[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Shpëtim i burimeve 2 dhe etiketim 0 si të vdekura.) #IABot (v2.0
vNo edit summary
 
Rreshti 1:
{{Faqe e palidhur|data=shtator 2012}}
{{për përmirësim|Mungon radhitja e artikullit. definimi i termit qe perfaqeson artikullin si titull.}}
[[Skeda:Maronite from Lebanon, Inhabitant of Jeïbel, Christian Woman from Lebanon.jpg|250px|right|thumbparapamje|Maronitë nga [[Libani]]]]
Sipas regjistrimit të viteve 1952 numri i tyre në [[Siria|Siri]] dhe në [[Libani|Liban]] arrin 400.000, kurse në [[Egjipti|Egjipt]] 13.000. Sot grupin më të madh të krishterëve që jetojnë në shtetin e [[Libani]]t e përbëjnë '''maronitët'''<ref>Spuler, f. 99-105.</ref>.<ref>Spuler, f. 2-51.</ref>
 
[[Skeda:Maronite from Lebanon, Inhabitant of Jeïbel, Christian Woman from Lebanon.jpg|250px|right|thumb|Maronitë nga [[Libani]]]]
== Historia ==
Perandori Herakleos (610-641), në punimet e tij për përcaktimin e besimeve kryesore të krishterimit
në perandorinë bizantine, duke u takuar me liderët sirianë dhe armenë, shpall këtë formulë: “Energjia njerëzore e Jezusit asnjëherë nuk mund të jetë në kundërshtim me fuqinë hyjnore, edhe dëshira njerëzore e [[Jezusi]]t asnjëherë nuk mund të jetë kundër dëshirës hyjnore. Në [[Jezusi]]n, edhe pse gjenden dy forca, përsëri ai posedon një dëshirë të vetme”. Shpjegimi se [[Jezusi]] ka “fuqi dëshire” e mohon mendimin e “monergizmit”, sipas të cilit se tek [[Jezusi]] ka vetëm një energji, kur theksi vihet mbi qenien e dy natyrave.
 
Propozimin e perandorit e ka pranuar një grup i krishter i rajonit të Palestinës. Simpatizuesit e këtij mendimi, në përgjithësi, janë priftërinj që jetojnë në manastirin e Shën Maronit, mes Hamait dhe Humusit. Kurse më vonë ata, vetëm pse prifti Gjon i ka quajtur nxënës të Maronit, e kanë braktisur këtë mendim të quajtur “monotheletizëm”. Ata nuk mund të shpjegojnë se përse janë bërë komunitet.
 
Përgjithësisht, ata jetojnë në rajonin fushor të [[Libani]]t. Kanë patrikët e tyre dhe duke u bashkuar me Romën e kanë pranuar katolicizmin. Kurse adhurimet i kryejnë në gjuhën siriane.
Sipas regjistrimit të viteve 1952 numri i tyre në Siri dhe në [[Libani|Liban]] arrin 400.000, kurse në [[Egjipti|Egjipt]] 13.000. Sot grupin më të madh të krishterëve që jetojnë në shtetin e [[Libani]]t e përbëjnë maronitët<ref>Spuler, f. 99-105.</ref>.<ref>Spuler, f. 2-51.</ref>
 
== Lidhje të jashtme ==