U lind më 1883 ose më 1885 në qytetin e Dibrës së Madhe, i biri i Elmaz beut[[beu]]t, zyrtar dhe personazh i njohur në [[Sanxhaku i Dibrës|sanxhak]]. Abdurrahmani ndoqi ''ryzhdijen[[ryzhdije]]n'' në vendlindje, ''idadijen'' në Manastir dhe shkollimin e lartë në [[Stambolli|Stamboll]] në Shkollën Civile e Administratës Mbretërore "[[Mejtepi Mylkie|Mülkiye-i-Sehahané]]" për ekonomi dhe administratë civile, të cilën e përfundoi më 1907. Periudhën e trajnimit e bëri në [[Vilajeti i Manastirit|Vilajetin e Manastirit]], ku pas Revolucionit [[Xhonturqit|Xhonturk]] u ngrit në krye të komunitetit dibran për një identitet [[Gegët|gegë]] dhe musliman[[myslyman]] kokë për kokë kundrejt nacionalistëve shqiptarë.
Mes 1910 dhe 1916 kreu detyrën e kajmekamit[[kajmekami]]t në Nashliç dhe [[Kazaja e Kumanovës|Kumanovë]] të Vilajetit[[Vilajeti]]t të Manastirit dhe në Fatih në Stamboll. Prej 1916 dhe deri në periudhën e armëpushimit, shërbeu si inspektor i shërbimit civil. U kthye më 1923 në Shqipëri pasi u thirr nga [[Ahmet bej Zogolli]] dhe si i njohur i tij i afërm, u zgjodh deputet në zgjedhjet e atij viti dhe u emërua ministër në qeverinë jetëshkurtër [[Iljaz bej Vrioni|Vrioni]] para [[Lëvizja e qershorit|Lëvizjes së qershorit]].
Në periudhën e pas ''Triumfit të Legaliteti'' ka qenë ministër në gati çdo kabinet qeveritar.
