Njësia qendrore e përpunimit: Dallime mes rishikimesh

Futja e mikroprocesor në vitet 1970 ndikuar dukshëm në hartimin dhe zbatimin e CPUs. Që nga dalja e mikroprocesorit në dispozicion (Intel 4004) në 1970 dhe mikroprocesorit të parë të përdorur gjerësisht (Intel 8080) në 1974, kjo klasë e CPU ka pothuajse tërësisht zënë të gjitha metodat e tjera qendrore të përpunimit të njësisë së zbatimit. Mainframe dhe minicomputer prodhuesit e kohës filloi të pronarit të zhvillimit të programeve të IC për të përmirësuar arkitekturave të vjetër e tyre kompjuterike, dhe udhëzimi i prodhuar në fund të vendosur microprocessors compatible që ishin kthyer nga-përputhje me hardware dhe software e tyre të vjetër. Kombinuar me ardhjen dhe suksesi eventual të madhe të kompjuterësh, që tani kudo personal, CPU term është aplikuar tani pothuajse ekskluzivisht për microprocessors. CPU Disa mund të kombinohen në një çip të përpunimit të vetme.

gjeneratat e mëparshme të CPUs janë zbatuar si komponentë diskrete dhe të qarqeve të shumta të vogla të integruara (ICS), në një ose më shumë bordet e qark. Microprocessors, në anën tjetër, janë të CPU prodhuar në një numër shumë i vogël i ICS, zakonisht vetëm një. Përgjithshëm të vogla të madhësisë CPU si rezultat i po zbatohet në një vdesin vetme do të thotë kohën më të shpejtë switching për shkak të faktorëve fizik si vëllim porta ulur parazitare. Kjo ka lejuar microprocessors sinkron të kenë norma të kohës duke filluar nga dhjetra megahertz të gigahertz disa. Përveç kësaj, si aftësi për të ndërtuar jashtëzakonisht transistorëve të vogël në një IC është rritur, kompleksiteti dhe numri i transistorëve në një CPU i vetëm ka rritur në mënyrë dramatike. Kjo gjerësisht trend vërehet është përshkruar nga ligji i Moore, i cili ka provuar të jetë një parashikues mjaft të sakta e rritjes së CPU (dhe IC tjera) kompleksiteti deri më sot.

 

== Operacioni ==