Preng Bib Doda: Dallime mes rishikimesh

'''Preng Bib Doda''' i njohur më së shumti në kohën e tij si '''PrengPre(n)k Pasha''' (''Prengë'' i thone mirditoret, ''Prênk'' malsoret; [[Oroshi|Orosh]], [[1860]] - [[Lezha|Lezhë]], [[22 Mars|22 mars]] [[1919]]) ka qenë [[Ushtria osmane|ushtarak]] i [[Perandoria Osmane|Perandorisë Osmane]], i pari i [[Gjonmarkajt|Gjonmarkajve]] dhe i Mirditës. U emërua disa herë zëvendëskryeministër dhe ministër në qeveritë e para të shtetit shqiptar. Së bashku me [[Ismail Qemali|Ismail Qemalin]] dhe [[Esad pashë Toptani|Esat pashë Toptanin]], qe ndër figurat me më tepër ndikim.

Fëmijërinë e vet e kaloi në [[Stambolli|Stamboll]], prej ku kthehet në Mirditë më 1876. Me zhvillimet e [[Lidhja e Prizrenit|Lidhjes së Prizrenit]] më 3 prill 1880 emërohet zëvendës i [[Hodo Sokoli|Hodo pashë Sokolit]] për degën e [[Shkodra|Shkodrës]]. Me ta marrë vesh këtë, [[Porta e Lartë]] e internoi në Kastamuni të [[Azia e VogëlAnadolli|Azisë së Vogël]]<ref name=":0">{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=-EzWCQAAQBAJ&pg=PA49|title=The Tribes of Albania: History, Society and Culture|last=Elsie|first=Robert|publisher=I.B.Tauris|year=2015|isbn=978-1-78453-401-1|location=|pages=228-229|language=en}}</ref> prej ku ndihmoi për ta liruar [[Syrja bej Vlora]].<ref name=":2">{{Cite book|title=Kujtime, nga fundi i sundimit osman në Luftën e Vlorës|last=Vlora|first=Syrja bej|authorlink=Syrja bej Vlora|publisher=Iceberg|year=2013|origyear=1921-1925|isbn=978-9928-4140-4-5|location=Tiranë|pages=288nb|translator=[[Ali Asllani]]|language=sq}}</ref> U vendos në [[Libani|Liban]], ku në sajë të kontakteve tregtare me agjencitë e interesuara për shfrytëzimin e resurseve të Mirditës, familja e Malhamëve në [[Bejruti|Beirut]], i bëri kërkesë Stambollit që ta emëronin Dodën mytesarif i Malit të Libanit[[Libani]]t si zëvendësues për [[PashkoVaso pashë VasaShkodrani|Vaso Pashën]].<ref>{{Cite book|title=Cities of the Mediterranean: From the Ottomans to the Present Day|last=Toksöz|first=Meltem|last2=Kolluoglu|first2=Biray|publisher=I.B.Tauris|year=2014|isbn=978-1-84885-127-6|location=|pages=136}}</ref> Më pas nisi punë në Stamboll, me punë në Pallatin Perandorak, me gradën gjeneral i brigadës së rojave shqiptare të [[Sulltani|Sulltan]] [[Abdyl Hamiti II|Abdyl Hamidit II]].<ref name=":1">{{Cite book|title=Kujtime|last=Qemali|first=Ismail|publisher=Toena|year=2009|origyear=1920|isbn=978-99943-1-558-1|location=Tiranë|pages=360|translator=Abdyrrahman Myftiu|language=sq}}</ref>

Në krye të bashibozukëve të mbledhur nga ai vetë në kazanë e Zadrimës, [[Kazaja e Lezhës|Lezhës]] dhe [[Kazaja e Mirditës|Mirditës]] ndërmori të vepronte kundër [[Kryengritja e Shqipërisë së Mesme (1914-1915)|Kryengritjes së Shqipërisë së Mesme]]. Por radhët e kësaj force u prishën rrugës dhe dolën dore nga qëllimi fillestar dhe kur u sulmuan nga rebelët në [[Njësia administrative Ishëm|Ishëm]], u zmbrapsën.<ref>{{Harvnb|Vlora|2013|pages=115-117}}.</ref> I ndodhur në [[Shkodra|Shkodër]], ai u internua nga malazezët dhe u lirua në janar të 1916 me ardhjen e ushtrisë austro-hungareze. Pavarësisht se nuk mori pjesë në [[Kongresi i Durrësit|Kongresin e Durrësit]], ai u thirr në qeverinë e Turhan Pashës duke u emëruar zëvendëskryeministër më 25 dhjetor 1918. Pak muaj më pas, i shoqëruar me konsullin anglez Eden duke kaluar në rrugën për Shëngjin, i bëhet një pritë porsa kaluan lumin Mat: qëlluan vetura, ndërsa Preng Pasha çohet në këmbë duke u bërtitur "Më vritni mue e mos qitni mbi të huejt, se asht kundra zakonit tonë". Pasha me disa prej njerëzve të vet vriten, ndërsa konsulli anglez plagoset. Sipas dëshmive të mbledhura nga [[Sejfi Vllamasi]] dhe dokumentave arkivore ku mbështetet historiani [[Kastriot Dervishi]], prita iu bë nga Çokajt e Bregmatës duke kërkuar gjakun e vrasjes së [[Gjeto Çoku|Gjeto Çokut]] tek Preng Pasha.<ref name=":3" /><ref name=":02">{{Cite book|title=Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942)|last=Vllamasi|first=Sejfi|publisher=Vllamasi|year=2012|isbn=978-9928-140-54-8|location=Tiranë|pages=32, 34, 52|language=sq}}</ref>