[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 75:
 
==Historia==
'''''Artikulli kryesor''' [[Historia e Dardanisë|Nga Dardania deri te Kosova]]''
* [[Dardania]] - mbretëria Ilire
* Provinca Dardania - perandoria Romake
* Sanxhaku i Kosovës ( [[1455]]-[[1878]] perandoria Osmane
* [[Vilajeti i Kosovës]] [[1878]]-[[1912]] perandoria Osmane
* Teritor jo kompakt nën administrimin Serb, Shqiptar, Italian dhe Gjerman ([[1912]]-[[1945]])
* Teritori Autonom i Kosovës dhe Metohisë ([[1945]]-[[1963]]) federata e sllavëve të jugut-Jugosllavia (RSFJ)
* Krahina Autonome e Kosovës dhe Metohisë([[1963]]-[[1968]]) federata e jugosllavisë
* [[Krahina Socialiste Autonome e Kosovës]] ([[1968]]-[[1989]]) federata e jugosllavisë
** [[Republika e Kosovës]] (për Shqiptarët) banorë autokton të teritorit
** Autonomska Pokraina KOSMET (për Serbët) federata serbo-malazeze
* Kosovo - Kosova (UNMIK) ([[10 Qershor]] [[1999- Rezoluta 1242 e KS të KB]] - deri më sot) Organizata e Kombeve të Bashkuara
 
'''Aneksioni Romak'''
Është vërtetuar se Ilirët-fiset ilire, stërgjyshërit e Shqiptarëve të sotëm, kanë qenë popull autokton në gadishullin e Ballkanit, gjithashtu edhe fisi Ilir i Dardanëve popullzonte Dardaninë antike, në të sotmën Kosovë. Teritoret e Ilirisë antike, përbëheshin edhe nga trevat e Dardanisë (Kosovës së sotme) si dhe të një pjese te Maqedonisë antike, E tëra përfundoi me shtrirjen e Perandorisë Romake, me okupimin dhe aneksimin, një nga një,të territoreve të mbretërive të fiseve. Qysh në shekullin VIII (e.r), ato fise Ilire filluan edhe të "romanizohen" nga perandoria bizantine- Romake.
 
'''''Artikulli kryesor''' [[Historia e Dardanisë|Nga Dardania deri te Kosova]]''
'''Partitura e Kosoves'''
* [[Dardania]] - mbretëria Ilire
Nën nxitjen e Rusisë cariste dhe me përkrahjen e fuqive të mëdha (Evropiane), pas rënjes së perandorisë Osmane, në Kongresin e Berlinit (1878)coptohet Vilajeti i Kosovës, i Manastirit dhe i Shkodrës (me kryeqytetet Shkupin, Manastirin dhe Shkodren)dhe territoret e tyre i ankesohen mbretërisë serbo-sllave. Popullsia shqiptare (arrnaute) autoktone proteston gjat mbajtjes së kongresit, dërgohen delegacione dhe peticione nga trojet etnike (sanxhaqet) shqiptare të Nishit, Jeni Pazarit, Leskofcit, Kurshumlisë, Plavësa , Gucisë, Ulqinit, pastaj reaguan, poashshtu, edhe shqiptarët autokton nga Vilajeti i Manastirit (Manastir, Ohër, Strugë, Dibër, Kërqovë...). Kosova dhe trojet etnike shqiptare gllabërohen nga mbretëria Serbo-sllave, ndaj popullsisë autoktone shqiptare bëhet një gjenocid i pa parë, me vrasjet masive dhe dyndjet e dhunshme të popullit, dhe njëkohësisht, pas këtij pastrimit etnik, të ketyre trojeve, bëhet kolonizimi i tyre me popullsi serbo-sllave. Të mbijetuarit gjejn strehim te bashkombasit në Kosovën e sotme (të tkurrur) dhe në popull njifen si "muhaxher" (imigrant-ardhacak). Shqiptarët nuk iu nënshtroheshin as sulltanëve otoman e as krajlave serbo-sllav. Rezistenca e popullit vazhdonte pa ndërprerë në çdo kohë dhe në çdo vend dhe në çdo menzrë dhe me çdo mjet. Gjenocidin ndaj shqiptarëve serbia, para shteteve të Evropës e justifikonte si kontribut të sajë për qrrenjosjen e mbetjeve të perandorisë otomane dhe mburreshin se, kinse, po e pastrojnë Ballkanin dhe Evropën e krishterë