[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
vNo edit summary
Rreshti 131:
=== Periudha mesjetare ===
[[Skeda:Bab_Qinnasrin2010.jpg|parapamje| Muret e vjetra të Halepit dhe Porta e Kinasrinit e cila u rindërtua në vitin 1256 nga Nasir Jusuf ]]
Persianët Sasanid pushtuan dhe kontrolluan Sirinë shumë shkurt në shekullin e 7-të. Menjëherë pas Halepi ra në duart e [[Ekspansioni islam|muslimanitmyslimanit]] [[Ebu Ubejde ibn el Xherrah]] në 637. Në vitin 944, u bë selia e një emiri të pavarur nën princin [[Dinastia Hamdanid|Hamdanid]], [[Sayf al-Daula|Sejf el-Daula]], dhe pati një periudhë të madhe të begatshme , duke qenë shtëpi e poetit të madh [[al-Mutanabbi]] dhe filozofit dhe matematikanit [[Farabiu|el-Farabi]] . Qyteti u shkarkua nga një sulm i perandorsë bizantine në vitin 962, ndërsa forcat bizantine e morën atë shkurtimisht nga 974 në 987. Qyteti dhe emiri i saj u bënë vasalë perandoresh nga 969 deri në luftërat bizantino-[[Selxhukët|selxhuke]]. Qyteti u rrethua nga [[Kryqëzatat|Kryqtarët]] në 1124, por nuk u pushtua.
 
Më 9 Gusht 1138, një tërmet vdekjeprurës shkatërroi qytetin dhe zonën përreth. Megjithëse vlerësimet nga kjo kohë janë shumë të pasigurta, besohet se 230.000 njerëz vdiqën, duke e bërë atë tërmetin e gjashtë më vdekjeprurës në histori.
 
Në 1128 Halepi u bë kryeqyteti i dinastisë të zgjeruar[[Zengid dynasty|Zengide]], e cila përfundimisht pushtoi Damaskun në vitin 1154. Në 1183 Halepi hyri nën kontrollin e [[Seladini|Salahudinit]] dhe pastaj Dinastisë Ejubide . Kur Ejubidët u rrëzuan në Egjipt nga Mamlukët, emiri Ejubid i Halepit [[An-Nasir Yusuf|Nasir Jusuf]] u bë sultan i pjesës së mbetur të Perandorisë Ejubide. Ai sundoi Sirinë nga froni i tij në Halep deri më 24 Janar 1260, <ref>{{Cite journal|last=Jackson, Peter|date=July 1980|title=The Crisis in the Holy Land in 1260|journal=[[The English Historical Review]]|volume=95|issue=376|pages=481–513|doi=10.1093/ehr/XCV.CCCLXXVI.481}}</ref> kur qyteti u pushtua nga [[Mongolët]] nën Hulagun në aleancë me vasalët e tyre frëng Kalorësit e kryetarit të Antiokut [[Bohemond VI]] dhe vjehrrit të tij, Sundimtari armen Hetum I. <ref>"Histoire des Croisades", René Grousset, p. 581, {{ISBN|2-262-02569-X}}.</ref> Qyteti u mbrojtur dobët nga [[Turanshah]], dhe si rrjedhojë muret ranë pas gjashtë ditëve të rrethimit dhe kështjellë ra katër javë më vonë. Popullsia muslimanemyslimane u masakrua dhe shumë hebrenj u vranë gjithashtu. <ref name="Shelemay1998">{{Cite book|last=Kay Kaufman Shelemay|title=Let jasmine rain down: song and remembrance among Syrian Jews|url=https://books.google.com/books?id=pgoFDZeHhF4C&pg=PA70|year=1998|publisher=University of Chicago Press|isbn=978-0-226-75211-2|page=70}}</ref> Popullsia e krishterë u kursye. Turanshahut iu tregua respekt i pazakontë nga mongolët, dhe u lejua të jetonte për shkak të moshës dhe trimërisë së tij. Qyteti u dha më pas emirit të mëparshëm të [[Homs]], [[Al-Ashraf|el-Ashraf]] dhe një garnizon mongol u themelua në qytet. Disa prej plaçkave iu dhanë Hetum I për ndihmën e tij në sulm. Ushtria mongole pastaj vazhdoi në [[Damasku|Damask]], e cila u dorëzua dhe mongolët hynë në qytet më 1 Mars 1260.
[[Skeda:Souk_Al_Zirb_Aleppo.jpg|majtas|parapamje| Suk ez-Zirb, ku u prodhuan monedha gjatë periudhës së Mamlukëve ]]
Në shtator të vitit 1260, Mamlukët egjiptianë negociuan për një traktat me Frëngët e Akrës, i cili i lejoi ata të kalonin nëpër territorin e kryqtarëve të pashqetësuar dhe u përballën me mongolët në [[Battle of Ain Jalut|betejën e Ajn Xhalut]] më 3 shtator 1260. Mamluksët fituan në një fitore vendimtare, duke vrarë gjeneralin e krishterë nestorian Mongol Kitbuka dhe pesë ditë më vonë ata e rimorën Damaskun. Halepi u rimor nga muslimanëtmyslimanët brenda një muaji, dhe një guvernator i Mamlukëve vendosi të qeverisë qytetin. [[Hulagu]] dërgoi trupa për të rimarrë Halepin në dhjetor. Ata ishin në gjendje të masakronin një numër të madh muslimanëshmyslimanësh për hakmarrje për vdekjen e Kitbukës, por pas dy javësh nuk mund të bënin ndonjë përparim tjetër dhe duhej të tërhiqeshin. <ref>Runciman, p. 314.</ref>
[[Skeda:Al-Atroush_Mosque,_Aleppo.jpg|parapamje| [[Xhamia el-Atrush]] e periudhës Mamluke ]]
Guvernatori i Mamlukëve u bë i padëgjueshëm ndaj autoritetit qendror të Mamlukëve në [[Kajro]] dhe në vjeshtë 1261 udhëheqësi Mamluk Baibar dërgoi një ushtri për të marrë qytetin. Në tetor të vitit 1271, mongolët morën përsëri qytetin, duke sulmuar me 10.000 kalorës nga [[Anadolli|Anatolia]] dhe duke mposhtur trupat e turke që po mbronin Halepin. Garnizonet e Mamlukëve ikën për në [[Hama]], derisa Baibar erdhi përsëri në veri me ushtrinë e tij kryesore dhe mongolët u tërhoqën. <ref>Runciman, pp. 336–337.</ref>
 
