Gazeli: Dallime mes rishikimesh

'''Gazeli''' është një lloj poezie amatoriale ose ode, e famshme tejendanë nënkontinentit indian[[india]]n në shekujt 18 dhe 19. Gazeli karakterizohet me zgjatjen e zanoreve jashtë normales së këndimit të këngëve tjera.

Kjo formë poezie buron në trajtë nga poezia [[arabe]] edhe e kohës së para-Islamit[[Islami]]t, por me shekujt e [[Muzika islame|muzikës islame]] dhe ndikimeve në [[Muzika shqiptare|muzikën shqiptare]], gazeli ka ardhur si shprehi e përshpirtshme [[Sufizmi|sufi]]<ref>Qinami E., ''Artisti shqiptar që performon në skenat franceze muzikën tonë tradicionale'', intervistoi Ervisa Zaja, blog.urbanus.al, 24 gusht 2017.</ref>.

Gazeli përbëhet nga një numër i pacaktuar ''[[bejte]]'', por jo më se 12 të tilla, që rimojnë sipas skemës AA, BA, CA, DA, EA etj. Në bejten e fundit të gazelit përmendej nga poeti emri i vet. Në letërsinë e Lindjes përmenden gazelet e poetëve të mëdhenj si Nizami, [[Hafez|Hafezi]]. Ndërsa në [[Letërsia shqiptare|letërsinë shqiptare]] përdorues të këtij lloji poezie është [[Nezim Frakulla|Nezimi]], [[Hasan Zyko Kamberi|Kamberi]] dhe [[Bejtexhijtë shqiptarë|bejtexhinj]] të tjerë<ref>{{Cite book|title=Bazat e vargëzimit shqiptar|last=Zheji|first=Gjergj|publisher=Naim Frashëri|year=1988|isbn=|location=Tiranë|pages=179}}</ref>.

<references />

{{muzi-cung}}