Shqipëria në Luftën e Dytë Botërore: Dallime mes rishikimesh

Lëvizja Nacional Çlirimtare zyrtarisht themeloi Ushtrinë Nacional Çlirimtare në korrik 1943 me [[Spiro Moisiu|Spiro Moisiun]] si shef ushtarak dhe Enver Hoxhën si oficer politik. Kishte 20,000 ushtarë të rregullt dhe guerrilë në fushëbetejë në atë kohë. Megjithatë, veprimtaritë ushtarake të UNÇ zhvilloheshin po aq kundrejt armiqve politikë të Partisë Komuniste, duke përfshirë parti liberale, nacionaliste dhe monarkiste të paraluftës, sa zhvilloheshin kundrejt pushtuesve.<ref name=":4" />

 

{{Main|Balli Kombëtar}}

Një rezistencë nacionaliste ndaj pushtimit italian u shfaq në tetor të 1942. [[Ali Këlcyra]] dhe [[Mid'hat Frashëri|Mit'hat Frashëri]] krijuan Ballin Kombëtar, që ishte një lëvizje e orientuar drejt perëndimit dhe anti-komuniste. Kjo lëvizje mblodhi mbështetës edhe prej pronarëve të mëdhenj të tokave edhe prej fshatarësisë. Ata mbështetën krijimin e [[Shqipëria natyrale|Shqipërisë së Madhe]] prej italianëve dhe kërkuan krijimin e një republike si dhe reforma sociale dhe ekonomike, duke kundërshtuar rikthimin e Mbretit Zog. Udhëheqësit e lëvizjes, megjithatë, vepruan në mënyrë konservative duke iu frikësuar reprezaljeve prej pushtuesve ndaj tyre ose konfiskimin e pronave të pronarëve të tokave. Prijësit nacionalistë gegë dhe pronarët e tokave toskë shpesh ranë dakord me italianët e më vonë gjermanët për të parandaluar humbjen e pasurisë dhe pushtetit të tyre. Balli Kombëtar, i cili kishte luftuar kundër italianëve, ishte i kërcënuar prej forcave superiore të LNÇ dhe partizanëve jugosllavë, të cilët mbështeteshin prej [[Aleatët e Luftës së Dytë Botërore|Aleatëve]].<ref>{{Cite web|url=https://books.google.com.au/books?id=43CbLU8FgFsC&printsec=frontcover&dq=Tito,+Mihailovi%C4%87,+and+the+allies,+1941-1945&hl=en&ei=HrILTc7GHpDOvQPom9XtDQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCgQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false|title=Roberts, Walter. Tito, Mihailović, and the allies.}}</ref>