Veprat e Apostujve: Dallime mes rishikimesh

'''“Veprat e Apostujve”''' përbëjnë librin e pestë të [[Dhiata e re|Dhiatës së Re]]. Në të trajtohet historia e [[Kisha|Kishës]], që nga dita e Ngjitjes në Qiell të Zotit [[Krishti|Krisht]] e deri në vizitën e parë të [[Shën Pali i Tarsosit|apostull Pavlit]] në [[Roma|Romë]]. Nuk ka asnjë dyshim se autorësia e Veprave të Apostujve i takon apostull dhe ungjillor Llukait, mjekut dhe nxënësit të apostull [[Shën Pali|Pavlit]], i cili përmendet edhe tek letra drejtuar Kolosianëve (4:14), Filemonit( 24) dhe letrës së dytë drejtuar Timotheut (4:11).<ref>Rev. Nicon D. Patrinacos, A Dictionary of Greek Orthodoxy (Një fjalor i terminologjisë Orthodhokse Greke), Hellenic Heritage Publications, Pleasantville, N.Y. 10570, fq. 3.</ref>

Libri i Veprave paraqet përhapjen e [[Krishtërimi|Krishterimit]] që nga [[Jeruzalemi]] e deri në Romë. Në kapitujt 6:8 deri tek 9:31 përshkruhet përhapja e Kishës së Krishterë në [[Palestina|Palestinë]], për të vazhduar më pas me Kishën e Antiokisë në kapitujt 9:32-12:4. Në kapitujt 12:25-16:5 na paraqitet vepra e Apostull Pavlit në Galati, [[Iliriku|Ilirik]] etj. edhe në këshillin e Jeruzalemit. Më tej, në kapitujt 16:6-19:20 jepet kthimi në Krishterim i [[Maqedoni]]së, [[Greqia e lashtë|Greqisë]] dhe [[Azia|Azisë]] ([[Anadolli|Anadoll]], [[Turqi]]), për të përfunduar me themelimin e Kishës në Romë dhe persekutimin dhe burgosjen e apostull Pavlit në kapitujt 19:21 e deri në fund.