Sami Frashëri: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
v →Referimet: Referenca -> Referime duke përdorur AWB |
Sejko (diskuto | kontribute) |
||
Rreshti 34:
Ndryshe nga Naimi që iu përkushtua [[Gjuha shqipe|gjuhën amtare]], Samiu bashkëpunoi për reformën e [[Gjuha osmane|gjuhës osmane-turke]],<ref>{{Cite book|title=Shqiptarët midis Perëndimit dhe Lindjes|last=Çabej|first=Eqrem|publisher=Çabej|year=2006|isbn=99927-33-72-1|location=Tiranë|pages=109}}</ref> në hapësirën shprehëse të së cilës loboi për identitetin, problematikat dhe çështjen shqiptare.<ref name="Gawrych12819201642072" /> Është autor i njërit prej romaneve më të hershëm të gjuhës osmane, titulluar ''Ta'aşşûk-ı Tal'at ve Fitnât'' (shqip. ''[[Dashuria e Talatit me Fitneten]]'') botuar më 1872.
Traktati i tij ''[[Shqipëria ç'ka qenë, ç'është e ç'do të bëhet]]'' u bë manifesti politik i Lëvizjes Kombëtare, duke u bërë kështu mendimtari më i shquar i nacionalizmit shqiptar dhe ndër pionierët e nacionalizmit turk.<ref name=":Dani">{{Cite book|title=Shpikja e Mesjetës|last=Dani|first=Doan|publisher=Pika pa sipërfaqe|year=2016|isbn=9789928185303|location=Tiranë|pages=43, 187}}</ref><ref>{{Cite book|title=Intellectuals and Reform in the Ottoman Empire: The Young Turks on the Challenges of Modernity|last=Taglia|first=Stefano|publisher=Routledge|year=2015|isbn=9781317578635|location=|pages=102}}</ref>
== Biografia ==
Mësimet e para i mori në
Më [[1872]] po prapë me Naimin, u vendos në [[Stamboll]] ku nisi punë në administratën osmane dhe i dhënë pas kulturës e gjuhës frënge nisi të përkthente "[[Të mjerët|Të Mjerët]]" e [[Victor Hugo|Hygoit]] në osmanisht.<ref name="Gawrych14">{{harvnb|Gawrych|2006|p=14.}}</ref> Për dy vite u caktua që të punonte në Tripoli ku redaktoi gazetën lokale ''Tarablus'' për t'u kthyer më pas sërish në Stamboll ku nisi të shkruante në gazetën ''Sabah''. Më 1877 sërish u caktua gjetkë, duke shërbyer në [[Rhodos|Rodos]] si sekretar i vilajetit. Më pas u caktua në Janinë, si sekretar i komisionit ushtarak. Pasi u kthye në Stamboll, u emërua kryeredaktor i gazetës ''Tercümân-i Șark''<ref name="PromitzerGruber">{{cite book|url=https://books.google.al/books?id=ichTBQAAQBAJ&pg=PA108&dq=Sami+Frasheri+Emine&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjNssa9uLrcAhWMJVAKHVP-CoAQ6AEINjAD#v=onepage&q=Sami%20Frasheri%20Emine&f=false|title=Southeast European Studies in a Globalizing World|last=Christian Promitzer, Siegfried Gruber, Harald Heppner|first=|publisher=LIT Verlag Münster|year=2014|isbn=9783643905956|location=London|pages=108|ref=harv}}</ref> dhe nuk do të lëvizte më për pjesën e ngelur të jetës së tij. U shqua si një ndër intelektualët më në spikamë të kryeqytetit osman, duke drejtuar dhe redaktuar disa gazeta, duke shkruar mbi dymbëdhjetë libra në osmanisht si <nowiki>''</nowiki>Insan<nowiki>''</nowiki> (Njeriu), <nowiki>''</nowiki>Medeniyet-i Islamiye<nowiki>''</nowiki> (Qytetërimi islam) and <nowiki>''</nowiki>Kadınlar<nowiki>''</nowiki> (Gratë). Hartoi një fjalor frëngjisht-turqisht më 1882 dhe një tjetër turqisht-frëngjisht më 1884, një fjalor të [[Gjuha arabe|gjuhës arabe]] më 1898, një fjalor në dy vëllime në osmanisht (1899-1901) së bashku me enciklopedinë gjashtëvëllimshme ''Kamus al Alam.''<ref name="Gawrych14">{{harvnb|Gawrych|2006|p=14.}}</ref> Duke shtuar këtu një pamflet për çështjen e alfabetit të gjuhës shqipe, një gramatikë dhe traktatin politik mbi çështjen shqiptare, të titulluar "''
=== Përfshirja në çështjen kombëtare shqiptare ===
|