-1942, Neraida 2000</ref> i paqësoi dibranët me [[Ahmet Zogu]]n që drejtonte mbrojtjen e kryeqytetit me ane te kapitenit Prenk Pervizi, faktori kryesor i deshtimit te atij Grusht shteti, qe i tille ishte. Do të çuditej konsulli anglez Ayres, i cili qe ndërmjetës në takimin që kishte Elez Isufi me Ahmet Zogun në Lëvizjen e marsit 1922. Në kujtimet e tij, ai tregon se kishte mbetë i habitur se si ranë dakort këto dy burra, njani 26 vjeç e tjetri 60, pa protokoll zyrtar, vetëm duke i dhanë dorën njëri-tjetrit. Nga ana tjeter nga keto rrethana del se emri i atij oficeri te ri, PrenK Pervzi, do te vazhdonte te lidhej me situata te tjera te rrezikshme, te zgjidhura me sukses prej tij. Ne rrjedeh e mevonshme ai do te vazhdonte te ruente miqesine me te birin e Elez Isufit, Cen Elez Ndreun, te cilit do te ia perfshinte djemt ne kurset e plotesimeu nga ku do te dilnin oficere.
[[Skeda:Gjeneral Prenk Perviizi ne Shtypin Shqiptar, LULU, NY, 2014.|parapamje]]
 
=== 1922-'24 ===