[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
vNo edit summary
Rreshti 13:
Në shekullin e 18-të, [[Engelbert Kaempfer]]<ref>{{cite book |last=Kaempfer|first= Engelbert |year=1906 |url=https://books.google.com/?id=kcsNAAAAIAAJ&printsec=toc#PPA187,M1 |title=The History of Japan |language=en |volume= I |page= 187}}</ref> dhe [[Isaac Titsingh]]<ref>Titsingh, Isaac. (1781). [http://library.wur.nl/WebQuery/catalog/66098?wq_sfx=lang ''"Bereiding van de Sacki"'' ("Production of Sake"), ''Verhandelingen van het Bataviaasch Genootschap'' (''Transactions of the Batavian Academy'').] Vol. III. {{OCLC|9752305}}</ref> publikuan llogari që identifikojnë sake si një pije alkoolike popullore në Japoni; por Titsingh ishte i pari që u përpoq të shpjegojë dhe përshkruajë procesin e krijimit të sake. Puna e të dy shkrimtarëve u përhap gjerësisht në të gjithë Evropën në fillim të shekullit të 19-të.
 
Gjatë [[Restaurimi meijimeixhi|Restaurimit MeijiMeixhi]], u hartuan ligje që lejonin këdo me para dhe njohuri si të ndërtojë dhe të operojë një vend ku prodhohen sake. Rreth 30,000 birrarie u shfaqën në të gjithë vendin brenda një viti. Sidoqoftë, me kalimin e viteve, qeveria vendosi gjithnjë e më shumë taksa për shkak të industrisë dhe ngadalë numri i birrarive zbriti në 8,000.
 
Shumica e birrarive që u rritën dhe mbijetuan këtë periudhë u krijuan nga pronarë të pasur të tokave. Pronarët e tokave që rritnin të lashtat e orizit do të kishin mbetur oriz në fund të sezonit dhe, në vend që t'i linin këto mbeturina të humbnin, do t'i dërgonin në birraritë e tyre. Më e suksesshmja nga këto birrari familjare vepron edhe sot.