[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
Rreshti 56:
== Klasifikimi ==
 
Që Shqipja është qartë me origjinë Indo-Evropiane ishte e njohur nga filologu Gjermangjerman Franz Bopp në 1854; detajet e ngjashmërive kryesore të Shqipes me gjuhët Indo-Evropiane ishin elaboruar nga një filolog tjetër Gjermangjerman, Gustav Meyer, në vitet e 1880 dhe ’90. Përmirësimet e mëtejme linguistike ishin prezantuar nga linguisti Danz Holger Pedersen dhe Norbert Jokl nga Austria. Etimologjitë në vazhdim e ilustrojnë lidhjen e Shqipes me gjuhët Indo-Everopiane (një yll që i paraprinë vllajës tregon të pavërtetuarat, fjala burimore Indo-Evropiane hipotetike, e cila është e shkruar në ortografi tradicionale):
pesë “five” (nga *pénkëe); zjarm “fire” (nga *gëhermos); natë “night” (nga *nokët-); dhëndër “son-in-laë” (nga *gem{schëa} ter-); gjarpër “snake” (nga *sérpo{breve}n-); bjer “bring!” (nga *bhere); djeg “I burn” (nga *dhegëho); kam “I have” (nga *kapmi); pata “I had” (nga *pot-); pjek “I roast” (nga *pekëo); thom, thotë “I say, he says” (nga *k'emi, *k'et . . .).
 
pesë “five” (nga *pénkëe); zjarmzjarr “fire” (nga *gëhermos); natë “night” (nga *nokët-); dhëndër “son-in-laë”law” (nga *gem{schëa} ter-); gjarpër “snake” (nga *sérpo{breve}n-); bjer “bring!” (nga *bhere); djeg “I burn” (nga *dhegëho); kam “I have” (nga *kapmi); pata “I had” (nga *pot-); pjek “I roast” (nga *pekëo); thom, thotë “I say, he says” (nga *k'emi, *k'et . . .).
Sistemi i foljes përfshinë shumë tipare arkaike, si ruajtja e aktive e dallueshme dhe përfundimet mesatare personale (si në Greqisht) dhe ndryshimi i zanores rrënjë e në të tanishmen në o në kohën e shkuar, një tipar i ndarë me gjuhët Baltike. Për shembull, ekziston mbledh (kalimtare) dhe po ashtu mblidhet (jokalimtare), në kohën e shkuar, dhe mblodha me një o në të shkuarën. Për shkak të ndryshimeve sipërfaqësore në formën fonetike të gjuhës gjatë 2,000 vjetëve dhe për shkak të huazimit të fjalëve nga vendet fqinjë, vazhdimësia e trashëgimisë së Indo-Evropianishtes në Shqip ka qenë e nën vlerësuar.
 
Sistemi i foljes përfshinë shumë tipare arkaike, si ruajtja e aktive e dallueshme dhe përfundimet mesatare personale (si në Greqisht) dhe ndryshimi i zanores rrënjë "e" në të tanishmen në "o" në kohën e shkuar, një tipar i ndarë me gjuhët Baltike. Për shembull, ekziston mbledh (kalimtare) dhe po ashtu mblidhet (jokalimtare), në kohën e shkuar, dhe mblodha me një "o" në të shkuarën. Për shkak të ndryshimeve sipërfaqësore në formën fonetike të gjuhës gjatë 2,000 vjetëve dhe për shkak të huazimit të fjalëve nga vendet fqinjë, vazhdimësia e trashëgimisë së Indo-Evropianishtes në Shqip ka qenë e nën vlerësuarnënvlerësuar.
 
== Gramatika ==