Rrafshnalta e Peshterit: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 4:
'''Rrafshnalta e Peshterit''', ''(njihet edhe si vetëm Peshter)'', është rrafshnaltë karstike me një lartësi mbidetare prej 1250 m në jugperëndim të Serbisë, gjegjësisht veriu i trojeve shqiptare. Rrafshnalta e Peshterit është e pasur me kullosa. Popullsia kryesisht merret me blegtori. Janë të njohura prodhimet e qumështit, sidomos [[Djathi i Senicës|djathi i Senicës]] si dhe të mishit të terur. Në kuadër të Rrafshnaltës së Peshterit është edhe Fusha e Peshterit ''(lartësia mbidetare e së cilës është 1150 m)'', më një sipërfaqe prej 65 km².
 
Popullsinë e Peshterrit e përbëjnë kryesisht boshnjakët që janë kryesisht pasardhës të shqiptarëve.Për të cilët flet edhe Cvijic në superlativ, për pamjen e tyre."Në aspektin gjeografik, fiset më të forta etnografike të Gadishullit Ballkanik, janë: banorët e Kodrave të Malit të Zi, pjesët e Hercegovinës, Peshterit dhe viset e Shqipërisë veriore. Banorët e këtyre trevave i kanë ruajtur formën e vjetër të vëllazërisë fisnore, gjinive-fiseve dhe organizimin e tyre. Këta kryesisht janë shumë të gjatë, vitalë, elastikë dhe kurrsesi të trashë, fytyrë me plot shprehje, syshqiponjë të sojit të bukur/racës në Gadishullin Ballkanik – të gjithë, edhe shqiptarët myslimanë siç i quan ai “arbanasët muhamedanë”." <ref>[https://njekomb.org/cvijiqi-peshterasit-jane-te-gjate-vitale-elastike-syshqiponje-te-sojit-te-bukur/ Cvijiq: Peshterasit janë të gjatë, vitalë, elastikë, syshqiponjë, të sojit të bukur!]</ref> Për shkak të çështjeve politike që lidhen me shqiptarët pas Luftës së Dytë Botërore, banorët shqiptar kanë deklaruar veten e tyre si ''boshnjakë'' për të shmangur diskriminimin. Gjuha shqipe ende flitet nga fshatarët shqiptar në Peshter<ref>{{YouTube|fCQn4ytrQnQ|Me shqiptarët e Peshterit}}</ref><ref>Andrea Pieroni, Maria Elena Giusti, & Cassandra L. Quave (2011). "Cross-cultural ethnobiology in the Western Balkans: medical ethnobotany and ethnozoology among Albanians and Serbs in the Pešter Plateau, Sandžak, South-Western Serbia." ''Human Ecology''. '''39'''.(3): 335. "The current population of the Albanian villages is partly “bosniakicised”, since in the last two generations a number of Albanian males began to intermarry with (Muslim) Bosniak women of Pešter. This is one of the reasons why locals in Ugao were declared to be “Bosniaks” in the last census of 2002, or, in Boroštica, to be simply “Muslims”, and in both cases abandoning the previous ethnic label of “Albanians”, which these villages used in the census conducted during “Yugoslavian” times. A number of our informants confirmed that the self-attribution “Albanian” was purposely abandoned in order to avoid problems following the Yugoslav Wars and associated violent incursions of Serbian para-military forces in the area. The oldest generation of the villagers however are still fluent in a dialect of Ghegh Albanian, which appears to have been neglected by European linguists thus far. Additionally, the presence of an Albanian minority in this area has never been brought to the attention of international stakeholders by either the former Yugoslav or the current Serbian authorities."</ref> Kah edhe e pak serbe nëpër fshatrat.
 
== Etimologjia ==