[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Rreshti 10:
Më 14 tetor 1912, anëtar i komitetit, nënshkroi një memorandum për [[Fuqitë e mëdha|Fuqitë e Mëdha]].<ref name=":kd" /> U zgjodh përfaqësues i [[Plava|Plavës]], [[Gucia|Gucisë]], [[Gjakova|Gjakovës]] dhe [[Peja|Pejës]], delegat në Kuvendin e Vlorës, ku nënshkroi Shpalljen e Pavarësisë me siglën ''Bedri Pejani''.<ref>{{Cite book|title=Dokumente historike 1912-1918|last=Nosi|first=Lef|authorlink=Lef Nosi|publisher=ASH, Instituti i Historisë|year=2007|isbn=978-99956-10-04-3|location=Tiranë|pages=99}}</ref> Ka qenë anëtar themelues i [[Komiteti “Mbrojtja Kombëtare e Kosovës”|Komitetit “Mbrojtja Kombëtare e Kosovës”]], pas themelimit të të cilit emërua sekretar dhe i hartoi programin.<ref name=":0" /> Përktheu në [[Gjuha frënge|gjuhën frënge]] memorandumet dhe protestat e përpiluar nga [[Hoxha Kadri]] në emër të Komitetit, dërguar [[Konferenca e Paqes në Paris|Konferencës së Paqes]] në [[Parisi|Paris]].<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|page=154}}.</ref>
 
Më 1920 bëhet redaktor i gazetës ''Populli'' me qendër në [[Shkodra|Shkodër]].<ref name=":0" /> Anëtar i ''Krahut Kombëtar'', ishte i vetmi kosovar dakord që korrikun e atij viti të shkarkoheshin të dy vaporat me armë të nisur nga D'Annunzio për në [[Shëngjini|Shëngjin]].<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|page=222}}.</ref> Prillin e 1921 u zgjodh inspektor në Komisionin Central të Federatës "Atdheu", formuar pas mbledhjes më 25-28 prill 1921 në Vlorë; më pas federata u mbyll nga qeveria [[Xhaferr bej Ypi|Ypi]].<ref>{{Cite book|title=Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së|last=Dervishi|first=Kastriot|publisher=55|year=2016|isbn=9789928106384|location=Tiranë|pages=20-21}}</ref> U zgjodh deputet në zgjedhjet 1921, më 1922 u zgjodh kryetar i ''Partisë Popullore.'' Po atë vit përjetoi një ''shok'' cerebral, arsye për të cilën u dërgua për kura në [[Napoli]], ku më pas u përmirësua.<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|page=333}}.</ref>
 
Mbështeti [[Lëvizja e qershorit|Lëvizjen e qershorit]], dhe për këtë arsye u arratis dhjetorin e 1924, emigracioni i tij politik zgjati deri më 1930,<ref name=":kd" /> kur u amnistua. Më 1925 si përfaqësues i Komitetit për Çlirimin e Kosovës u bë anëtar i [[KONARE|Konare]]-s.<ref>{{Harvnb|Dervishi|2016|page=47}}.</ref> U kthye dhe qëndroi në Shqipëri deri më 19371935, pasndërsa këtijemri vitii tij doli në kryengritjen e Fierit, por pa pasojë për dënim.<ref>{{Harvnb|Dervishi|2016|pages=63-64}}.</ref> Më pas shkoi në Francë deri më 1940. U kthye sërish në Shqipëri dhe regjimi i ri e burgosi në [[Porto Palermo]]<ref name=":kd" /> deri më 13 shtator 1943.
 
