Grekët e sotëm: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 10:
Njerëzit greqishtfolës në epokën mesjetare e quanin veten "romioi", domëthënë ''romak'', për të treguar pretendimin bizantine për vazhdimësinë me Perandorinë Romake Lindore - dhe kështu ishin pjesë e komuniteteve të quajtura "Rum" nga osmanët.<ref>Bintliff. ''The Arvanites of Central Greece''. 2003. f. 133. "The Greek-speakers would have called themselves, ironically, “Romioi” or “Romans” to signify the Byzantine claim to continuity with the Eastern Roman Empire—and hence were part of the communities called “Rum” by the Ottomans".</ref>
Pas pavarësisë së Greqisë nga Perandoria Osmane, grekët e kohës dhe dekadat e mëvonshme rinovuan kombin e tyre me premisën se ata ishin, në kuptim të gjuhës dhe kulturës, pasardhësit e helenëve të lashtë dhe se ka pasur një vazhdimësi gjuha dhe kultura greke që nga antikiteti në vendet historike greke; "e cila ngriti në atë kohë dhe ende ngre shumë vetullat në Perëndim, si dhe në Lindje".<ref name="KoliopoulosVeremis2223"/> Në fund të shekullit të nëntëmbëdhjetë, miti kombëtar grek u vendos në një linjë të drejtpërdrejtë të prejardhjes që lidh shtetin bashkëkohor grek me heronjtë e mitologjisë helene, antikitetit klasik, periudhës helenistike, transformimit të Perandorisë Romake Lindore në Perandorinë Bizantin dhe "periudha e shtypjes" nën Perandorinë Osmane.<ref name="Blaschke201202">Blaschke, Jochen (2005). ''[https://books.google.com.au/books?id=oIp5AAAAMAAJ&dq=Nation-state+Building+Processes+and+Cultural+Diversity&focus=searchwithinvolume&q=greek+national+myth Nation-state Building Processes and Cultural Diversity]''. Edition Parabolis. f. 201-202. "As a result, at the end of the nineteenth century, the Greek national myth settled on a direct line of ancestry linking the contemporary Greek nation-state with the heroes of Greek mythology, classical antiquity, the Hellenistic period, the transformation of the Eastern Roman Empire to the Byzantine Empire and the period of oppression under the Ottoman Empire."</ref> Ky mit themelor kombëtar ka qenë i suksesshëm në bindjen e pasardhësve të grupeve jo greqishtfolës, jo më pak se ato greqishtfolës në vendet historike greke, se pretendimi i tyre për prejardhje kulturore nga helenët nuk ishte vetëm i pakundërshtueshëm; ajo ka provuar një forcë ngjitëse të fuqishme, e cila mbajti kombin së bashku dhe ka prodhuar arritje të konsiderueshme kulturore në hapësirën e më pak se dy shekujsh.<ref name="KoliopoulosVeremis2223">Koliopoulos, John S. & Veremis, Thanos M. (2009). ''[https://books.google.com.au/books?id=qumwwKbI0TQC&printsec=frontcover&dq=Modern+Greece:+A+History+since+1821&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiY0dzLyLniAhXD73MBHS2DB8EQ6AEIKDAA#v=onepage&q=renovated%20their%20nation&f=false Modern Greece: A History since 1821]''. John Wiley & Sons. f. 22-23. "The Greeks of the time and subsequent decades renovated their nation on the premise that they were, in terms, of language and culture, the descendants of the ancient Greeks and that there has been a continuity of the Greek language and culture since antiquity in the historical Greek lands; which raised at the time and still raises many eyebrows in the West as well as in the East." f.23. "Indeed, this founding national myth has been successful in convincing the descendants of the non Greek-speaking groups, no less than Greek-speaking ones of the historical Greek lands, that their claim to cultural descent from the Greeks was not only irrefutable; it has proved a powerful adhesive force, which held the nation together, and has produced substantial cultural achievements in the space of less than two centuries."</ref>
