Beteja e Modricës: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Eihel (diskuto | kontribute) v Etiketa referencë pa ndeshje korrekte Etiketa: përpunim burimi 2017 |
Lidhje të jashtme të shpëtuara: 1 Lidhje të jashtme të etiketuara si të vdekura: 0) #IABot (v2.0.8 |
||
Rreshti 4:
== Ngjarja ==
Pas vdekjes së Muratit II në fronin osman hypi i biri i tij, [[Mehmeti i II|Mehmedi II]] ([[Fushata e parë e Mehmedi II-të në Shqipëri|fushata në vitet 1451-1481]]), i cili nuk do të vononte të dërgonte forcat e tij kundër viseve të lira shqiptare. Kështu, më 1452, një ushtri osmane prej 12 mijë vetash iu drejtua kështjellës së Modricës, në brigjet e Drinit të Zi, të cilën Skënderbeu sapo e kishte ngritur. Kur trupat osmane po i ngjiteshin kodrës për në kështjellën e Modricës, u sulmua n nga lart poshtë nga shqiptarët, dhe shumica u vranë e ranë robër së bashku me komandantin e tyre, Hamza Beun <ref>HISTORIA E POPULLIT SHQIPTAR, Epoka e Skënderbeut, Përpjekjet për çlirimin e viseve jugore. Fitorja e Ujit të Bardhë (1457) http://www.home.no/dukagjin/Skenderbeu%2001.html {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120119074823/http://www.home.no/dukagjin/Skenderbeu%2001.html |date=19 janar 2012 }}</ref>.
Hamzës dhe stafi i tij u kapën në betejë. Nga frika e masave ndëshkuese, Hamzës kërkoi për mëshirë, duke argumentuar se ai kishte luftuar vetëm kundër Skënderbeut pasi ai kishte qenë urdhëruar <ref name="Francione105"/>. Skënderbeu u përgjigj në mënyrë të tillë që oficerët osmane filluan të qajnë dhe ai ofroi që të ketë një darkë me ta <ref name="Franco316"/>. Pas kësaj, ai urdhëroi për të burgosurit e tij ta vënë nën roje dhe që do të trajtohen siç duhet. Burrat ishin liruar në fund, por Hamza dhe stafi i tij ishin shpenguar për 13.000 dukat <ref name="Franco316"/>. Zemërgjerësia e Skënderbeut u bë i njohur në të gjithë Shqipërinë dhe Perandorinë Osmane deri në pikën ku shumë nga njerëzit e tij i fitoi më shumë respekt për të si një luftëtar. Qëllimi i Skënderbeut në këtë mënyrë ishte për të treguar se ai nuk do të përfitojnë nga fatkeqësitë dhe se ai kishte besim të mjaftueshëm në aftësinë e tij për të lënë armiqtë e tij luftojnë atë përsëri një ditë tjetër.
| |||