Më 16 shtator 1943 ishte ndër themeluesit e Lidhjes së Dytë të Prizrenit dhe u bë figurë qendrore e lëvizjes. U zgjodh anëtar i grupit të Komitetit Kombëtar, si dhe anëtar i Komitetit Ekzekutiv të Përkohshëm (KEP) i ngarkuar me Arsimin. Më 1943-1944 qe deputet në Asamblenë Kombëtare, dhe nga janari deri në qershorin e 1944 ishte kryetar i Lidhjes sё Dytё tё Prizrenit me inkurajimin e kryeministrit [[Rexhep bej Mitrovica|Mitrovica]] dhe ministrit të Mbrendshëm [[Xhaferr Deva|Deva]]; u mor gjithashtu me ndërmjetësimin me autoritetet naziste për krijimin e Divizionit [[SS Skënderbeu|SS Skanderbeg]].
Rreshti 21:
Përktheu ''Kujtimet'' e Hasan Prishtinës, me të cilin bashkohej në parimin "''edhe me djallin do të bashkëpunojsha për me bashkue Kosovën me nanën Shqipní''".
 
I ndihmuar në kohën e emigracionit antizogist si anëtar i ''[[KONARE|Konare]]''-s,<ref>{{Harvnb|Vllamasi|2012|page=420}}.</ref> më pas u bë anëtar aktiv i [[Komintern|''Kominternit'']], ku si i tillë pati korrespodencë të madhe me nofkën ''Emoraj''. Letërkëmbimi i tij ruhet në fondin "Albania: Collection nr. 495, Inventory nr. 188".<ref>Ky fond gjendet në arkivat e Kominternit, që ruhen në Moskë, të cilat u numerizuan në vitin 2004, në një proces të gjatë bashkëpunimi midis Këshillit Ndërkombëtar të Arkivave, Arkivave Federale të Zvicrës dhe Arkivave Shtetërore të Rusisë. Në këtë proces prof.dr.[[Shaban Sinani]] bashkëpunoi me ''dr. Stephen Schwartz'' dhe ''dr. Bernhart Bayerlyen'', për transliterimin dhe saktësimin e listës së plotë të personaliteteve shqiptare. Arkivat e Kominternit njihen me shkurtesën INCOMKA dhe lista e fondeve personale mund të gjendet me një kërkim të lirë në multimedia.</ref>
 
Pas kapitullimit të Italisë, këmbëngulja e tij për krijimin e Shqipërisë etnike me çfarëdo mjeti i bëri përshtypje edhe të plotfuqishmit të Gjermanisë naziste në Ballkan [[Hermann Neubacher|Neubacher]].<ref name=":kd" /><ref>"''Bedri Pejani, në cilësi të kryetarit të [[Lidhjes se Dytë te Prizrenit|Lidhjes së Dytë Nacionale të Prizrenit]], i ka dërguar shkresë Führer-it, në të cilën, mes të tjerash, lutet të bëhet e mundur armatosja e 150 mijë vullnetarëve, përmes të cilëve ai synon të mposhtë serbët e malazezët''" - telegram i Neubacher (rezervat) nr. 864, datë 5 maj 1944; botuar shqip në "''Dokumente të institucioneve gjermane për historinë shqiptare 1941-1944''", Prishtinë 1998, f. 233-234.</ref> Sikurse ishte në stilin e propagandës, ''Reich''-ut iu premtua se divizioni do të mund të mobilizonte 120 mijë deri 150 mijë vullnetarë. Por vetë autoritetet naziste nuk e besonin këtë fantazi. Në një telegram të datës 5 maj 1944 të [[Hermann Neubacher|H. Neubacher]]-it drejtuar konsullatës së përgjithshme në [[Tirana|Tiranë]]<ref>"''Dokumente të institucioneve gjermane për historinë shqiptare''", Prishtinë 1998, f. 233. Shih M. Shatri, "''Kosova në Luftën e Dytë Botërore''", Prishtinë 1997, f. 195.</ref>, Bedri Pejani, premtues i kësaj shkalle rreshtimi, cilësohet si "''njeri jonormal''". Këto shifra ishin demografikisht të pamundura.<ref>[[Shaban Sinani]]: Hebrenjtë në Shqipëri - Prania dhe shpëtimi, "Naimi" Tiranë 2009, f. 274 e në vijim.</ref>