Emri stilolaps: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Krijuar nga përkthimi i faqes "Pen name"
I corrected some mistakes made in the template while translating,spacing and page layout editing.
Rreshti 11:
Një autor mund të përdorë një pseudonim nëse emri i tij i vërtetë ka të ngjarë të ngatërrohet me atë të një autori tjetër ose një individi tjetër të rëndësishëm. Për shembull, nga 1899 politikani britanik [[Winston Churchill]] shkroi me emrin Winston S. Churchill për të dalluar shkrimet e tij nga ato të romancierit amerikan me të njëjtin emër, i cili në atë kohë ishte shumë më i njohur.
 
Një autor mund të përdorë një pseudonim duke nënkuptuar një gradë ose titull të cilin ai kurrë nuk e ka mbajtur. [[William Earl Johns]] shkruajti nën emrin "Kapiten W. E. Johns" megjithëse gradën më të lartë të ushtrisë që mbante ai ishte toger dhe gradën e tij më të lartë të forcës ajrore ishte e një oficeri fluturues.
 
Autorët që shkruajnë rregullisht në më shumë se një zhanër mund të përdorin emra të ndryshëm të stilolapsave për secilin, ndonjëherë pa ndonjë përpjekje për të fshehur një identitet të vërtetë. Shkrimtarja e romancës [[Nora Roberts]] shkruan trillera erotikë nën pseudonimin J. D. Robb (libra të tillë titullohen "Nora Roberts duke shkruar si J. D. Robb"); Shkrimtari skocez [[Iain Banks]] shkroi trillime të zakonshme ose letrare nën emrin e tij dhe botoi trillime shkencore nën Iain M. Banks; Samuel Langhorne Clemens përdori pseudonimet Mark Twain dhe Sieur Louis de Conte për vepra të ndryshme. Në mënyrë të ngjashme, një autor që shkruan si trillime ashtu edhe jo-trillime (të tilla si matematicieni dhe shkrimtari i fantazisë Charles Dodgson, i cili shkroi si Lewis Carroll) mund të përdorë një pseudonim për shkrimin e trillimeve. Autori i trillimeve shkencore Harry Turtledove ka përdorur emrin H. N. Turtletaub për një numër romanesh historikë që ai ka shkruar sepse ai dhe botuesi i tij menduan se shitjet e supozuara më të ulta të atyre romaneve mund të dëmtonin porositë e librarive për romanet e tjera që ai shkruan me emrin e tij.
Rreshti 23:
Një pseudonim mund të ndahet nga shkrimtarë të ndryshëm në mënyrë që të sugjerojë vazhdimësinë e autorësisë. Kështu, seria e tregimeve angleze të shkollës me konvikte Bessie Bunter, e shkruar fillimisht nga Charles Hamilton, me emrin Hilda Richards, u mor nga autorë të tjerë që vazhduan të përdorin të njëjtin pseudonim.
 
Në disa forma të trillimit, pseudonimi i adoptuaaradoptuar është emri i personazhit kryesor, për t'i sugjeruar lexuesit se libri është një autobiografi (e trilluar). Daniel Handler përdori pseudonimin Lemony Snicket për të paraqitur një seri të librave të tij të ngjarjeve të pafat si kujtime nga një i njohur i personazheve kryesorë. Megjithatë, disa e bëjnë këtë për t'iu përshtatur një teme të caktuar. Një shembull, Pseudonym Bosch, përdori një pseudonim vetëm për të zgjeruar temën e fshehtësisë në "The Secret Series".
 
