Feja natyrore: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 1:
'''Feja natyrore''' është një shprehje e cila nënkupton "[[Natyra|fenë e natyrës]]", në të cilën
Shumica e autorëve e konsiderojnë fenë natyrore jo vetëm si themelin e [[Monoteizmi|feve monoteiste]], siç janë [[judaizmi]], [[krishterimi]] dhe [[islami]], por edhe si një lloj religjioni i dallueshëm prej tyre. Sipas disa autorëve, aspektet e fesë natyrore gjenden në mënyrë universale midis të gjithë popujve, shpesh në forma të tilla si [[shamanizmi]] dhe [[animizmi]]
Parimet themelore të fesë natyrore fillimisht u përshkruan nga [[Aristoteli]], hilomorfizmi i të cilit i konsideronte të gjitha gjërat si të krijuara nga materia dhe forma. Forma e të gjitha gjallesave është shpirti, i cili udhëzon dhe drejton zhvillimin e tyre. Shumë besime fetare natyrale e konsiderojnë Zotin si "shpirtin e universit". Madje edhe [[monoteizmi]] i hershëm kishte shumë elemente natyraliste. Parajsa dhe ferri konsideroheshin vende fizike mbi dhe nën tokë. "Shpëtimi" konsiderohej ringjallja e trupit. Më vonë me probleme të fesë natyrore janë marrur edhe [[Agostini]], [[Tomas Akuinas]], [[Nicolas Malebranche]], [[David Hume]], [[William James]], [[Rupert Sheldrake]], etj.
|