Greqishtja e lashtë: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 12:
 
 
 
ARVANITIKA PASARDHESE E GREQISHTES ANTIKE
 
Një italian, i mirë-formuar në shkollat e larta, është në gjendje ta kuptojë një tekst në latinishten e vjetër. Po një grek?.
Nuk dua ta fus veten në grupin e atyre eseistëve nacionalistë që mendojnë se grekët e sotëm nuk kanë lidhje me grekët e vjetër. Përkundrazi, unë mendoj se Grekët e vjetër dhe Ilirët rrjedhin nga i njëjti popull, ai Pellazgjik, i cili i takon kulturës Seltike Hofshtat. Pra Besoj se edhe njëNjë grek i shkolluar mundet ta lexojë një tekst të vjetër grek me greqishten e re?.
E një shqiptar, duke mos e njohur greqishten e vjetër, por vetëm me gegërishte a mundet të lexojë një tekst të vjetër Dorik?
Pyetja mund të shtrohet madje krejt ndryshe: A ka në të vërtetë ndonjë gjuhë në Ballkan, që e ndihmon një njeri i cili kurrë nuk ka mësuar greqishten e vjetër, të kuptojë tekstet e vjetra greke? Kjo është një pyetje që më ka munduar shumë: Le ta provojmë te lexojmë poetët e vjetër grekë me gjuhën shqipe, dialektin Geg. Edhe pse kanë kaluar mbi 3 mijë vite, ka fragmente të Iliadës, apo veprave të tjera të lashtësisë greke, që mund të lexohen me ndihmën e dialektit GEG te gjuhës shqipe.
Rastësi?! Mendoj se jo.
 
 
 
ΜΗΝΙΝ ΑΕΙΔΕ ΘΕΑ ΠΗΛΙΑΔΕΩ ΑΧΙΛΛΗΟΣ,
Ménin aéith thea péliatheo ahillios (Greqishtja e vjetër)
 
Mënin e ajtht thuja (këndoja) Pelidit për Akilin, (Shqip-Dialekti Geg)
ΟΥΛΟΜΕΝΗΝ Ή ΜΥΡΙΑ ΑΧΑΙΟΙΣ ΑΛΓΕ 'ΕΘΗΚΕ,
Oulomenen’i mypia ahaiois alge’ethike,
(Ou)men(dj)en ma mpin aj(Enjt)me aq ethe,
ΠΟΛΛΑΣ Δ 'ΙΦΘΙΜΟΥΣ ΨΥΧΑΣ ΑΙΔΙ ΠΡΟΙΑΨΕΝ ΗΡΩΩΝ,
Palas difthimos psyhas aidi proiapsen iroon
 
Palas dif-trimat shpirtra hadit zbrapjes (I)ranë
ΑΥΤΟΥΣ ΔΕ ΕΛΩΡΙΑ ΤΕΥΧΕ ΚΥΝΕΣΙΝ ΟΙΩΝΟΙΣΙ ΤΕ ΠΑΣΙ.
aytois the eloria teyhe kinesin oionoisi te pasi
 
Ato heronj tejne(Që) kinesin (Ishin) ujosur(krirë) më pas.
ΔΙΟΣ ΔΕ ΕΤΕΛΕΙΕΤΟ ΒΟΥΛΗ.
thios the eteleieto boini
 
dhera dhe eter i lehtë bërë
ΕΞ ΟΥ ΔΗ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΙΑΣΤΗΤΗΝ ΕΡΙΣΑΝΤΕ
Eksoj thi ta prota thiasteten erisante
 
Eksoj (E ksisoj) thi (Thënia) e Prota (fatit) ëdhtë thënë.
ΑΤΡΕΙΔΗΣ ΤΕ ΑΝΑΞ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΥΣ.
Atreithes te anaksanthron kai dios ahilleis
 
Arteus mbretnë fron qaj të (dios-te diturin) zotërinë akil
 
Line 45 ⟶ 55:
 
Mërinë e hidhur këndoni për Pelidin Akil,
Mendja mpihet me aq (Dhembje) ethe,
Se palas trimat e mëdhenj Hadit ranë
Ata heronj u shkrinë, dhera dhe ajër u bënë
E kësisoj nga forca e fatit qe thënë,
Arteu mbreti në fron-zotin Akil të qajë.
 
