Muharrem Bajraktari: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
rregullim |
vNo edit summary |
||
Rreshti 16:
Gjatë [[Lufta e Parë Botërore|Luftës së Parë Botërore]] u mobilizua përkrah ushtrisë austro-hungareze, iu mundësua një bursë në Akademinë Ushtarake të Vjenës. Përfundoi akademinë më 1918, prej ku doli i graduar nëntoger i këmbësorisë.
Më 1921, Bajraktari i graduar toger u emërua zv/komandant e më vonë Komandant të Xhandarmërisë të [[Prefektura e Kosovës|Prefekturës së Kosovës]], detyrë që e pati deri më 1924. U përball me forcat e Bajram Currit kur ai sulmoi Krumën në kryengritjen e marsit 1922. [[Skeda:Muharrem Bajrakatari me ushtarake.jpg|thumb|[[Fiqri Dine]], [[Prenk Pervizi]], Bajraktari dhe [[Hysni Dema]], Komandantë të 4 zonave ushtarake.|300px|left]]
Sërish në majin e 1924 u përball me revoltën e shkaktuar nga Bajram Curri që ishte ndër krahët e [[Lëvizja e qershorit|Lëvizjes së qershorit]] nga veriu i vendit. Bajraktari u tërhoq dhe shkoi me Zogun në Mbretërinë Jugosllave, të cilit iu bashkua në Triumfin e Legalitetit në dhjetorin e po atij viti.
Rreshti 24:
U kthye në Shqipëri pas pushtimit italian dhe mobilizoi në krahinën e Lumës rreth 1,000 burra. Pas hyrjes së regjimit komunist pasuesit e tij u konfrontuan me forcat e ndjekjes, dhe shtatorin e 1946 doli në Manastir e më pas në Greqi. Pas do kohëve në një kamp të Pireut, doli në Itali, ku u bë anëtar i paparti i [[Komiteti Kombëtar "Shqipëria e Lirë"|Komitetit Kombëtar "Shqipëria e Lirë"]].
Më 1957 u shpërngul në Bruksel, ku ndërroi jetë.<ref>{{Cite book|title=A Biographical Dictionary of Albanian History|last=Elsie|first=Robert|publisher=I.B.Tauris|year=2013|isbn=9781780764313|location=|pages=24}}</ref>
== Nderimet ==
[[Skeda:Urdhri i Skenderbeut.jpg
Gjatë periudhës së Zogut për punën e madhe në shërbim të Atdheut ai u dekorua me dekoratat më të larta të kombit:
* [[Skeda:Uedheri i skenderbeut ZOG.gif]] Urdhri i Skënderbeut
Line 34 ⟶ 32:
*Medalja e Artë e Trimërisë.
*Në vitin [[1994]] me rastin e 100 vjetorit të lindjes së tij, Sali Berisha asokohe President i Republikës e nderoi Muharrem Bajraktarin për punën e tij në ngritjen dhe forcimin e Xhandarmërisë Shqiptare dhe për luftën e tij antikomuniste dhe antifashiste.
*Me rastin e 97 vjetorit të krijimit të Forcave të Armatosura, ministri Arben Imami e dekoroi si një nga 12 personalitete të shquara të Kombit tonë
[[Skeda:Muharrem Bajraktari dhe djali i tij Esati.jpg
===Vlerësimi i emrit të tij===▼
▲=== Vlerësimi i emrit të tij ===
Në [[Tiranë]] një rrugë mban emrin e tij.
== Familja ==
Muharremi kishte një vëlla, Bajramin dhe një motër Haven. Në vitin [[1914]], Muharremi me Nazifen e Sahit Nikës nga Surroj. Me të u trashëgua me katër djem: Ibrahimin, Hamdiun, Esatin dhe Gencin, dhe 2 vajza: Dijen dhe Lirien.
▲[[Skeda:Muharrem Bajraktari dhe djali i tij Esati.jpg|right|thumb|Muharrem Bajraktari dhe djali i tij Esati|280px]]
Ibrahimi u internua në Ballsh nga pushtuesit fashistë për shkak të luftës së Muharremit kundër tyre. Më pas në luftë kundër komunistëve Ibrahimi dhe Hamdiu ranë dëshmorë. Bajrami, i vëllau, iu pushkatua nga komunistët, pasi vuajti në burgjet e Maqedonisë dhe Shqipërisë. Muharremi kaloi si emigrant politik së bashku me djalin e tij Esatin.
Iu bashkua të motrës në Belgjikë. Esati shkoi të jetonte në Amerikë. Kurse Genci qëndroi në Shqipëri së bashku me pjesën tjetër të familjes, i persekutuar nga regjimi komunist.
== Referencat ==
<references />
*Portrete Nacionalistësh, Halit Vata
*Ringjallje, Uran Butka
*Muharrem Bajraktari në kujtimet e mia, Neshat Bilali
[[Kategoria:Biografi shqiptarësh]]
|