Më 20 tetor 1280, mongolët morën përsëri qytetin, duke plaçkitur tregjet dhe duke djegur xhamitë. Banorët muslimanëmyslimanë ikën për në Damask, ku udhëheqësi i Mamluk [[Qalawun|Kalavun]] mblodhi forcat e tij. Kur ushtria e tij përparoi, mongolët përsëri u tërhoqën, prapa përmes [[Lumi i Eufratit|Eufratit]] .
 
Në 1400, udhëheqësi mongol-turk [[Timuri|Tamerlane]] e mori përsëri qytetin nga Mamlukët. <ref>Runciman, p. 463.</ref> Ai masakroi shumë banorë, duke urdhëruar ndërtimin e një kullë prej 20,000 kafkash jashtë qytetit. <ref>[http://everything2.com/index.pl?node=Battle%20of%20Aleppo Battle of Aleppo@Everything2.com].</ref> Pas tërheqjes së mongolëve, gjithë popullsia muslimanemyslimane u kthye në Halep. Nga ana tjetër, të krishterët që u larguan nga qyteti gjatë pushtimit mongol, nuk ishin në gjendje të rivendoseshin në lagjen e tyre në qytetin e vjetër, një fakt që i udhëhoqi ata për të krijuar një lagje të re në vitin 1420, e ndërtuar në periferinë veriore të Halepit, jashtë mureve të qytetit, për t'u bërë e njohur si lagja ''el-Xhedijde'' ( "lagja e re" arabisht جديدة ).
 
=== Periudha Osmane ===
Rreshti 149:
Halepi u bë pjesë e [[Perandoria Osmane|Perandorisë Osmane]] në 1516, kur qyteti kishte rreth 50,000 banorë, ose 11,224 familje sipas një regjistrimi osman. <ref>"Population and Revenue in the Towns of Palestine in the Sixteenth Century"</ref> Ishte qendra e Vilajetit të Halepit ; pjesa tjetër e asaj që më vonë u bë Siria ishte pjesë e vilajetit të Damaskut, Tripolit, Sidonit ose Rakës. Pas reformës provinciale otomane të vitit 1864 Halepi u bë qendra e Vilajetit të sapoformuar të Halepit në 1866.
 