 
 
 
 
Simonide
 
Il y a un dicton sur la vertu
ΕΣΤΙ ΤΙΣ ΛΟΓΟΣ
 
ΕΣΤΙ ΤΙΣ ΛΟΓΟΣ
(esti tis logos)
 
Është tis në log
ΤΑΝ ΑΡΕΤΑΝ ΝΑΙΕΙΝ.
Tan aretan naiens
 
Të gjithë heshtur (Nejn) rrinë,
ΔΥΣΑΜΒΑΤΟΙΣ ΕΠΙ ΠΕΤΡΑΙΣ.
Thysambatis epi petrais
 
I thyer (epi) përmbi peta (Gurë)
ΑΓΝΑΝ ΔΕ ΜΙΝ ΘΕΑΝ
Agna the min thean
 
Ankthit nuk mund ta thonin
ΧΩΡΟΝ ΑΓΝΟΝ ΑΜΦΕΠΕΙΝ.
Ksoron ag-gnon amfepein
 
Ksisoj të aguarit amfepsen,
ΟΥΔΕ ΠΑΝΤΩΝ ΒΛΕΦΑΡΟΙΣ
Line 80 ⟶ 102:
Ω ΜΗ ΔΑΚΕΘΥΜΟΣ ΙΔΡΩΣ
o mè dakethimos idros,
 
 
 
ΕΝΔΟΘΕΝ ΜΟΛΗ
 
endothen mole (të thënat moleqin-përcëllojnë)
ΙΚΗ Τ 'ΕΣ ΑΚΡΟΝ ΑΝΔΡΕΙΑΣ.
ike t’est akron andrejas
 
rrugët(ikjet) e akteve të mëdha.
Ka vetëm një thënie në log,
 
Teksa të gjithë në heshtje të dëgjojnë,
 
Të ulur në shkallët prej guri,
 
Ankthin askush nuk mund ta thotë,
 
Kësisoj agimi (Zgjimi I mendimit) është mbretëror,
 
Mbi tokët e bekuar,
Për të gjithë të vdekshmit,
 
Që nuk mund ta kenë,
 
Me përjashtim të atyre,
 
Që njohin të thënat(vërtetat) që djegin,
 
Për rrugët e akteve të mëdha
 
 
 
Line 107 ⟶ 142:
TAΥTA ΔIΔAΞAI ΘΥMOΣ AΘHNAIOΥΣ ME KEΛEΥEI,
tayta didaksai dhymos athenaiojs me keleyei
 
Këto gjëra të thëna athinjotë të lindur,
ΩΣ KAKA ΠΛEIΣTA ΠOΛEI ΔΥΣNOMIH ΠAΡEXEI,
Os kaka pleista polei disnomié papehei
 
ose i kanë pëlqyer boll qenies time prap-seprap,
EΥNOMIH AE EΥKOΣMA KAI AΡTIA ΠANTA AΠOΦAINEI
eynomié ae eykosma kai artia panta apophiaine
Emëro aq veçanti që ka arti shumë të Pohime të qena
 
KAI T `AMA TOIΣ` AΔIKOIΣ `AMΦITIΘHΣI ΠEΔAΣ '
kai t’ama tois adikois’amphitithési pedas
 
Qan (ama tënde) shpirti yt apothezën gaton,
kai t’ama tois adikois’amphitithési pedas
 
Qan (ama tënde) shpirti yt apothezën gaton,
 
TΡAXEA ΛEIAINEI, ΠAΥEI KOΡON, ΥBΡIN AMAΥΡOI,
trahea leiainei payeei koron, ybrin amayroi
Line 122 ⟶ 163:
 
Këto gjëra të thëna Athinjotë të lindur,
 
I kanë pëlqyer boll qenies time po prapë-se-prapë,
 
Përcakton sa veçanti ka arti me pohime të vërteta,
 
Qan shpirti im tani dhe apoteozën e gaton,
 
Tradhtia e lënakëve paguhet mirë, nderi mbaroi.