Autorët gjithashtu herë pas here mund të zgjedhin pseudonime që të shfaqen në pozicione më të favorshme në librari ose biblioteka, për të maksimizuar shikimin kur vendosen në rafte të rregulluara në mënyrë konvencionale alfabetikisht duke lëvizur horizontalisht, pastaj lart vertikalisht.<ref>{{Cite journal|date=2020-12-21|title=Pen name|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pen_name&oldid=995509912|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
Rreshti 33:
 
=== Emrat kolektivë ===
Një emër kolektiv, i njohur gjithashtu si një ''"emër shtëpie"'', ndonjëherë përdoret me [[Trillim|trillime]] seriale të botuara me një pseudonim edhe pse më shumë se një autor mund të ketë kontribuar në seri. Në disa raste librat e parë në seri janë shkruar nga një shkrimtar, por librat pasues janë shkruar nga shkrimtarë fantazmë. Për shembull, shumë prej librave të mëvonshëm në serinë "The Saint" aventurë nuk u shkruan nga Leslie Charteris, ideatori i serisë. Në mënyrë të ngjashme, librat misteriozë të Nancy Drew botohen sikur të ishin shkruar nga Carolyn Keene, Librat The Hardy Boys janë botuar si vepër e Franklin W. Dixon, dhe seritë The Twins Bobbsey i llogariten Laura Lee Hope, megjithëse autorë të shumtë janë përfshirë në secilën seri. Erin Hunter, autore e serisë së romaneve Warriors, është në të vërtetë një emër stilolapspseudonim kolektiv i përdorur nga autorët Kate Cary, Cherith Baldry, Tui T. Sutherland dhe redaktorja Victoria Holmes.
 
Autorët bashkëpunues gjithashtu mund të botojnë veprat e tyre me një emër të vetëm. Frederic Dannay dhe Manfred B. Lee botuan romanet dhe historitë e tyre misterioze me emrin e shkruar Ellery Queen, si dhe botuan veprën e shkrimtarëve fantazëm me të njëjtin emër. Shkrimtarët e Atlanta Nights, një libër qëllimisht i keq që synonte të turpëronte firmën botuese PublishAmerica, [nevojitet citimi] përdorën emrin e stilolapsitpseudonimin Travis Tea. Për më tepër, autori i kredituar i The Expanse, James S.A. Corey, është një bashkim i emrave të mesëm të shkrimtarëve bashkëpunues Daniel Abraham dhe Ty Franck përkatësisht, ndërsa S.A. janë inicialet e vajzës së Abrahamit. Ndonjëherë shumë autorë do të shkruajnë libra të lidhur me të njëjtin pseudonim; Shembujt përfshijnë T.H. Lain në trillim. [nevojitet citim] Bashkëpunëtorët australianë të trillimeve që shkruajnë nën emrin e këngës Alice Campion është një grup grash që deri tani kanë shkruar dy romane së bashku - The Painted Sky (2015) <ref>{{Cite web|url=https://theconversation.com/the-evolution-of-female-pen-names-from-currer-bell-to-j-k-rowling-46864|title=}}</ref> / Der Bunte Himmel (2015) shkruar nga pesë dhe The Shifting Light (2017) <ref>{{Cite web|url=https://penguin.com.au/books/the-painted-sky-9780143784630|title=}}</ref> nga katër.
 
Në vitet 1780, Gazetat Federaliste u shkruan me pseudonimin "Publius" nga Alexander Hamilton, James Madison dhe John Jay. Të tre burrat zgjodhën emrin "Publius" sepse ajo kujtonte themeluesin e Republikës Romake, dhe përdorimi i tij nënkuptonte një qëllim pozitiv. <ref>{{Cite web|url=https://penguin.com.au/books/the-shifting-light-9780143781110|title=}}</ref>
Rreshti 49:
 
=== [[Indi]] ===
Në gjuhët indiane, shkrimtarët mund të vendosin një emër stilolapspseudonim në fund të emrave të tyre, si Ramdhari Singh Dinkar. Ndonjëherë ata gjithashtu shkruajnë nën emrin e tyre të penës pa emrin e tyre aktual si Firaq Gorakhpuri.
 
Në letërsinë e hershme indiane, ne gjejmë autorë që shmangen nga përdorimi i ndonjë emri duke e konsideruar atë si egotistike. Për shkak të këtij nocioni, edhe sot është e vështirë të gjurmosh autorësinë e shumë veprave letrare të mëparshme nga India. Më vonë, zbulojmë se shkrimtarët përdorën praktikën e përdorimit të emrit të perëndisë së tyre të adhurimit ose emrin e Guru si emrinpseudonimin e tyre të stilolapsit. Në këtë rast, zakonisht emri i stilolapsit do të përfshihej në fund të prozës ose poezisë.
 
