Gjon Pali II: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
No edit summary Etiketa: Reverted |
Hueschi (diskuto | kontribute) Refuzoi 4 ndryshimet e fundit të tekstit (nga 79.106.211.121) dhe riktheu rishikimin 2198343 nga Hyllvegu Etiketa: Manual revert |
||
Rreshti 7:
| stema = [[File:John paul 2 coa.svg|150px]]
| zgjedhja = [[16 tetor]] [[1978]]
| shugurimi peshkopal = [[
| shenjtërimi =
| kurorëzimi =
Rreshti 33:
Si një djalë, Vojtila ishte sportiv, shpesh luante futboll si portier. Gjatë fëmijërisë së tij, Vojtila pasur kontakt me komunitetin e madh hebre ne [[Wadowice]].
Në vitin 1938, Wojtyła dhe babai i tij u largua Wadowice dhe u zhvendosen në Kraków, ku ai u regjistrua në Universitetin Jagiellonian. Ndërsa studionte çështje të tilla si filologji dhe gjuhë të ndryshme, ai ka punuar si një bibliotekar vullnetar dhe ishte i obliguar për të marrë pjesë në trajnimin ushtarak të detyrueshëm në Legjionin akademik, por ai refuzoi te shtinte zjarr me arme. Ai ka performuar me grupe të ndryshme teatrale dhe ka punuar si dramaturg. Gjatë kësaj kohe, talenti i tij për gjuhën beri qe te mësoje më shumë si
[[Skeda:Emilia and Karol Wojtyla wedding portrait.jpg|parapamje|206x206px|Prinderit e Karol Vojtiles]]
Ne vitin 1939, forcat nazito-gjermane mbyllen universitetin pas pushtimit te Poloninë. Meshkuj e aftë për punë ishin të detyruar për të punuar, kështu që nga 1940 në 1944 Vojtila beri pune te ndryshme si : ne një restorant, punëtor krahu në një gëlqerore dhe te fabrika kimike Solvay, për të shmangur dëbimin në Gjermani. Në vitin 1940 ai u godit nga një tramvaj dhe pati nje frakture te rende ne kafke. Në të njëjtin vit ai u godit nga një kamion në një gurore, qe beri te kete nje shpatull me lart se tjetren dhe nje kerrusje te perhershme. Babai i tij, një ish-austro-hungarez nen-oficer dhe me vone oficer në ushtrinë polake , vdiq nga një atak në zemër në vitin 1941, duke lënë Vojtila si anëtar i vetëm mbijetuar i familjes. « Unë nuk isha në vdekjen e nënës sime, unë nuk isha në vdekjen e vëllait tim, unë nuk kam qenë në vdekjen e babait tim » , « Ne moshen njezet vjecare, unë tashmë i kisha humbur të gjithë njerëzit e mi te dashur »,-tha ai, duke reflektuar mbi jeten e tij, rreth dyzet vjet më vonë.
Pas vdekjes së babait të tij, ai filloi të mendonte seriozisht për prifterine. Në tetor të vitit 1942, ndërkohë që lufta vazhdonte, ai trokiti në derën e Residences se Ipeshkvinjeve në Kraków dhe kerkoi për të studiuar per priftëri. Menjëherë pas kësaj, ai filloi kurse në seminar te fshehte nëntokë të drejtuar nga Arqipeshkvi i Kraków, Adam Stefan Sapieha. Më 29 shkurt 1944, Vojtila u godit nga një kamion gjerman. Oficerët gjermanë e dërguan atë në spital, ku ai kaloi dy javë atje per tu shëruar nga një tronditje të rëndë dhe një dëmtim në shpatull. Ajo dukej atij se ky aksident dhe mbijetesa e tij ishte një konfirmim i thirrjes së tij. Më
[[Skeda:Karol Wojtyła z ojcem.jpg|alt=Karol Vojtila, babe e bir|majtas|parapamje|226x226px]]
[[Skeda:Karol Wojtyla-1st comunnion.jpg|parapamje|294x294px|Karol Vojtila ne diten e Kungimit te Pare]]
Rreshti 43:
=== Priftëria ===
Pas mbarimit të studimeve të tij në seminar në Kraków, Vojtila u shugurua prift në Ditën e Gjithë Shenjterve, më
[[Skeda:Karol Wojtyla-Krakow.jpg|qendër|parapamje|Karol Vojtila i sapo bere prift me disa nga shoket e tij ne Krakovi]]
Sipas nje shoku klase te Vojtilës i ardhshmi Kardinali austriak Alfons Stickler, në vitin 1947, tha qe gjate studimeve Vojtila vizitoi Padre Pion, i cili i tha se një ditë ai do të ngjitet në "postin më të lartë të Kishës". Kardinali Stickler shtoi se Vojtila besoi se profecia u përmbush kur ai u bë një kardinal.
Rreshti 58:
[[Skeda:Karol Wojtyła 19-4-22.jpg|majtas|parapamje|266x266px|Karol Vojtila, ipeshkev gjate nje meshe
]]
Më
Në tetor të vitit 1962, Vojtila mori pjesë në Koncilit II të Vatikanit (1962-1965), ku ai ka dhënë një kontribut ne dy perfundimet më historike dhe me ndikim te Koncilit qe jane ''Dekreti mbi Lirinë Fetare'' (në latinisht, ''Dignitatis Humanae'') dhe ''Kushtetuta baritore mbi Kishën në botën bashkëkohore'' (''Gaudium et spes'').