nga turko-muslimanet dhe mbaheshin. E mashtronin Evropën se nuk luftonin ndaj "arrnautëve" por ndaj turqve dhe po bënin një "luftë të shenjtë" për mbrrojtjen e krishterimit. Shqiptaret duke jetuar në një krahinë të aneksuar nga serbikeqtrajtohej, asimilohej dhe vritej e shpërngulej pa mëshirë me vite dhe shekuj gjër në shpërnguljen e dhunshme masive të vitit 1999. Beligradit ka rimbrojtuar mbrapambeturinë kolektive të shqiptarëve, shpërnguljen , asimilimin, plaqkitjen e pasurisë dhe konfiskimin e pronave dhe tokave dhe dhurimit të tël njejtës kolonëve serbo-sllav (reforma agrare. Ne rrjedhën e luftes se dyte boterore, Italia bashkon një pjesë të trojeve etnike shqiptare dhe krijon « Shqiperinë e madhe", në të cilën e koopton edhe pjesën Italiane të Kosovës. Kosova ishte e ndarë në tri zona:Gjermane (pjesa veriore)Bullgare (pjesa lindore) dhe Italiane (pjesa qendrore dhe përendimore). Kosovarët, edhe pse të joshur me këtë "bashkim etnik" u rreshtuan në anën e aleatëve që bënin luftë kundër nazi-fashizmit (Amerika, Anglia dhe Rusia), luftuan dhe derdhen gjakun për një qëllim të vetëm: Lirimin e vendit dhe bashkimin e kombit në një shtet të vetëm (Konferenca në Bunjaj më 1943). Kjo luftë thirrej "Lufta Nacional Çlirimtare", ishte luftë e madhe për ideale të mëdhaja kombtare. Luftetarët shqiptar jo vetëm që e liruan Shqiperinë, Kosovën dhe të gjitha trojet etnike,por ata luftuan edhe për lirimin e Maqedonisë, Bosnjës, Dalmacisë Kroate, Vojvodinës e deri në Tieste, duke mos kursyer as gjakun dhe as jetën, për të dalë në ndihmë të popujve fqinjë të Ballkanit. Në atë kohë nuk bëhej vetem luftë në front ku fitonin të fortit, bëhej luftë edhe prapa kulisave, në kancelaritë e gllabëruesve të vjetër dhe të rinjë por me të njëjtin qëllim, prap coptimi i trojeve etnike shqiptare. Dinakëria serbo-sllave prap doli në skenë, tani mne ideologji komuniste me parullat: "lufta nacional çlirimtare"; solidaritetit internacional "proletarë të të gjitha vendeve bashkohuni"; "e drejta e çdo kombi për bashkim dhe ndarje është e drejtë e patjetersueshme" Të gjitha këto "postulate" u shkelen nga aleatet dhe nga Josip Broz Tito dhe mbështetësit e tijë ideologjik dhe pansllavist. Solidariteti sllavo-ortodoks ishte me autoritetin dhe ndikimin me të madh se kurrë(falë armatës së kuqe që humbi në luftë mbi 20 milion ushtar)e cila u vendos mu në Berlin. Në ato rrethana Tito arriti qe te dermoj pretendimet e luftës së drejtë të Shqiptarëve. Përmes agjenturës serbo-sllave (S. V.Tempo, D. Mugosha, M. Popoviq) që nnë fillim gjeti bashkpunëtorë edhe në mesin e komunistëve shqiptar (K. Xoxe. K. Temeljko, P. Plaku etj.) që jo vetëm Kosova por edhe Shipëria të behet si një "republikë e shtatë" dhe qështje e qeverive Beligradit dhe serbo-sllavisë të quajtur Jugosllavi. Kosova mbetet me një status të një "krahine autonome" (autonomna oblast), dhe ndaj saj, prap hartohen elaborate dhe skenare, të vjetra dhe të reja, për shpërnguljen, asimilimin keqtrajtim dhe dhunë ndaj një populli autokton. Ushtria serbo sllave vriste dhe digjte në njërën anë, ndërsa në anën tjetër akademikët dhe intelektualët shoven serb si: I. Garashanin M. Qubrilloviq, I. Andriq (fitues e çmimit "nobel") hartonin plane për të fshirë shqiptarët nga Kosova dhe faqja e dheut.