Në sajë të vendndodhjes së tij strategjike gjeografike në rrugën tregtare ndërmjet [[Anadolli|Anadollit]]t dhe Lindjes, Halepi u ngrit në epërsi në epokën osmane, në një moment duke qenë i dyti vetëm pas [[Kostandinopoja|Konstandinopojës]] në perandori. Nga mesi i shekullit të 16-të Halepi kishte zhvendosur [[Damasku|Damaskun]] si treg kryesor për mallrat që vinin për rajonin e Mesdheut nga lindja. Kjo pasqyrohet nga fakti se kompania Levant e Londrës, një kompani e përbashkët tregtare e themeluar në vitin 1581 për të monopolizuar tregtinë e Anglisë me Perandorinë Osmane, kurrë nuk u përpoq të vendoste një faktor apo agjent në Damask, megjithëse kishte leje për ta bërë këtë . Halepi shërbeu si seli e kompanisë deri në fund të shekullit të 18-të. <ref name="Masters 2009">Ágoston and Masters (2009), Encyclopedia of the Ottoman Empire</ref>
[[Skeda:Aleppo_Khan_Shuneh.jpg|majtas|parapamje| Han el-Shuneh që daton prej 1546 ]]
Si rezultat i zhvillimit ekonomik, shumë shtete evropiane kishin hapur konsullata në Halep gjatë shekujve të 16-të dhe 17-të, si konsullata e [[Republika e Venedikut|Republikës së Venedikut]] në 1548, konsullata e [[Franca|Francës]] në 1562, konsullata e [[Anglia|Anglisë]] në 1583 dhe konsullata e [[Holanda|Hollandës]] në vitin 1613. <ref>{{Cito web|url=http://www.panoramaline.com/aleppo-arab.htm|title=Aleppo in History (in Arabic)|publisher=Panoramaline.com|accessdate=11 March 2012|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120315181143/http://www.panoramaline.com/aleppo-arab.htm|archivedate=15 March 2012}}</ref>
Rreshti 160:
Referenca është bërë në qytet në 1606 në ''Makbeth'' e William Shakespeare. Shtrigat e mundojnë kapitenin e anijes ''Tiger'', i cili ishte drejtuar për në Halep nga Anglia dhe zgjati në një udhëtim 567 ditësh përpara se të kthehej pa sukses në port. Referenca është bërë edhe në veprën ''Otello'' të ''Shekspirit'' kur Otello flet fjalët e tij të fundit (AKT V, ii, 349f. ): "Vendosni poshtë këtë / Dhe them përveç kësaj që në Halep një herë, / Kur një turk me turban / Goditi një venecian dhe shau shtetit e këtij, / e kam kapë për fyti qenin e synetuar / Dhe e godita atë - kështu! " (Arden Shakespeare Edition, 2004). Kapelani detar britanik Henry Teonge përshkruan në ditarin e tij një vizitë që ai i bëri qytetit në vitin 1675, kur atje jetonte një koloni e tregtarëve të Europës Perëndimore.
 
Qyteti mbeti osman deri në rënien e perandorisë, por herë pas here u shpërbë me gjakmarrje të brendshme, si dhe sulme të [[Kolera|kolerës]] në 1823. Rreth 20-25 për qind e popullsisë vdiq nga [[murtaja]] në vitin 1827. <ref>Suraiya Faroqhi, Halil İnalcık, Donald Quataert (1997). "''[https://books.google.com/books?id=c00jmTrjzAoC&pg=PA788 An economic and social history of the Ottoman Empire]''". Cambridge University Press. p.788. {{ISBN|0-521-57455-2}}</ref> Në 1850 një turmë muslimanëshmyslimanësh sulmoi lagjet e krishtera, dhjetëra të krishterë u vranë dhe disa kisha u plaçkitën. Megjithëse kjo ngjarje është përshkruar si e shtyrë nga parimet e pastra sektare, Bruce Masters argumenton se një analizë e tillë e kësaj periudhe të dhunës është shumë e cekët dhe neglizhon tensionet që ekzistonin në mesin e popullatës për shkak të favorit tregtar të ofruar ndaj disa pakicave të krishtera nga Reformat e [[Tanzimati|Tanzimat]] gjatë kësaj kohe që luajti një rol të madh në krijimin e antagonizmit mes grupeve më parë bashkëpunuese të muslimanëvemyslimanëve dhe të krishterëve në lagjet lindore të qytetit. <ref>Masters, Bruce. "The 1850 Events in Aleppo: The Aftershock of Syria's Incorporation into the Capitalist World System." ''International Journal of Middle East Studies'' 22, no. 1 (February 1990): 3–4.</ref> Revolucionistët Jeniçerë instaluan qeverinë e tyre kur guvernatori osman u largua. Osmanët e morën qytetin disa javë më vonë duke vrarë rreth 5.000 njerëz. <ref>{{Cite book|last=Eldem|first=Edhem|last2=Goffman|first2=Daniel|last3=Masters|first3=Bruce|title=The Ottoman City between East and West: Aleppo, İzmir, and Istanbul|url=https://books.google.com/books?id=efp53UAQ6bIC|date=11 November 1999|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-64304-7|page=71}}</ref> Deri në vitin 1901, popullsia e qytetit ishte rreth 110,000.
 