Kompozitorët e muzikës klasike indiane përdorën emra stilolapsapseudonime në kompozime për të pohuar autorësinë, duke përfshirë Sadarang, Gunarang (Fayyaz Ahmed Khan), Ada Rang (muzikant i gjykatës së Muhamed Shah), Sabrang (Bade Ghulam Ali Khan) dhe Ramrang (Ramashreya Jha). Kompozime të tjera u janë përshkruar apokrife kompozitorëve me pseudonimet e tyre.
 
=== [[Japoni]] ===
Poetët japonezë që shkruajnë ''haiku'' shpesh përdorin një haigō (俳 号). Poeti haiku [[Matsuo Bashō]] kishte përdorur dy haigë të tjerë para se të bëhej i dashur me një fabrikë bananeje (bashō) që i ishte dhënë nga një dishepull dhe filloi ta përdorte atë si emrin e tij në moshën 36 vjeç.
 
Të ngjashme me pseudonimet, artistët japonezë zakonisht kanë një emër gō ose art, i cili mund të ndryshojë disa herë gjatë karrierës së tyre. Në disa raste, artistët miratuan ''gō'' të ndryshëm në faza të ndryshme të karrierës së tyre, zakonisht për të shënuar ndryshime të rëndësishme në jetën e tyre. Një nga shembujt më ekstremë të kësaj është Hokusai, i cili vetëm në periudhën 1798-1806 përdori jo më pak se gjashtë. Artisti manga Ogure Ito përdor emrin e stilolapsitpseudonimin Oh! i shkëlqyeshëm sepse emri i tij i vërtetë Ogure Ito është afërsisht se si japonezët shqiptojnë "oh great".
 
=== Poezi Persiane dhe Urdue ===
ANjë ''shâ'er'' (Persianpersisht fromnga Arabicarabisht, forpër poet) (anjë poet who writesshkruan ''she'rs''atë in Urduurdu orose Persianpersisht) almostpothuajse alwaysgjithmonë haska anjë "takhallus", a pennjë namepseudonim, traditionallyi placedvendosur attradicionalisht the endfund of the nameemrit (oftenshpesh i markedshënuar bynga anjë graphicalshenjë signgrafike  ـؔ  placedvendosur abovembi it) whenkur referringi toreferohemi thepoetit poetme emrin bye histij full nameplotë. ForPër exampleshembull, Hafez isështë anjë pen-nameemër fori shkathët për ''Shams al-Din'', anddhe thuskështu themënyra usuale wayzakonshme topër refert'iu toreferuar himatij woulddo betë ishte ''Shams al-Din Hafez'' orose justthjesht ''Hafez''. ''Mirza Asadullah Baig Khan'' (hisemri officialdhe nametitulli andi titletij zyrtar) isquhet referred to as ''Mirza Asadullah Khan Ghalib'', orose justthjesht ''Mirza Ghalib''.
 
== Etimologjia ==
Fraza franceze ''"nom de plume"'' herë pas here shihet ende si një sinonim i termit anglisht "emër pen": ky është një "përkthim prapa" dhe ka origjinën në Angli sesa në Francë. H. W. Fowler dhe F. G. Fowler, në anglisht të Mbretit [7] shprehen se termi nom de plume "evoluoi" në Britani, ku njerëzit që dëshironin një frazë "letrare" nuk arritën të kuptonin termin nom de guerre, i cili tashmë ekzistonte në frëngjisht. Meqenëse ''guerre'' do të thotë "luftë" në frëngjisht, ''nom de guerre'' nuk kishte kuptim për britanikët, të cilët nuk e kuptuan metaforën franceze. [8] Shikoni gjithashtu frazat frënge të përdorura nga anglishtfolësit.
 
== Shiko gjithashtu ==