* Provinca Dardania - perandoria Romake
Fatmirësisht populli Serb dhe Malazez dhan edhe emra të ndritur si D. Tucoviqi, M. Miljanov, R. Zogoviq etj. ( në shek. XX)
* Sanxhaku i Kosovës ( [[1455]]-[[1878]] perandoria Osmane
* [[Vilajeti i Kosovës]] [[1878]]-[[1912]] perandoria Osmane
* Teritor• Territor jo kompakt nën administrimin Serb, Shqiptar, Italian dhe Gjerman ([[1912]]-[[1945]])
* Teritori• Territori Autonom i Kosovës dhe Metohisë ([[1945]]-[[1963]]) federata e sllavëve të jugut-Jugosllavia (RSFJ)
* Krahina Autonome e Kosovës dhe Metohisë([[1963]]-[[1968]]) federata e jugosllavisëJugosllavisë
* [[Krahina Socialiste Autonome e Kosovës]] ([[1968]]-[[1989]]) federata e jugosllavisëJugosllavisë
** [[o Republika e Kosovës]] (për Shqiptarët) banorë autokton të teritorit
** o Autonomska Pokraina KOSMET (për Serbët) federata serbo-malazeze
* Kosovo - Kosova (UNMIK) ([[10 Qershor]] [[1999- Rezoluta 1242 e KS të KB]] - deri më sot) Organizata e Kombeve të Bashkuara
Afeksioni Romak Është vërtetuar se Ilirët-fiset ilire, stërgjyshërit e Shqiptarëve të sotëm, kanë qenë popull autokton në gadishullin e Ballkanit, gjithashtu edhe fisi Ilir i Dardanëve popullzonte Dardaninë antike, në të sotmën Kosovë. TeritoretTerritoret e Ilirisë antike, përbëheshin edhe nga trevat e Dardanisë (Kosovës së sotme) si dhe të një pjese te Maqedonisë antike, E tëra përfundoi me shtrirjen e Perandorisë Romake, me okupimin dhe aneksimin, një nga një,të territoreve të mbretërive të fiseve. Qysh në shekullin VIII (e.r), ato fise Ilire filluan edhe të "romanizohen" nga perandoria bizantine- Romake.
Partitura e Kosovës Nën nxitjen e Rusisë cariste dhe me përkrahjen e fuqive të mëdha (Evropiane), pas rënjesrënies së perandorisë Osmane, në Kongresin e Berlinit (1878)coptohet copëtohet Vilajeti i Kosovës, i Manastirit dhe i Shkodrës (me kryeqytetet Shkupin, Manastirin dhe ShkodrenShkodrën)dhe territoret e tyre i ankesohenaneksohen mbretërisë serbo-sllave. Popullsia shqiptare (arrnautearnaute) autoktone proteston gjatgjatë mbajtjes së kongresit, dërgohen delegacione dhe peticione nga trojet etnike (sanxhaqet) shqiptare të Nishit, Jeni Pazarit, Leskofcit, Kurshumlisë, Plavësa , Gucisë, Ulqinit, pastaj reaguan, poashshtupo ashtu, edhe shqiptarët autokton nga Vilajeti i Manastirit (Manastir, Ohër, Strugë, Dibër, KërqovëKërçovë...). Kosova dhe trojet etnike shqiptare gllabërohen nga mbretëria Serbo-sllave, ndaj popullsisë autoktone shqiptare bëhet një gjenocid i pa parë, me vrasjet masive dhe dyndjet e dhunshme të popullit, dhe njëkohësisht, pas këtij pastrimit etnik, të ketyrekëtyre trojeve, bëhet kolonizimi i tyre me popullsi serbo-sllave. Të mbijetuarit gjejngjejnë strehim te bashkombasitbashkëkombësit në Kosovën e sotme (të tkurrur) dhe në popull njifennjihen si "muhaxhermuhaxhir" (imigrant-ardhacak). Shqiptarët nuk iu nënshtroheshin