Pianoja: Dallime mes rishikimesh

Fjala piano është shkurtuar nga fjala "pianoforte", e cila vjen nga emri Italian origjinal i instrumentit “clavicembalo col piano e forte”. Kjo i referohet përgjegjësisë së instrumentit, i cili i lejon pianistit të prodhojë nota me dinamikë të ndryshme në varësi nga fortësia e shtypjes se tastit.

 

Pianoja është gjetur origjinalisht në risitë e hershme teknologjike. Prejardhja e saj është nga [[Klasveni]]. Instrumentet e para me tela që goditen nga çekiçë ishin me origjinë nga instrumenti tradicional Persian santur. Gjatë periudhës së mesme kishte përpjekje të përgjithshme për të krijuar instrumente me tastiera dhe me goditje telash, më i pari ka qenë hurdi-gurdi me origjinë të panjohur. Në [[Shekulli XVII|shekullin e XVII]] mekanizmat e instrumenteve me tastiera siç janë klavikorda dhe klavicembal ishin të njohura. Në një klavikordë telat janë goditur nga tangentet ndërkohë që në një klavicembal ato janë tërhequr nga penda. Shekuj pune në mekanizmin e një klavicembali kanë dhënë ndihmesë në konstruktimin e mbështjelljes, të pjesës që lëshon zërin dhe të tastierës.

 

Shpikja e pianos moderne është kredituar në Bartolomeo Cristofori i Padovës, [[Italia|Itali]], i cili ishte punësuar nga princ Ferdinand de Medici si mbajtës i instrumenteve. Ai ishte një ekspert i bërjes së klaviçembalëvë dhe ishte i mirënjohur me trup e mëparshme të njohurive në instrumentet me tastiera me tela. Nuk dihet ekzaktësisht se kur Kristofori për herë të parë ndërtoi një piano. Një zbulim i bërë nga punonjësit e familjes Medici, tregon për ekzistencën ë një pianoje në vitin [[1700]] ; një tjetër dokument i pasigurt në vitin [[1698]]. Të treja pianot e Kristoforit që mbijetojnë sot datojnë më [[1720]].

 

 

Instrumenti i ri i Kristofrit mbeti relativisht i panjohur derisa një shkrimtar Italian, Scipione Maffei, shkroi një artikull entuziast rreth saj ([[1711]]), duke fshirë një diagram të mekanizmit. Ky artikull ishte shpërndarë gjerësisht dhe shumë nga gjenerata e ardhshme e ndërtuesve të pianos filluan punën e tyre për shkak të leximit të këtij artikulli. Një nga këta ndërtues ishte Gottfried Silbermann, i njohur më mirë si ndërtues i organos. Pianot e Silbermann ishin në të vërtetë kopje e asaj të Kristoforit, me një përmbledhje të rëndësishme : Silbermann parapriu shpikjen e pedalit tingullmbytës modern, i cili i krijon të gjitha mbytjet e tingujve nga një tel në të njëjtën kohë.

 

Më [[1820]], qendra e ndryshimit ishte zhvendosur në [[Parisi|Paris]], ku firma Pleyel prodhonte piano të përdorura nga Frédérich Chopin dhe firma Érard prodhonte piano të përdorura nga [[Franz Liszt]]. Në [[1821]] Sébastien Érard shpiku veprimin dyfish të mekanizmit të Karelit, që lejonte që një notë të përsëritej edhe pse tasti nuk ishte akoma ne lartësinë fillestare vertikale. Kjo ndihmoi luajtjen e shpejtë të notave të përsëritura dhe – kjo pajise muzikore ishte udhëhequr nga Liszt. Kur shpikja u bë pulike, pasi u pa nga Henri Herz, ishte veprimi dyfish i mekanizmit të karelit gradualisht u bë standard në pianot e mëdhaja, dhe është akoma i përfshirë në të gjitha pianot e mëdhaja që janë prodhuar tashmë.

Një nga shpikjet më të mëdha që ndihmoi të krijonte tingullin e pianos moderne ishte përdorimi i skeletit prej hekuri të fortë. Gjithashtu e quajtur “pjatë” skeleti prej hekuri vendoset në majë të tastierës, dhe shërben si mburoje kundër forcës së tensionit të ushtruar mbi telin. Rritja e integritetit struktural të strukturës prej hekuri lejoi përdorimin e telave më të trasha, më të tendosur dhe më të shumtë në numër. Në një piano të madhe moderne tensioni total mbi fijen mund ti tejkalojë 20 ton. Pjesës së vetme me derdhje strukture hekuri iu dha leja në [[1825]] në [[Boston]] nga Alpheus Babcock, duke kombinuar fiksimin e pjatës metalike me masën. Më vonë Babcock punoi për firmën Chickering & Mackays e cila shpiku skeletin e parë prej hekuri të plotë për pianot e mëdha më [[1843]]. Përbërja e strukturës metalike të farkëtuar u preferua nga shumë prodhues evropiane deri në sistemin amerikan dhe ishte adoptuar deri në [[Shekulli XX|shekullin ë 20-të]].