[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
v kategorite te vjeter dhe boshe
Rreshti 1:
[[Skeda:Koelner Dom - Bayernfenster 02.jpg|thumb|200px|Vrasja me gurë e Sh. Shtjefnit. Mozaik në Katedralen e Këlnit.]]
'''Shën Stefani''' (apo '''Shën Shtjefni''' gegërisht), (lindi rreth vitit [[1]], vdiq në Jerusalem[[Jeruzalem]] [[33]]/[[34]]) ca ishte sipas [[Besëlidhja e Re|Besëlidhjes së Re]] një [[Dhjaku|dhjak]] i bashkësisë së [[JerusalemiJeruzalemi]]t. Është martiri i parë, proktomartiri i [[krishterimi]]t dhe nderohet si nga [[Kisha katolikeKatolike romakeRomake|kisha katolike]] ashtu edhe nga kisha ortodokse, dhe pikërisht për këtë kremtohet menjëherë pas lindjes së Jezusit. Qe proktomartir sepse ishte krishteri i pare që dha jetën e tij për të dëshmuar [[Feja|fenë]] e tij dhe për përhapjen e [[Ungjilli]]t. Martiri i tij përshkruhet në [[Veprat e apostujve]] ku paraqitet qartazi si thirrja e tij në shërbim të dishepujve si edhe martirizimi i tij,i bërë me vrasje me gurë, në praninë e [[Shen Pali|Palit të Tarsosit]] (Saulit) perpara kthimit të këtij.
 
Qe arrestuar në periudhën pas Rrëshajave dhe e vranë me gur. Në të realizohet në mënyrë shembullore figura e martirit si imitues i Krishtit; ai sodit lavdinë e të Ringjallurit, shpall hyjninë, i beson shpirtin e tij, fal vrasësit e tij. Sauli dëshmitar i vrasjes së tij me gurë do të marrë trashëgiminë shpirtërore duke u bërë Apostull i njerëzve. (Mesh. Rom).
Rreshti 13:
 
== Jeta ==
Martirit të madh dhe të përnderuar shën Shtjefnit, i është injoruar prejardhja, supozohet se ishte grek, në atë kohë JerusalemiJeruzalemi ishte një udhëkryq i shumë popullsive, me gjuhë, tradita dhe besime të ndryshme; emri Shtjefën në greqisht do të thotë “i kurorëzuar”.
 
Është menduar edhe se ishte një [[Çifutët|hebre]] i edukuar në kulturën helenistike; sigurisht qe njëri prej judenjve të parë që u bë i krishterë dhe që filloi të ndiqte Apostujt dhe falë kulturës së tij, urtisë dhe fesë së vërtetë, u bë edhe i pari i diakonëve të JerusalemitJeruzalemit.
 
== Vepra dëshmore ==
Veprat e Apostujve, (V.ap) në kapitujt 6 e 7 tregojnë ditët e tij të fundit ; disa kohë pas [[Rrëshajët|Rrëshajave]], numri i nxënësve shkoi gjithnjë e në rritje dhe lindën edhe mosmarrëveshje mes [[Jehudizmi|hebrenjve]] me gjuhë greke dhe atyre me gjuhë hebraike, sepse sipas të parëve, në kujdesin e përditshëm, vejushat e tyre liheshin pas dore.
 
Atëherë dymbëdhjetë Apostujt, mblodhën nxënësit duke i thënë se nuk ishte e drejtë që ata të shpërndanin kohën e tyre në “shërbimin e mensave”, duke lënë pas dore kështu predikimin e Fjalës së Hyjit dhe lutjen, për më tepër kjo detyrë duhej t’i besohej një grupi të tyre prej shtatë vetash, kështu që Apostujt të mund t’i kushtoheshin më shumë lutjes dhe shërbesës.
Rreshti 24:
Propozimi u pranua dhe u zgjodhën, Shtjefni, njeri plot fe e [[Shpirti i Shenjtë|Shpirt Shenjt]], pastaj Filipi, Prohori, Nikanori, Timoni, Parmeni dhe Nikolla, proselit prej Antiokisë ; të gjithë Apostujt shtrinë duart; [[Kisha]] ka parë në këtë veprim themelimin e shërbesës diakonale.
 
Në nisjen e kësaj detyre, Shtjefni plot me hire dhe forcë, kryente mrekulli të mëdha mes njerëzve, duke mos u kufizuar në punën administrative por aktive edhe në predikim, mbi të gjitha mes hebrenjve të diasporës, që kalonin nëpër qytetin e shenjtë të JerusalemitJeruzalemit dhe që ai i kthente në fenë e Jezusit të kryqëzuar dhe të ringjallur.
 
Në kapitullin e 6, hebrenjtë helenistë duke parë numrin e madh të të kthyerve, nxitën popullin dhe akuzuan Shtjefnin se “kishte folur fjalë fyese kundër [[Moisiu]]t e kundër Hyjit”.
Rreshti 56:
* {{en}} [http://www.newadvent.org/cathen/14286b.htm Enciklopedia katolike: Sh. Shtjefni.]
 
[[Kategoria:BiografiShenjtorë katolikë romakë|Shtjefni]]
[[Kategoria:Krishtërimi|Shtjefni]]
[[Kategoria:Shenjtorë|Shtjefni]]
[[Kategoria:Shenjtorë katolikë|Shtjefni]]
[[Kategoria:Shenjtorë ortodoksë|Shtjefni]]
[[Kategoria:Figura biblike|Shtjefni]]
[[Kategoria:Martirë të krishterimit|Shtjefni]]