Arti: Dallime mes rishikimesh

Arti antik grek pa nderimin e formës shtazore dhe zhvillimin e aftësive ekuivalente për të treguar muskulaturën, poinë, bukurinë dhe përmasat anatomike të sakta. Arti antik romak përshkruan perënditë si njerëz të idealizuar, të shfaqur me tipare karakteristike dalluese (p.sh. rrufeja e Jupiterit). Në artin bizantin dhe gotik të Mesjetës, dominimi i kishës insistoi në shprehjen e të vërtetave biblike dhe jo materiale. Arti lindor në përgjithësi ka punuar në një stil të ngjashëm me artin mesjetar perëndimor, domethënë një përqendrim në modelimin e sipërfaqes dhe ngjyrën lokale (që do të thotë ngjyra e thjeshtë e një objekti, si p.sh. kuqja themelore për një mantel të kuq, në vend të modulimit të ngjyrës që sjell nga drita, hija dhe reflektimi). Një karakteristikë e këtij stili është që ngjyra lokale shpesh përcaktohet nga një skicë (një ekuivalent bashkëkohor është karikaturë). Kjo është e dukshme në, për shembull, në artin e Indisë, Tibetit dhe Japonisë. Arti fetar islam ndalon ikonografinë dhe shpreh idetë fetare përmes gjeometrisë në vend. Dëshmitë fizike dhe racionale të përshkruara nga iluminizmi i shekullit të 19-të ishin shkatërruar jo vetëm nga zbulimet e reja të relativitetit nga Ajnshtajni dhe nga psikologjia e padukshme nga Freud, por edhe nga zhvillimi teknologjik i paprecedent. Në mënyrë paradoksale shprehjet e teknologjive të reja u ndikuan shumë nga artet e lashta fisnore të Afrikës dhe Oqeanisë, nëpërmjet veprave të Paul Gauguin dhe Post-Impressionists, Pablo Picasso dhe Cubists, si dhe Futurists dhe të tjerët.