Mehmet Shehu: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Eworg (diskuto | kontribute) v Skeda mungon |
vNo edit summary |
||
Rreshti 38:
| Feja = Ateist
|Fëmijë=[[Bashkim Shehu|Bashkimi]], Skënderi, Vladimiri}}
'''Mehmet Shehu''' ([[Çorrush]], [[10 janar]] [[1913]] - [[Tirana|Tiranë]], [[18 dhjetor]] [[1981]]) qe pjesë e [[Brigadat ndërkombëtare|brigadave ndërkombëtare]] në [[Lufta civile spanjolle|Luftën e Spanjës]], komandant i [[Brigada e I Sulmuese|Brigadës së I Sulmuese]], min. i Brendshëm, i Mbrojtjes dhe [[Lista e Kryeministrave të Shqipërisë|kryeministër]] i [[Republika Popullore e Shqipërisë|Republikës Popullore të Shqipërisë]]. Shehu përfshihet në listën e përpiluar nga [[Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit]], që përmbledh pjesëmarrësit që kanë përgjegjësi direkte për krimet e [[Partia Komuniste Shqiptare|Partisë Komuniste Shqiptare]] dhe të [[Ushtria Nacionalçlirimtare|Ushtrisë Nacionalçlirimtare]], duke qene, sipas ligjit nr. 41, anëtarë të strukturave politike dhe ushtarake “që kanë inspiruar, organizuar, urdhëruar, ekzekutuar ose ndihmuar forcat partizane në vepra kriminale”.<ref name="Gazeta Standard">{{cito lajm
==
[[Skeda:Sipër Petro Marko, Skënder Luarasi, Iliaz Pashaj.jpg|parapamje|majtas|250px|Mehmet Shehu (majtas poshtë) me [[Petro Marko]], [[Skënder Luarasi]], [[Iliaz Pashaj]] e Ermush Myftari]]
Nis [[Instituti "Harry Fultz"|Shkollën Teknike]] në Tiranë, të cilën e kreu më 1932. U regjistrua në Shkollën e Oficerëve në kryeqytet, por nuk u pranua për shkak të moshës. Më 1934 nis punë në fermën e Shkollës Teknike, me ndërhyrjen e miqve të familjes i mundësohet një bursë ushtarake për në Kolegjin e [[Napoli]]<nowiki/>t. Kthehet në atdhe dhe për shkaqe kundërshtie ndaj regjimit të Zogut, burgoset 2-3 muaj në Tiranë. Me daljen nga burgu, punon në fermën e Shkollës Teknike si traktorist. Ndjek Shkollën e Plotësimit të Oficerëve, ku titullohet 1937.
Në dhjetor 1937 shkon në [[Spanja|Spanjë]] përmes [[Franca|Francës]] me ndërlidhje nga [[Llazar Fundo]], ku merr pjesë në brigadën e XII ndërkombëtare e quajtur Garibaldi në nder të heroit italian, e cila ishte e përbëre nga vullnetarë nga shumë vënde të botës, ai komandonte batalionin e IV të saj. Në fund të dhjetorit pranohet në Partinë Komuniste me rekomandim
Në shkurtin e [[1939]] pas çmobilizimit të vullnetarëve të huaj kthehet në [[Franca|Francë]] dhe e internojnë në Cyprien, Gurs e Vernet. Në Gurs qëndroi për 70 ditë. Pasi u pushtua Franca prej Gjermanisë, një komision italo-gjerman që merrej me [[Lista e vullnetarëve shqiptarë në luftën qytetare të Spanjës|riatdhesimin e vullnetarëve]]. Mbahet ndër burgjet e Italisë për dy muaj. Kërkon të kthehet në [[Shqipëri]] në gusht 1942, burgoset në Durrës dhe lirohet me ndërmjetësinë e [[Qazim Koculi]]t dhe [[Ferit bej Vokopola|Ferid bej Vokopolës]]. Në Vlorë del në ilegalitet dhe bashkohet me [[Hysni Kapo]]n,<ref>
Gjatë Luftës Nacional-Çlirimtare ka kryer një numër detyrash:
Rreshti 57:
* [[tetor]] [[1944]] i jepet grada gjeneral-major.
Mbas çlirimit të Shqipërisë dërgohet për studime në Bashkimin Sovjetik. Në periudhën [[1945]]-[[1946]] studion në Akademinë Ushtarake "Voroshillov" në [[Moska|Moskë]]. Mbas përfundimit të studimeve kthehet në Shqipëri ku në vitin [[1947]] emërohet Shef i Shtabit të Përgjithshëm. Në periudhën [[1948]]-[[1954]] kryen njëkohësisht detyrën e zëvendëskryeministrit dhe atë të ministrit të Punëve të Brendshme. Nga viti [[1954]] deri në vitin [[1981]] është Kryeministër (Kryetari i Qeverisë). Ishte ndër të vetmit nxënës prej atyre që kishin qenë në Shkollën Teknike të Fultz-it që nuk ishte ekzekutuar.<ref>{{Cite book|author=[[Kastriot Dervishi
Që nga viti [[1948]] deri [[1981]] ishte anëtar i [[Byroja Politike e PPSH|Byrosë Politike]]. Fliste 5 gjuhë të huaja: anglisht, frëngjisht, italisht, spanjisht dhe rusisht. Versioni zyrtar i kohës tregon se kreu vetëvrasje në [[Tirana|Tiranë]] më [[18 dhjetor]] [[1981]]. Nga rrethanat e ngjarjes së vdekjes së Mehmet Shehut ngjallet dyshimi se ai mund të jetë vrarë, e përcjellur kjo edhe sipas një shkrimi mbi [[Llambi Ziçishti|Llambi Ziçishtin]], anëtar e ekipit të mjekëve që shkoi tek shtëpia e ish-kryeministrit për të konfirmuar shkaqet e vdekjes.<ref>
== Krimet e luftës dhe kundër njerëzimit ==
Pas betejës së Selenicës mes çetave nacionaliste të prira nga [[Isuf Luzaj]] dhe çetës "Plakë" nga Neki Ymeraj, Shehu mori një pjesë të robërve me gjithë nënkolonelin, që e kishte pasur shok shkolle në Itali. I pushkatoi pa gjyq 83 robërit italian, bashkë me nënkolonel, natën e 2-3 prillit 1943 në luginën e Romsit, Mallakastër.
Më 30 nëntor 1943 me urdhër të [[Dushan Mugosha|Dushan Mugoshës]], në krye të 1,000 partizanëve sulmoi [[Dukati|Dukatin]], duke kombinuar mësymjen me trupat e [[Hysni Kapo|Hysni Kapos]] nga [[Tërbaçi]]. Beteja zgjati 14 orë, u vranë 8 dhe u plagosën 10 nga dukatasit, ndërsa nga komunistët 15 të vrarë, 4 robër, ndërmjet të cilëve edhe një italian i [[Batalioni Antonio Gramshi|batalionit "Antonio Gramshi"]] që luftonin përkrah komunistëve.<ref>
==
{{reflist|2}}{{Kryeministrat e Shqipërisë|state=collapsed}}
{{hero i Popullit}}
Rreshti 77:
[[Kategoria:Njerëz nga Mallakastra]]
[[Kategoria:Vetëvrasje në Shqipëri]]
[[Kategoria:Shqiptarë të Luftës Civile Spanjolle]]
|