Aqif pashë Elbasani: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
vNo edit summary
Rreshti 25:
 
== Biografia ==
Lindi në Elbasan më 1860, i biri i Mustafa pashë Biçakut dhe Shefikat hanëm Alizotit, në oxhakun e [[Biçakçinjtë|Biçakçinjve]]. Nga e ëma vinte nga një familje e rëndësishme bejlere e [[Gjirokastra|Gjirokastrës]], binte kushëri i parë me [[Esad pashë Toptani|Esad pashë Toptanin]].<ref>{{Cite book|title=[[Lebenserinnerungen|Kujtime 1885-1925]]|last=Vlora|first=Eqrem bej|authorlink=Eqrem bej Vlora|publisher=IDK|year=2003|isbn=99927-780-6-7|location=Tiranë|pages=569|trans_title=Lebenserinnerungen|translator=[[Afrim Koçi]]}}</ref><ref name=":1">{{Cite book|title=Letërkëmbim (1947-1958)|last=Kruja|first=Mustafa|authorlink=Mustafa Kruja|last2=Margjokaj|first2=P. Paulin|publisher=Camaj-Pipa|year=2006|isbn=99943-34-47-6|location=Shkodër|pages=373}}</ref> Mësimet e para i mori në vendlindje, ndërsa të lartat në [[Stambolli|Stamboll]].<ref name=":0">{{Cite book|title=[[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet]]|last=Dervishi|first=Kastriot|publisher=55|year=2012|isbn=9789994356225|location=Tiranë|pages=90}}</ref>
 
Shërbeu në funksione të larta administrative dhe ushtarake në [[Perandoria Osmane|Perandorinë Osmane]]. Më 1905 me dekret sulltanor emërohet anëtar i Këshillit Administrativ të [[Sanxhaku i Elbasanit|Sanxhakut të Elbasanit]]. Në vitin 1907 nga sulltan [[Abdyl Hamiti II]] i jepet titulli ''Rumeli Bejlerbej'' për "besnikëri të merituar". Më 1908 me shpalljen e kushtetutës ishte ndër përkrahësit më të mëdhenj të klubit "Bashkimi". Më 1909 mori pjesë në [[Kongresi i Dibrës|Kongresin e Dibrës]]. Më 1910 është ndër kontribuesit e mitingut kundër gërmave arabe që xhonturqit donin t'ua detyronin shqiptarëve. Me fushatat ndëshkimore të Shefqet Turgut Pashës u largua në [[Napoli]], prej ku më 1912 përdori gjithë ndikimin e tij për suksesin e [[Kryengritja e vitit 1912|kryengritjes së përgjithshme]].
Rreshti 33:
Me kryengritjen e Shqipërisë së Mesme shkoi në [[Bari]],<ref>Gazeta “Liri i Shqipërisë”, Sofje, 21 janar 1915, f.1, lajmi: Në Shkodër.</ref> ku qëndroi 6 muaj dhe më pas u vendos në [[Shkodër]]. Internohet për disa muaj nga malazezët dhe nga rrethanat e krijuara nga zhvillimet e [[Lufta e Parë Botërore|Luftës së Parë Botërore]] dhe ofensiva austro-hungareze kundër Malit të Zi, u lirua.
 
Më 1916 bashkë me [[Mbreti Zogu I|Ahmet bej Zogollin]] ishte nismëtar i kongresit të pambajtur të Elbasanit për të formuar një qeveri në emër të Vidit e për ta lënë Austro-Hungarinë para faktit të kryer. Por kjo përpjekje u ndalua nga austro-hungarezët.<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|pages=132}}</ref> Përkrahu Abdyl bej Ypin në organizimin e punimeve për Kongresin e Lushnjes.<ref name=":2">{{Cite book|title=Kujtime, nga fundi i sundimit osman në Luftën e Vlorës|last=Vlora|first=Syrja bej|authorlink=Syrja bej Vlora|publisher=Iceberg|year=2013|origyear=1921-1925|isbn=978-9928-4140-4-5|location=Tiranë|pages=320, 323|trans_title=Osmanlı Sonrası Arnavutluk|translator=[[Ali Asllani]]}}</ref> Më 1920 i zgjedhur nga [[Bashkia Peqin|bashkia e Peqinit]], përfaqësoi [[Kazaja e Peqinit|kazanë e Peqinit]] si delegat në Kongres,<ref name=":2" /><ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|page=182}}.</ref> ku emërohet kryetar dhe me vendosjen e rendit të Regjencës, emërohet si një nga anëtarët e [[Këshilli i Naltë i Regjencës|Këshillit të Naltë]] duke përfaqësuar elementin [[Bektashizmi|bektashi]].
 
Duke përfituar nga kriza e Mirditës, në bashkërendim me grupimin "Bashkimi i Shenjtë" dhe dorëheqjen e [[Zija Dibra|Zija Dibrës]] nga qeveria [[Pandeli Evangjeli|Evangjeli]], Biçakçiu nënshkruan me Imzot [[Luigj Bumçi|Luigj Bumçin]] shkarkimin e Evangjelit. I indinjuar nga mospranimi i tij, organizon një komision grushti shteti dhe i dërgon në hotelin "Internacional" ku banonte kryeministri, për ta shtrënguar të jepte dorëheqjen që çoi në krizën e dhjetorit me kabinetet pakditore. Mosbesimi që ndolli qeveria [[Hasan Prishtina|Prihstina]], bëri që ish-ministra, deputetë, funksionarë dhe oficerë të tërë të braktisnin Tiranën dhe të shkonin në Elbasan.<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|pages=258-261}}.</ref> Pas grevave dhe demonstratave, Biçakçiu dhe Bumçi ngarkuan [[Idhomeno Kosturi|Idhomeno Kosturin]] që të formonte një qeveri derisa të mblidhej parlamenti. Me kthimin e fuqisë kombëtare me në krye Zogun që kish shkuar për të qetësuar Mirditën dhe kthimin e deputetëve nga Elbasani, u bë mbledhja e parë të parlamentit më 22 dhjetor 1921. Në atë mbledhje Evangjeli dëshmoi për grushtin e shtetit që ish bërë dhe kësodore parlamenti vendosi për të rrëzuar dy regjentët që kishin gisht, duke e zëvendësuar Aqif Pashën me Omer pashë Vrionin. Biçakçiu u tërhoq në Elbasan me premtimin ndaj qeverisë që do të qëndronte urtë.<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|pages=264-266}}.</ref>
Rreshti 54:
*{{Cite book|title=Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942)|last=Vllamasi|first=Sejfi|publisher=Vllamasi|year=2012|isbn=978-9928-140-54-8|location=Tiranë|ref=harv}}
 
[[Kategoria:Biografi shqiptarësh]]
[[Kategoria:Lindje 1860]]
[[Kategoria:Vdekje 1926]]
[[Kategoria:Ministra të Shqipërisë]]
[[Kategoria:Pashallarë shqiptarë]]
[[Kategoria:Njerëz nga ElbasaniBiçakçinj]]
[[Kategoria:BiografiSufi shqiptarëshshqiptarë]]