Shkodra: Dallime mes rishikimesh

Në bazë të historiografisë tregtare, qysh në çerek të shek. XVIII përmendet të qenët e një institucioni tregtar "Komiteti tregtar i pjacës së Shkodrës", që më pas mori emrin "Çeta tregtare" - "Cetto mercantile", që nga fundi i shek. XIX u quajt në turqisht "Tixharet odasi", e në kohën e shtetit shqiptar "Oda e tregtisë".<ref name=":11">{{Harvnb|Bushati|1998|pages=294-301.}}</ref>

Me rënien e Bushatllinjve, edhe çeta tregtare nuk funksionoi më si ent i rregullt për kontrata rregullimi konfliktesh tregtare ndërmjet vendasve dhe të huajve.<ref name=":2211">Bushati H., ''Shkodra dhe motet'' v. I, Shkodër: Idromeno, 1999.</ref> Megjithatë shkëmbimi i mallrave përmes detit arriti pikën kulmore më 1869. Marrëdhëniet me Venecien qenë zbehur deri në përgjysmimin e agjencive tregtare dhe gravitetin e Adriatikut e morën portet e tjera të Italisë dhe të [[Perandoria Austro-Hungareze|Perandorisë Austro-Hungareze]]. Gjysma e dytë e shek. XIX shënjoi teposhtën e pakthyeshme të rëndësisë tregtare të Shkodrës me ndërtimin e hekurudhës Mitrovicë-Selanik më 1873 dhe aneksimit të Ulqinit e Tivarit pas ngjarjeve të Lidhjes.<ref name=":52">{{Cite journal|last=Tafilica|first=Zamir|date=dhjetor 2011|title=Veprimtaria tregtare e Shkodrës (Mesi i shek. 18 - fundi i shek. 19)|url=|journal=Art & Trashëgimi|volume=3|pages=68-71|via=}}</ref>