Feja është pjesë e rëndësishme e identitetit për shumicën të grekëve, me 76 përqind e grekëve në një sondazh 2015-17 thanë se kombësia e tyre është përcaktuar nga krishterimi, pas Armenisë (82 përqind), Gjeorgjisë (81 përqind) dhe Serbisë (78 përqind).<ref name="kathimeriniGreekviews"/> 92 përqind e grekëve besojnë në ekzistencën e Zotit, përpara rusëve (75 përqind).<ref name="kathimeriniGreekviews"/> Greqia dhe Letonia kishin normën më të lartë të atyre që besojnë në "syrin e keq", secili me 66 për qind.<ref name="kathimeriniGreekviews"/> Greqia renditet e para (89 përqind) në për perceptimin e superioritetit kulturor mbi njerëzit e tjerë, përpara Armenisë (84 përqind) dhe Rusisë (69 përqind).<ref name="kathimeriniGreekviews"/> Vetëm 31 përqind e grekëve do të pranonin një musliman si anëtar të familjes së tyre, ndërsa 35 përqind do të pranonin një hebre.<ref name="kathimeriniGreekviews">{{Cite news|url=http://www.ekathimerini.com/234129/article/ekathimerini/news/religion-is-key-part-of-identity-for-most-greeks|title=Religion is key part of identity for most Greeks {{!}} Kathimerini|access-date=2019-05-29|language=en}} "More specifically, 76 percent of Greeks said that their nationality is defined by Christianity, behind Armenia (82 percent), Georgia (81 percent) and Serbia (78 percent).... A staggering 92 percent of Greek believe in the existence of God, ahead of the Russians (75 percent).... Greece and Latvia had the highest rate of those that believe in the “evil eye,” with each on 66 percent.... Another divide between East and West pertained to perception of cultural superiority over others, with Greece ranking first (89 percent), ahead of Armenia (84 percent) and Russia (69 percent).... Furthermore, only 31 percent Greeks would accept a Muslim as a member of their family while 35 percent would accept a Jew."</ref>▼
▲Feja është pjesë e rëndësishme e identitetit për shumicën të grekëve, me 76 përqind e grekëve në një sondazh 2015-17 thanë se kombësia e tyre është përcaktuar nga krishterimi, pas Armenisë (82 përqind), Gjeorgjisë (81 përqind) dhe Serbisë (78 përqind).<ref name="kathimeriniGreekviews"/> 92 përqind e grekëve besojnë në ekzistencën e Zotit, përpara rusëve (75 përqind).<ref name="kathimeriniGreekviews"/> Greqia dhe Letonia kishin normën më të lartë të atyre që besojnë në "syrin e keq", secili me 66
Imazhi e shqiptarëve në ideologjisë popullore greke është ende një shëmbëlltyrë e errët dhe mendimet ekzistojnë në mesin e popullatës greke se shqiptarët nuk kanë vend dhe asnjë popull.<ref name="Hart197"/> Grekët radikal irredentistë mendojnë se shqiptarët vetëm vjedhin dhe plaçkitin trashëgiminë kulturore të popujve të tjerë dhe se kurrë nuk kanë përbërë një unitet kombëtar-racor, dhe janë pasardhësit të grekëve (70%), sllavo-turqit (20%) dhe disa fiset franke (10%).<ref name="Hart197">Hart, Laurie Kain (1999). "[https://www.jstor.org/stable/647505 Culture, Civilization, and Demarcation at the Northwest Borders of Greece]". ''American Ethnologist''. 26. (1): 197. "The Albanian of Greek popular ideology is still a shadowy figure. When the Albanian national football team played a match against its Greek counterpart in Athens in 1990, the Athenian fans chanted: "You don't have a country [homeland]/You don't have a people/ What are you doing here/On this playing field?" [Dhen ekhete patridha/ Dhen ekhete lao/Ti irthate na kanete/Sto yipedho afto?]. The message is not hard to grasp. Having no place and no people, the Albanians cannot constitute a national team; if theirs is not a national team, it cannot have any place on the national playing field. Radical irredentist Greeks put the matter unambiguously: Stealing and plundering the cultural heritage of other peoples [Albanians! should understand that there is no question of their securing a uniform national-racial [ethnofiletiki] identity, because they have never constituted a national-racial unity. They were and are—whatever they say—the descendants of Greeks (70%), Slav-Turks (20%) and various Frankish tribes [Frangikon filon} (10%). [Giorgiou 1993:196]."</ref>
| |||