Në fund të Luftës së Parë Botërore, Traktati i Sevresit ia dha shumicën e krahinës së Halepit kombit të sapoformuar të [[Siria|Sirisë]], ndërsa Kilikia u premtua nga Franca për t'u bërë një shtet armen. Megjithatë, [[Mustafa Qemal Ataturku|Kemal Ataturku]] aneksoi pjesën më të madhe të krahinës së Halepit si dhe Kilikisë në [[Turqia|Turqi]] në Luftën e Pavarësisë së tij. Banorët arabë në provincë (si edhe kurdët) i mbështetnin turqit në këtë luftë kundër francezëve, duke përfshirë udhëheqësin e Revoltës Hananu, [[Ibrahim Hananu]], koordinonte drejtpërdrejtë me Ataturkun dhe mori armë prej tij. Rezultati, megjithatë, ishte shkatërrimtar për Halepin, sepse sipas [[Traktati i Lozanës|Traktatit të Lozanës]], pjesa më e madhe e Provincës së Halepit u bë pjesë e Turqisë me përjashtim të Halepit dhe Iskënderunit ; <ref name="atak5">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=ttYVBQAAQBAJ&pg=PT149|publisher=Knopf Doubleday Publishing Group|isbn=978-0-8041-5347-8|title=Eastward to Tartary|last=Robert D. Kaplan|page=149|year=2014}}</ref> kështu, Halepi u shkëput nga satelitët e saj veriore dhe nga qytetet e Anadollit nga të cilët Halepi varej shumë në tregti. Për më tepër, divizioni [[Sykes-Picot]] i Lindjes së Afërme ndau Halepin nga pjesa më e madhe e [[Mesopotamia|Mesopotamisë]], gjë që gjithashtu dëmtoi ekonominë e Halepit. Situata u përkeqësua edhe më tej në vitin 1939, kur Iskënderuni apo ish Aleksandreta ishte aneksuar nga Turqia, <ref name="atak">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=cO50m62MA8AC&pg=PT55|title=Ataturk|last=Andrew Mango|page=55|year=2011}}</ref> <ref name="atak3">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=smkXH4UwJOsC&pg=PA64|title=Negotiating for the Past: Archaeology, Nationalism, and Diplomacy in the Middle East, 1919–1941|last=James F. Goode|page=64|year=2009|publisher=University of Texas Press|isbn=978-0-292-77901-3}}</ref> <ref name="atak4">{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=3dnGAAAAQBAJ&pg=PA58|title=Turkish Foreign Policy: Islam, Nationalism, and Globalization|last=Hasan Kösebalaban|page=58|year=2011|publisher=Springer|isbn=978-0-230-11869-0}}</ref> duke privuar Halepin nga porti i saj kryesor i Iskënderunit dhe duke e lënë atë në izolim total brenda Sirisë.
Rreshti 243:
{{Historical populations|1883|99179|1901|108143|1922|156748|1925|210000|1934|249921|1944|325000|1950|362500|1960|425467|1965|500000|1983|639000|1990|1216000|1995|1500000|2000|1937858|2004|2132100|2005|2301570|2016|1800000}}
[[Skeda:Alepp0fashion.jpg|majtas|parapamje| Dy beduinë dhe një grua [[Çifutët|hebreje]] në Halep, 1873 ]]
Sipas historianit Halepas Shejh ''Kamel El-Ghazzi'' (1853-1933), popullsia e Halepit ishte rreth 400,000 para tërmetit katastrofik të vitit 1822. Ndjekur nga sulmet e kolerës dhe murtajës në 1823 dhe 1827 respektivisht, popullsia e qytetit ka rënë në 110,000 deri në fund të shekullit të 19-të. <ref>Saint Terezia Church Aleppo [http://www.terezia.org/section.php?id=1823 Christians in Aleppo at the end of the Ottoman Empire] {{Webarchive}}</ref> Në 1901, popullsia e përgjithshme e Halepit ishte 108.143 prej të cilëve muslimanëmyslimanë ishin 76.329 (70.58%), të krishterë - kryesisht katolikë - 24.508 (22.66%) dhe hebrenj 7.306 (6.76%). <ref>Alepppo in One Hundred Years 1850– 1950, vol.2-page 3, 1994 Aleppo. Authors: Mohammad Fuad Ayntabi and Najwa Othman</ref>
 
