Shkenca planetare: Dallime mes rishikimesh

Historia e shkencës planetare mund të thuhet se ka filluar me filozofin grek antik [[Demokriti|Demokritin]], i cili raportohet nga Hippolytus si thotë <blockquote> Botërat e renditura janë të pakufizuara dhe ndryshojnë në madhësi, dhe se në disa nuk ka as diell as hënë, por që në të tjerët, të dy janë më të mëdhenj se me ne, dhe megjithatë me të tjerët më shumë në numër. Dhe se intervalet midis botëve të renditura janë të pabarabarta, këtu gjithnjë e më pak, dhe se disa rriten, të tjerët lulëzojnë dhe të tjerët kalben, dhe këtu ata fillojnë të ekzistojnë dhe atje ato janë eklipsuar. Por që ato shkatërrohen duke u përplasur me njëri-tjetrën. Dhe që disa botë të renditura janë të zhveshur nga kafshë dhe bimë dhe nga të gjitha ujërat. <ref name="Philosophumena">{{Cite book|last=Hippolytus (Antipope)|last2=Origen|others=Translation by Francis Legge, F.S.A.|title=Philosophumena|publisher=Society for promoting Christian knowledge|location=Original from Harvard University.|date=1921|volume=1|url=https://books.google.com/books?id=0lrDy9nn1doC&printsec=titlepage|accessdate=22 May 2009|type=Digitized 9 May 2006|language=de}}</ref> </blockquote> Në kohërat më moderne, shkenca planetare filloi në astronomi, nga studimet e planetëve të pazgjidhura. Në këtë kuptim, astronomi origjinal planetar do të ishte [[Galileo Galilei|Galileo]], i cili zbuloi katër hënat më të mëdha të [[Jupiteri|Jupiterit]], malet në [[Hëna|Hënë]] dhe së pari vëzhgoi [[unazat e Saturnit]], të gjitha objektet e studimit të mëvonshëm intensiv. Studimi i Galileos për malet hënore në 1609 gjithashtu filloi studimin e peizazheve jashtëtokësore: vëzhgimi i tij "që Hëna me siguri nuk posedon një sipërfaqe të butë dhe të lëmuar" sugjeroi që ajo dhe botët e tjera mund të shfaqen "ashtu si fytyra e vetë Tokës" . <ref name="Taylor1994b">{{Cite journal|last=Taylor|first=Stuart Ross|date=1994|title=Silent upon a peak in Darien|journal=Nature|volume=369|issue=6477|pages=196–197|bibcode=1994Natur.369..196T|doi=10.1038/369196a0|language=de}}</ref>

Sistemi Diellor tani është studiuar relativisht mirë, dhe ekziston një kuptim i mirë i përgjithshëm i formimit dhe evolucionit të këtij sistemi planetar. Sidoqoftë, ka një numër të madh pyetjesh të pazgjidhura, <ref name="SternPlanetarySoc09">{{Cito web|url=http://www.planetary.org/blog/article/00001956/|title=Ten Things I Wish We Really Knew In Planetary Science|last=Stern|first=Alan|accessdate=2009-05-22|language=de}}</ref> dhe shkalla e zbulimeve të reja është shumë e lartë, pjesërisht për shkak të numrit të madh të anijeve ndërplanetare që aktualisht po eksplorojnë sistemin Diellor.

* Carr, Michael H., Saunders, R. S., Strom, R. G., Wilhelms, D. E. 1984. ''The Geology of the Terrestrial Planets''. NASA. {{en}}

* Morrison, David. 1994. ''Exploring Planetary Worlds''. W. H. Freeman.  [[ISBN (identifier)|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/0-7167-5043-0|0-7167-5043-0]]{{en}}

* Hargitai H et al. (2015) ''Classification and Characterization of Planetary Landforms.'' In: Hargitai H (ed) Encyclopedia of Planetary Landforms. Springer. {{Doi|10.1007/978-1-4614-3134-3}} <nowiki> https://link.springer.com/content/pdf/bbm%3A978-1-4614-3134-3%2F1.pdf</nowiki> {{en}}

* Hauber E et al. (2019) ''Planetary geologic mapping.'' In: Hargitai H (ed) Planetary Cartography and GIS. Springer.{{en}}

* Page D (2015) ''The Geology of Planetary Landforms''. In: Hargitai H (ed) Encyclopedia of Planetary Landforms. Springer.{{en}}

* Rossi, A.P., van Gasselt S (eds) (2018) ''Planetary Geology.'' Springer {{en}}

* [http://planetarynews.org/ Buletini i Hulumtimeve Planetike] ( [http://planetarynews.org/ Buletini] profesionist i botuar nga PSI, shpërndarja javore)