Muhamed Nasirudin Albani: Dallime mes rishikimesh

| webfaqja = http://www.alalbany.net

}}

Pasi në atë kohë filluan të shtohen maltretimet, Haxhi Nuhit (babai i shejhut) nuk i mbeti asnjë rrugëdalje tjetër vetëm se të zgjedhë rrugën e hixhretit (shpërngulje), nga vendi i tij i dashur [[Shkodër]] për në vend tjetër ku mund ta praktikonte më mirë fenë e All-llahut s.u.t, duke patur parasysh se po të njëjtën gjë e kanë bërë edhe sahabet e Pejgamberit (salallahu alejhi ue ala alihi ue selem) kur janë larguar nga [[Meka]] vetëm per hirë të Fytyrës së Zotit të tyre duke u larguar nga Meka për në Medine që sa më lehtë ta adhurojnë Zotin e tyre, duke lënë pas vetes tërë pasurinë që kishin, si gratë, fëmijët e tyre etj.

Biografia në vazhdim është nxerrë në pjesën më të madhe nga libri "Tedhkiru en-Nabihin bi sejr eslafihim hufadh el-Hadith es-Sabikin ue el-lahikin” (Kujtesë të zgjuarve me historinë e paraardhësit të tyre, ruajtësve të hadithit, nga të parët e nga të fundit) faqe: 308-319, nga autori Shejh Rebi Ibn Hadi el-Med’halij.

 

== Lindja dhe fëmijëria e tij ==

 

== Kërkimi i tij i diturisë ==

 

Gjithastu ai studjoi tek disa shujuhe dhe dijetarë nga kolegët e babait të tij. Shejhu ishte i dhënë pas leximit në një mënyrë të tillë që nuk mund të përshkruhet, edhe pse akoma në moshë të vogël ai lexonte dhe hulumtonte në kohën e lirë. Fillimisht lexonte çdo gjë sa që e kam dëgjuar duke thënë: "Në fillimin e rinisë time lexoja çdo gjë, çfarë duhej lexuar e çfarë s’duhej lexuar."

 

== Kërkimi i diturisë së hadithit ==

 

Shejhu e kopjoi librin i cili titullohej “el-Mugni an hamlil esfar fi tehrixh ama fil Ihja minel Ahbar” me shkrimin e tij të bukur duke rënditur dhe sistemuar në mënyrën më të mirë, duke qenë njëkohësisht vepra e tij e parë në fushën e hadithit e cila ekziston deri sot ne biblotekën e tij. Nga ketu shejhu u lidh me revistën el-Menar për shkak se botonte studime rreth sunetit, duke u mahnitur dhe duke u dhënë pas tyre, gjë e cila ndikoi që të anonte nga shkenca e hadithit. U dashuru pas librave të kësaj fushe e duke u dhënë me mish e me shpirt pas studimit të librave të hadithit dhe përfitimit prej tyre plot vullnet e ambicje dhe Allahu i dha sukses në këtë qëllim duke i dhuruar mendje të mprehtë, zhvillim të veçantë dhe një llogjikë studimore-akademike të rrallë.

Historiani i Halebit Shejh Muhamed Ragib et-Tabah dhe dijetar i hadithit, kur pa zhvillimin e këtij djaloshi dhe dhënien pas kësaj diturie i dha të drejtën për të transmetuar nga ai të cilën e ka përmendur edhe ne shkrimin e tij: “el-Enuar el-Xhelileh fi muhtesar el-Ethbat el-Halebije”.

Nuk është secret të tregojmë se shejhu thoshte në lidhje me këtë ixhaze (leje transmetimi të diturisë): ” Kjo nuk do të thotë asgjë të veçantë për mua, por e përdorim vetëm sa për t'iu kundëshpërgjigjur ziliqarëve”.

Them (Shejh Rebia): Kjo është më se e vërtetë dhe e drejtë sepse siç dihet këto lloj ixhazesh nuk të sjellin ndonjë përfitim të madh të diturisë, sepse të gjithë ne e dijmë se sa e sa injorantë ka që posedojnë me dhjetra të tilla e megjithatë vazhdojnë të ngelin injorantë.

Dihet pa asnjë dyshim se kujt i është mbushur zemra me zili nuk kënaqet me një ixhaze e as me dhjetra të tilla dhe këta ziliqarë sundohen nga bashkimi ndërmjet dy cilësive: zilisë dhe injorancës, ndoshta gjen tek ata frikën dhe fshehjen.