Popullsia e madhe e Halepit u rrit me fluksin e refugjatëve të krishterë armene dhe asiriane gjatë shekullit të 20-të dhe pas gjenocideve [[Gjenocidi Armen|armenë]] dhe asirianë të vitit 1915. Pas mbërritjes së grupeve të para të refugjatëve armenë (1915-1922) popullsia e Halepit në vitin 1922 numëronte 156.748 prej të cilëve muslimanëtmyslimanët ishin 97.600 (62.26%), të krishterë vendas - kryesisht katolikë - 22.117 (14.11%), hebrenj 6.580 (4.20% ), Evropianët 2,652 (1,70%), refugjatët armenë 20,007 (12,76%) dhe të tjerët 7,792 (4.97%). <ref>Alepppo in One Hundred Years 1850–1950, vol.3-page 26, 1994 Aleppo. Authors: Mohammad Fuad Ayntabi and Najwa Othman</ref> <ref>The Golden River in the History of Aleppo, ({{lang-ar|ﻧﻬﺮ ﺍﻟﺬﻫﺐ ﻓﻲ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺣﻠﺐ}}), vol.1 (1922) page 256, published in 1991, Aleppo. Author: Sheikh ''Kamel Al-Ghazzi''</ref> Megjithatë, edhe pse një shumicë e madhe e armenëve arritën gjatë kësaj periudhe, qyteti ka pasur një komunitet armen që prej së paku vitit 1100, kur një numër i konsiderueshëm i familjeve dhe tregtarëve armenë nga Mbretëria Armene e Kilikisë u vendosën në qytet. Kisha më e vjetër armene në qytet është që nga viti 1491, gjë që tregon se ata kanë qenë këtu shumë më parë.
 
Periudha e dytë e emigrimeve armenë drejt Halepit shënoi tërheqjen e trupave franceze nga [[Kilikia]] në vitin 1923. <ref>The Golden River in the History of Aleppo ({{lang-ar|ﻧﻬﺮ ﺍﻟﺬﻫﺐ ﻓﻲ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺣﻠﺐ}}), vol.3 (1925) pages 449–450, published in 1991, Aleppo. Author: Sheikh ''Kamel Al-Ghazzi''</ref> Pas mbërritjes së më shumë se 40,000 refugjatëve armenë midis 1923 dhe 1925, popullsia e qytetit arriti deri në 210,000 deri në fund të vitit 1925, ku armenët formuan më shumë se 25% të sajë. <ref>{{Cite book|last=Hovannisian|first=Richard G.|authorlink=Richard G. Hovannisian|title=The Armenian People From Ancient to Modern Times, Volume II: Foreign Dominion to Statehood: The Fifteenth Century to the Twentieth Century|publisher=Palgrave Macmillan|location=New York|year=2004|isbn=978-1-4039-6422-9|page=425|url=https://books.google.com/books?id=s2ByErk19DAC}}</ref>
Rreshti 257:
Halepi ishte qyteti më i populluar në Siri, me një popullsi prej 2,132,100 banorësh siç tregohet në regjistrimin e fundit zyrtar të vitit 2004 nga [[Central Bureau of Statistics (Syria)|Byroja Qendrore e Statistikave të Sirisë]] (CBS). Nënkomuna e saj ( ''[[Nahia|nahija]]'' ) përbëhej nga 23 vendbanime me një popullsi kolektive prej 2,181,061 banorë në 2004. <ref name="CBS">{{Cito web|url=http://www.cbssyr.org/new%20web%20site/General_census/census_2004/NH/TAB02-1-2004.htm|title=General Census of Population and Housing 2004|accessdate=2012-05-20|deadurl=bot: unknown|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120520173518/http://www.cbssyr.org/new%20web%20site/General_census/census_2004/NH/TAB02-1-2004.htm|archivedate=20 May 2012}}. [[Central Bureau of Statistics (Syria)|Syria Central Bureau of Statistics]] (CBS). Aleppo Governorate. Archived. {{Ar}}</ref> Sipas vlerësimeve zyrtare të njoftuara nga Këshilli i Qytetit të Halepit, popullsia e qytetit ishte 2,301,570 banorë deri në fund të vitit 2005. Si rezultat i [[Lufta civile në Siri|Luftës Civile Siriane]], popullsia e gjysmës lindore të qytetit nën kontrollin e opozitës kishte rënë në rreth 40,000 deri në vitin 2015. <ref>{{Cito web|url=https://www.theguardian.com/world/2015/mar/12/worst-place-in-world-aleppo-ruins-four-years-syria-war|title=The worst place in the world? Aleppo in ruins after four years of Syria war|publisher=theguardian.com|date=12 March 2015|accessdate=22 November 2015}}</ref>
 
