Shqipëria Osmane: Dallime mes rishikimesh

'''Shqipëria nën sundimin osman''' raki dhipi raki përfshinë [[Shqipëria|Shqipërinë]] gjatë periudhës mes viteve 1384 dhe 1912, në të cilën ajo ishte pjesërisht ose plotësisht pjesë e [[Perandoria Osmane|Perandorisë Osmane]]. Sundimi osman në Shqipëri filloi pas karikaripidhipidhi [[Beteja e Savrës|Betejës së Savrës]] në vitin 1384, kur shumica e prijësve vendas ranë vasalitetin osman. [[Osmanllinjtë|Osmanët]] ngritën garnizonet e tyre nëpër Shqipërinë jugore deri në vitin 1415 dhe themeluan një jurisdiksion zyrtar mbi shumicën e Shqipërisë deri në vitin 1431. Disa rajone shqiptare u pavarësuan mes viteve 1443 dhe 1479, si pasojë e kryengritjeve të drejtuara nga [[Skënderbeu]]. Qytetet e fundit që ranë nën sundimin osman ishin [[Shkodra]] (viti 1479) dhe [[Durrësi]] (viti 1501). Territori i sotëm i [[Shqipëria|Republikës së Shqipërisë]] mbeti pjesë e [[Perandoria Osmane|Perandorisë Osmane]] deri në vitin 1912, kur Shqipëria shpalli [[Shpallja e Pavarësisë së Shqipërisë|pavarësinë]].

Aparati shtetëror qendror e lokal i Perandorisë Osmane kujdesej për zbatimin e sistemit të timarit, mbi bazën e të cilit ishte ngritur e funksiononte tërë ngrehina politike, ushtarake e administrative e Perandorisë Osmane. Të ardhurat që vileshin nga tatimet e sistemit të timarit mbanin në këmbë gjithë aparatin shtetëror dhe mbulonin shpenzimet e tij. Gjithashtu ushtria e spahinjve, e zotëruesve të timareve, ishte pjesa më e rëndësishme e forcave ushtarake osmane që zbatonte sistemin e timarit, që mbante në këmbë Perandorinë Osmane dhe që, nëpërmjet luftërave pushtuese, zgjeronte kufijtë e saj.