Skënderbeu: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
No edit summary Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim nga aplikacioni për celular Ndryshim nga aplikacioni Android |
|||
Rreshti 33:
Në vitin 1443 trupat hungareze të komanduara nga [[Janosh Huniadi]] u futën në thellësi të Ballkanit dhe në nëntor u ndeshën me ushtrinë osmane duke e thyer. Këtë rast e shfrytëzoi Gjergj Kastrioti Skënderbeu për tu kthyer në atdhe. Pasi çliroi Krujën me 28 nëntor 1443 ngriti flamurin e Kastriotëve, flamur të kuq me shqiponjë të zezë dykrenore.<ref name="Frashëri2002p212">{{harvnb|Frashëri|2002|p=212}}</ref><ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=397-401}}</ref> Para krutanëve mbajti një fjalim të zjarrtë. Pa humbur kohë hyri në bisedime me fisnikët shqiptarë dhe me ndihmën e tyre çliroi edhe një varg kështjellash tjera. Në hapësirat e çliruara ndodheshin zotërimet e shumë fisnikëve shqiptarë.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=397-401}}</ref>
Çlirimi i vendit në vitin 1443 ishte fitore historike, por Skënderbeu e kuptoi se për të mbrojtur territoret e çliruara duhej kapërcyer copëtimi politik dhe duhej bashkuar. Prandaj mblodhi në Lezhë një kuvend të fisnikëve shqiptarë, një praktikë tradicionale e shqiptarëve për të realizuar bashkimin dhe bashkëpunimin e tyre.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=401-402}}</ref> U formua Besëlidhja shqiptare e Lezhës,<ref>{{Citation|last=T︠S︡vetkov|first=Plamen S.|title=A history of the Balkans: a regional overview from a Bulgarian perspective|url=https://books.google.it/books?hl=it&id=VR5pAAAAMAAJ&focus=searchwithinvolume&q=lezha|year=1993|publisher=EM Text, origjinali nga Universiteti i Miçiganit|location=|isbn=9780773419568|page=242}}</ref><ref name="Frashëri">{{cite book|last1=Frashëri|first1=Kristo |title=Skënderbeu i shpërfytyruar nga një historian zviceran dhe disa analistë shqiptarë|date=2009 |publisher=Dudaj|location=Tirana|isbn=978-99943-0-109-6|pages=76-77
Në vitin 1444 forcat shqiptare të komanduara nga Skënderbeu thyen ushtrinë osmane në Betejën e Torviollit.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=406}}</ref> Me 10 tetor 1445 një ushtri osmane prej 9,000–15,000 vetësh<ref name=":5">{{Cite book|title = Scanderbeg|url = https://books.google.com/books?id=X4lpAAAAMAAJ|publisher = Centre for Albanian Studies|date = 1999-01-01|isbn = 9781873928134|language = en|first = Harry|last = Hodgkinson|page = 81}}</ref> nën komandën e Firuz Pashës u nis drejt Shqipërisë nga ana e Prizrenit. Këto lëvizje nuk i shpëtuan Skënderbeut. Osmanët në luginën e Mokrës ndërsa Skënderbeu i sulmoi dhe i shpartalloi me 3500 luftëtarë.{{sfn|Francione|2003|p=310}} Vitin passues ai theu osmanët edhe dy herë tjera, një herë forcat osmane nga Ohri,<ref name="Frashëri2002p144">{{harvnb|Frashëri|2002|p=144}}</ref> dhe prapë në [[Betejën e Otonetës]] me 27 Shtator 1446.<ref name="Frashëri1964p72">{{harvnb|Frashëri|1964|p=72}}</ref><ref name="Myrdal1976p48">{{harvnb|Myrdal|1976|p=48}}</ref>
| |||