Më pas vazhdoja kërkimin për fletën e humbur, por asgjë derisa i përfunduva të gjitha vëllimet e dosjes: “Permbledhje” që arrinin ne 152 vëllime. Gjatë kësaj pune shenoja tituj e disa librave të veçantë dhe fakti që më nxiste më shumë ishte se gjatë kërkimit hasa në mangësi të këtyrë librave të cilat nuk figuronin të regjistruara. Pasiqë nuk e gjeja fletën e humbur thoja me vete: "Ndoshta është përzier gabmisht në ndonjë nga vëllimet e librave të hadithit e të regjistruara në biblotekë nën termin e hadithit". Ndaj fillova të shfletoj vëllim pas vëllimi derisa i mbarova pa arritur ta gjej, por përsëri shënoja tituj librash e shkrimesh aq sa deshi Allahu. Vazhdoja ti gjeja vetes arsyetime për të vazhduar dhe duke i dhënë shpresa se do ta gjejë atë fletë dhe zhvendosesha në kërkim ndërmjet vëllimeve dhe broshurave të biblotekës, nga një shkencë në tjetrën derisa i mbarova të gjitha dorëshkrimet që ruheshin në biblotekë dhe që arrinte numri i tyre rreth 10.000 doreshkrimesh e megjithatë nuk e gjeta fletën e humbur por akoma nuk i kIsha humbur shpresat. Aty (në biblotekë) kishte një kënd ku mblidheshin një grumbuj letrash të hedhura dhe fletushka që nuk i dihej origjina dhe fillova të kërkoja aty plot përkushtim dhe precizitet të detajuar por përsëri pa asnjë dobi.

 

 

Kur u ndërgjegjësova për një fakt të tillë dhe u rrënjos në zemrën time atëherë vendosa të filloj studimin e dorëshkrimeve të biblotekës edhe njëherë nga fillimi në fund, duke u bazuar në përvojën e herës së parë gjatë së cilës kisha regjistruar vetëm librat që unë kisha zgjedhur, ndërsa tani po regjistroja çdo libër që kishte lidhje me shkencën e hadithit, ku shumë prej tyre më sillnin dobi të mëdhaja në specialitetin tim, nuk kam lënë asgje sa do të vogël pa e regjistruar qoftë edhe sikur të jetë edhe një fletë e vetme, e një libër apo një vëllim megjithëse pa asnjë njoll autorësie (prejardhje).

4- Ithbatu fisat el-Uluv lilahi teala të Ibn Kudame el-Makdesij.

 

 

6- Tuhfetu el-Muhtaxh ila ediletu el-Menhexh të Ibn Mulekin.

1- Ahkamu Nisa të Ibn el-Xheuzi.

 

 

3- Musned esh-Shihab të el-Kadij.

6- El-Kelam ala hitan en-Nebij –salallahu alejhi ëe selem- të Ibn el-Adim.

 

 

8- El-Megazi të Ibn Is’hak.

 

== Pasimi i tij i Sunetit ==

 

 

Do mjaftohem me një thënien të tijën që tregon se sa shumë e madhëronte sunetin dhe e mbronte atë, thotë: "Kur i vura vetes si qëllim pasimin e këtij menhexhi –kapja pas sunetit të saktë- dhe eca sipas tij në librat e mij, e dija shumë mirë se kjo nuk do iu pëlqente të gjithëve grupeve dhe medhhebeve, bile disa ose shume prej tyre do drejtonin drejt meje gjuhët e ofendimit dhe lapsat e qortimit, por kjo nuk më dëmtonte aspak sepse unë e di shumë mirë se të kënaqësh njerëzit është qëllim i paarritshëm dhe se “kush i kënaq njerëzit duke zemëruar Allahun, Allahu e lë në dorë të njerëzve” siç ka ardhur edhe ne hadith. Mua më mjafton që besoj se kjo është rruga e drejtë në të cilën Allahu i ka urdhëruar besimtarët dhe që e ka sqaruar Profeti ynë Muhamedi –salallahu alejhi ue selem- të cilën e pasuan të parët tanë të mirë nga sahabët, tabiinët dhe të tjerët pas tyre ku përfshihen edhe katër imamllarët e medhhebeve -të se cilëve iu atribohen shumica e muslimanëve- dhe që në fakt të gjithë janë dakort për obligueshmërinë e të kapurit pas sunetit, kthimit tek ai për gjykim, hepjes dorë nga çdo fjalë që bie ndesh me të kushdoqoftë thënësi i saj sepse Profeti, salallahu alejhi ue selem, është më i lartë se ai, dhe rruga e tij –salallahu alejhi ue selem- është më e drejta.