=== MuslimanëtMyslimanët ===
Më shumë se 80% e banorëve të Halepit janë [[Myslimani|muslimanëmyslimanë]] [[Islami Synit|sunitë]] . Ata janë kryesisht arabë, të ndjekur nga [[Syrian Turkmen|turkmenët]] dhe [[kurdët]] . Grupet e tjera muslimanemyslimane përfshijnë një numër të vogël të çerkezëve etnik, [[çeçenët]], [[shqiptarët]], [[boshnjakët]], [[Ortodoksët greqishtfolës|grekët]] dhe [[bullgarët]] .
 
Rrethet veriperëndimore të Halepit, në veçanti rrethi i [[Sheikh Maqsoud|Shejhut Maksud]], janë seksionet kurde të qytetit. Që nga fillimi i luftës civile në Siri, këto rrethe të Halepit janë të mbrojtura nga milicitë kurde dhe kështu janë rrethet më të sigurta të Halepit. As forcat e qeverisë qendrore dhe as ushtritë rebele nuk kanë sfiduar ushtrinë kurde dhe nuk kanë shkelur në ato rrethe kurde. Shumë jo-kurdë të Halepit kanë ikur në sigurinë e rrethit kurd për mbrojtje. Kurdët përbënin rreth 7-10% të popullsisë së qytetit para luftës.
Rreshti 268:
Popullsia e krishterë e Halepit ishte pak më shumë se 250,000 para luftës civile, duke përfaqësuar rreth 12% të popullsisë së përgjithshme të qytetit. Megjithatë, si pasojë e Luftës Civile Siriane, popullsia e krishterë e qytetit u zvogëlua në më pak se 100,000 që nga fillimi i vitit 2017, prej të cilëve rreth 30% janë armenë etnikë. <ref>{{Cito web|url=http://www.aina.org/news/20141202174517.htm|title=Christians Hold Out in Syria's Aleppo Despite Jihadist Threat|website=aina.org}}</ref>
 
Një numër i konsiderueshëm i asirianëve në Halep të ardhur nga qyteti i [[Shanllëurfa|Urfa]] në Turqi flasin [[Gjuha aramike|aramaisht]], . Komuniteti i madh i të krishterëve ortodoksë orientale i takon kishave ortodokse [[Kisha armene|Apostolike]] dhe Siriane Ortodokse . Megjithatë, ka një prani të rëndësishme të Kishës Ortodokse Lindore të Antiokut .
 
Ka gjithashtu një numër të madh të të krishterëve katolikë lindorë në qytet, duke përfshirë [[Melkite Greek Catholic Church|melkitë grekë]], [[Maronite Church|maronitë]], [[Chaldean Catholic Church|kaldeasit]], [[Syriac Catholic Church|katolikët sirianë]] dhe pasuesit e [[Katolike|ritit latin]] . Të krishterët ungjillorë të njësive të ndryshme janë një pakicë në qytet.