Kryengritja e Shqipërisë së Mesme: Dallime mes rishikimesh

[[Esad pashë Toptani]], si ministër i luftës dhe i brendshëm, ishte kundër zgjidhjes paqësore të problemit me Deklaratën e Pavarësisë së Epirit të Veriut të 28 shkurtit 1914. Ai u kundërvu [[Komisioni Ndërkombëtar i Kontrollit të Shqipërisë|Komisionit Ndërkombëtar të Kontrollit]] i cili besonte se ky problem mund të zgjidhet me mjete diplomatike. Princi dhe kabineti i tij pranuan propozimet e Essad Pashës për të vendosur për zgjidhje ushtarake. Për të rritur forcën ushtarake të Principatës së Shqipërisë, mijëra pushkë italiane dhe armë austriake të makinave dhe maleve u blenë dhe u shpërndanë popullatës (kryesisht muslimane) të Shqipërisë qendrore.

 

Kryengritja shpërtheu në maj 1914.<ref>{{Harvnb|Akademia|2007|p=64}}</ref> Krerët proturq të rebelëve bashkë me emisarët osmanë me të cilët bashkëpunonin u përpoqën të nxisnin paragjykime fetare ndaj Princ Vidit dhe t'i jepnin luftës kundër tij dhe shtetit shqiptar karakterin e një lufte për mbrotjen e Islamit.<ref>{{Harvnb|Akademia|2007|p=67}}</ref>

 

 

Në fund të gushtit rebelët u përgatitën të sulmonin [[Vlora|Vlorën]], por banorët duke dashur të shmangnin luftën e dorëzuan qytetin vetë, me kusht që flamuri shqiptar të mos prekej. Më 1 shtator rebelët hynë në qytet.<ref>{{Harvnb|Akademia|2007|p=67}}</ref>

 

 

==Referencat==