Rreshti 69:
=== Zgjedhja si Papë ===
[[Skeda:Habemus papam io paulus II.jpg|majtas|parapamje|Papa Gjon Pali II per here te pare para besimtareve katolikë, [[1978]]]]
Konklava e dyte vazhdoi me
Mbështetësit e Benelli-t ishin të bindur se ai do të zgjidhet, dhe në rezultatet e para të votimit, Benelli ishte nente vota para.Giovanni Colombo, Arqipeshkvi i Milanos ishte konsideruar si një kandidat , por kur ai filloi të marrë vota, ai njoftoi se, nëse zgjidhet,nuk do ta pranoje papatin. Franz Kardinali König, Arqipeshkvi i Vjenës, sugjeroi zgjedhësve e tjerë një tjetër kandidat: polakun Kardinal Karol Józef Vojtila. Vojtila u zgjodh ne ditën e tretë te konlaves (16 tetor) dhe sipas shtypit italian, ai mori 99 vota nga 111 zgjedhësve pjesëmarrës.
Rreshti 88:
Më 15 janar 1995, gjatë Ditës Botërore të Rinisë, ai kremtoi Meshën ku te pranishem ishin pesë-shtatë milion njerez në Luneta Park, Manila, Philippines, e cila është konsideruar të jetë mbledhja më e madhe në historinë e krishterë. Në shtator 2001, ai udhëtoi për në Kazakistan, ku mbajti një audiencë kryesisht të përbërë nga muslimanët, dhe në Armeni, për të marrë pjesë në festimin e 1700 vjetorit te krishterimit armen.
Në udhëtimet e mëvonshme në Poloni, i dha mbështetje të heshtur organizimit per Solidaritetit. Këto vizita përforcuan këtë mesazh dhe kontribuan në rënien e komunizmit ne Lindjen Europiane që u zhvillua në mes 1989/1990 me rifutjen e demokracisë në Poloni, dhe e cila më pas u përhap përmes Evropës Lindore (1990-1991) dhe në Europën Jug-Lindore (1990-1992).
Rreshti 95:
Pas më shumë se njëzet e pesë vjet si Papë, dy tentativa vrasjeje, njëra prej të cilave e plagosi atë rëndë, dhe një numër i shumte frike per kancer, shëndeti fizik i Gjon Palit u be me i dobet. Në vitin 2001 ai u diagnostikua se vuante nga sëmundja e Parkinsonit. Vëzhguesit ndërkombëtarë kishte dyshuar këtë për disa kohë, por u pranua publikisht nga Vatikani vetem në vitin 2003. Pavarësisht vështirësive të folur, probleme ne dëgjim , ai vazhdoi të udhëtojnë në botë, edhe pse rrallë ecte ne publik.
=== Atentati i vitit
E
Me tre plumba ne trup, Papa operohet urgjent, por fatmiresisht asnjë organ vital nuk ishte prekur. Sulmi zhvillohet në ditën perkujtimore te shfaqjes së parë të Virgjëreshës së Fatimes. Gjon Pali II atribuohet mbijetesës se tij fale ndërhyrjes së Virgjëreshës së Fátima , dhe ai mendon ky sulm është e përmendur në mesazhin e Fatimes.
Rreshti 122:
* 25.01.1979 : Udhëtimi i parë jashtë shtetit: [[Republika Dominikane|Republika Domenikane]], [[Meksika]] dhe [[Bahamet|Bahamas]].
* 04.03.1979 : Publikimi i [[Encikla|Enciklikës]] ("[[Redemptor Hominis]]") së parë nga gjithsej 14.
*
*
*
* 27.10.1986 : Papa fton të gjithë besimtarët e të gjitha besimeve të botës për tu lutur së bashku në [[Assisi]].
* 01.12.1989 : Papa pret për herë të parë sekretarin e përgjithshëm të Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik zotin [[Mihail Gorbaçovi|Mihaill Gorbaçov]].
*
*
*
*
* 29.04.1994 : Pas rrëzimit në banjo Papa pëson një thyerje në këmbën e djathtë.
* 09.12.1994 : [[Revista]] amerikane [[Time (Gazeta)|Time]] kurorëzon Papa Gjon Pali II si "Burri i Vitit".
* 15.01.1995 : Në [[Manila]] organizohet nën drejtimin e Papës mesha më e madhe e historisë ku marrin pjese rreth 4 milion njerëz.
* 25.12.1995 : Papa nuk merr pjesë për herë të parë në meshën e [[Krishtlindja|Krishtlindjeve]] ([[Urbi et Orbi]]) për shkak të gripit.
*
* 25.12.1999 : Hapja e [[Porta e Shejtë|Portës së Shejtë]] në [[Kisha e Pjetrit|Kishën e Pjetrit]], fillimi i vitit të madh jubilar [[2000]].
* 20.03.2000 : Udhëtim për në Izrael, [[Jordania|Jordani]] dhe Palestinë. Në murin e ankesave ne [[Jeruzalem]] Papa lutet dhe mban një [[Mesha|meshë]] fetare në [[Betlehemi|Betlehem]] dhe [[Nazareti|Nazaret]].
|