 

Askush nuk është i panjohur me mundin që shejhu ka shpenzuar për përhapjen e shumë suneteve që ishin lënë pas dore si psh:

 

2-namazin e teravive me numrin e rekatëve dhe formën e saj,

 

== Lista e disa prej librave te tij ==

 

2- Ahkam Rekaiz (Dispozita e thesareve të gjetura)

 

 

4- Iruau el-Galil fi tehrixh ehadith Menaru es-Sebil

5- Izaletu ed-Dehshe (Largimi i Tmerri, frikës)

 

 

 

8- Iktidau el-Ilm el-Amel (Dituria kërkon si rrjedhojë punën)

15- El-Iman li Ibn Ebi Shejbe (Besimi – autor Ibn Ebi Shejbe) – Recensim

 

 

17- El-Iman li Ebi Ubejd (Besimi – autor Ebi Ubejd) – Recensim

26- El-Hadith huxhetu binefsihi (Hadithi është argument në vetvete)

 

 

28- Er-Redu el mufhim ala men halefe el-Ulema, ue teshedede, ue teasabe, ue el-Zeme el-Mer’ete en testure uexhheha ue kefejha, ue euxhebe ëe lem jekteni bi kaulihim enhu sunetu ue mustehab (Kundër përgjigje përcelluese ndaj atyre që kundërshtuan dijetarët dhe ndoqën pa argumente dhe e detyruan gruan të mbulojë fytyrën e duart e saj, e nuk u mjaftuan me fjalën e tyre (të dijetarëve) se ajo është sunet dhe e pëlqyer)

43- Tahrixh ehadith muskiletu el-Fakër (Nxjerrja e haditheve të librit Problem ii varfërisë)

 

 

45- Telhis Ahkam el-Xhenaiz (Përmbledhje e librit Dispozitat e Xhenazeve)

46- Telhis sifetu salatu en-Nebij –salallahu alejhi ue selem- (Përmbledhje e librit Forma e namazit të Pejgamberit –salallahu aljhi ue selem)

 

 

48- Tejsiru intifau el-Hilan bi tertib thikat Ibn Hiban

 

 

50- Hixhab el-Mer’atu ue libasuha fie s-Salat (Veshja e gruas dhe mbulimi i saj në namaz) – Recensim

51- Haxhetu en-Nebiji –salallahu alejhi ue selem- kema reuaha anhu Xhabir –radi Allahu anhu- (Haxhi i Pejgamberit –salallahu alejhi ue selem- ashtu siç e ka transmetuar Xhabiri –Allahu qoftë i kënaqur ndaj tij-)

 

 

 

 

55- Hutbetu el-Haxheh (Fjalimi që mbahet kur ke nevoj të flasësh rreth diçkaje)

62- Silsiletu ehadith ed-Daife ue el-Meudua ue etheruha es-Seji fi el-Umeh (Vargu i haditheve të dobta dhe të shpikura dhe ndikimi i keq i tyre në umetin Islam)

 

 

 

65- Sahih edeb el-Mufred (Hadithet e sakta nga libri Edeb el-Mufred)

70- Sahih sunen Ibn Maxhe (Hadithe e sakta nga sunen Ibn Maxhe)

 

 

 

73- Sahih meuarid edh-Dham’an (Hadithet e sakta nga libri Meuarid edh-Dham’an)

75- Sifetu el-Fetua ue el-Mufti ue el-Mustefti (Cilësitë e fetvasë, atij që jep fetva (muftiu) dhe atij që kërkon fetva) – Recensim

 

 

 

 

79- Seutu el-Arab tes’el ue Muhamed Nasirudin jexhib (Zeri i arabëve pyet dhe shejh Muhamed Nasirudin përgjigjet)

84- Daif sunen Ibn Maxhe (Hadithe e dobëta tek Sunen Ibn Maxhe)

 

 

86- Daif sunen Termidhi (Hadithe e dobëta tek Sunen Termidhi)

103- Ma dele alejhi el-Kur’an mima jeudu el-Hej’etu el-Xhedide

 

 

 

106- Muhtesar el-Ulu el-Alij el-Gafar (Përmbledhje e librit Ulu Alij el-Gafar)

 

 

 

109- Mesail gulam el-Hilal el-leti halefe fija el-Harkij

111- Mishkatu el-Misbah – Recensim

 

 

 

114- Meusuatu el-Ehadith el-Buju (Enciklopedia e haditheve të shit-blerjes)

[[Kategoria:Biografi shqiptarësh]]

[[Kategoria:Ulema Sunni]]

[[Kategoria:Shqiptarë në Siri]]

[[Kategoria:Ulema shqiptarë]]