as sulltanëve otoman e as krajlave serbo-sllav. Rezistenca e popullit vazhdonte pa ndërprerë në çdo kohë dhe në çdo vend dhe në çdo menzrëmënyrë dhe me çdo mjet. Gjenocidin ndaj shqiptarëve serbiaSerbia, para shteteve të Evropës e justifikonte si kontribut të sajë për qrrenjosjençrrënjosjen e mbetjeve të perandorisë otomane dhe mburreshin se, kinse, po e pastrojnë Ballkanin dhe Evropën e krishterë nga turko-muslimanetmyslimanet dhe mbaheshin. E mashtronin Evropën se nuk luftonin ndaj "arrnautëvearnautëve" por ndaj turqve dhe po bënin një "luftë të shenjtë" për mbrrojtjenmbrojtjen e krishterimit. Shqiptaret duke jetuar në një krahinë të aneksuar nga serbikeqtrajtohejserbi keqtrajtohej, asimilohej dhe vritej e shpërngulej pa mëshirë me vite dhe shekuj gjërgjer në shpërnguljen e dhunshme masive të vitit 1999. BeligraditBeligradi ka rimbrojtuarri imponuar mbrapambeturinëprapambeturin kolektive të shqiptarëve, shpërnguljen , asimilimin, plaqkitjenplaçkitjen e pasurisë dhe konfiskimin e pronave dhe tokave dhe dhurimit të tël njejtësnjëjtës kolonëve serbo-sllav (reforma agrare. Ne rrjedhën e luftesluftës se dyte boterorebotërore, Italia bashkon një pjesë të trojeve etnike shqiptare dhe krijon « ShqiperinëShqipërinë e madhe", në të cilën e koopton edhe pjesën Italiane të Kosovës. Kosova ishte e ndarë në tri zona:Gjermane (pjesa veriore)Bullgare (pjesa lindore) dhe Italiane (pjesa qendrore dhe përendimoreperëndimore). Kosovarët, edhe pse të joshur me këtë "bashkim etnik" u rreshtuan në anën e aleatëve që bënin luftë kundër nazi-fashizmit (Amerika, Anglia dhe Rusia), luftuan dhe derdhen gjakun për një qëllim të vetëm: Lirimin e vendit dhe bashkimin e kombit në një shtet të vetëm (Konferenca në Bunjaj më 1943). Kjo luftë thirrej "Lufta Nacional Çlirimtare", ishte luftë e madhe për ideale të mëdhajamëdha kombtarekombëtare. LuftetarëtLuftëtarët shqiptar jo vetëm që e liruan ShqiperinëShqipërinë, Kosovën dhe të gjitha trojet etnike,por ata luftuan edhe për lirimin e Maqedonisë, Bosnjës, Dalmacisë Kroate, Vojvodinës e deri në TiesteTrieste, duke mos kursyer as gjakun dhe as jetën, për të dalë në ndihmë të popujve fqinjë të Ballkanit. Në atë kohë nuk bëhej vetemvetëm luftë në front ku fitonin të fortit, bëhej luftë edhe prapa kulisave, në kancelaritë e gllabëruesve të vjetër dhe të rinjërijë, por me të njëjtin qëllim, prapprapë coptimicopitmi i trojeve etnike shqiptare. Dinakëria serbo-sllave prapprapë doli në skenë, tani mneme ideologji komuniste me parullat: "lufta nacional çlirimtare"; solidaritetit internacional "proletarë të të gjitha vendeve bashkohuni"; "e drejta e çdo kombi për bashkim dhe ndarje është e drejtë e patjetersueshmepatjetërsueshme" Të gjitha këto "postulate" u shkelen nga aleatet dhe nga Josip Broz Tito dhe mbështetësit e tijëtij ideologjik dhe pansllavist. Solidariteti sllavo-ortodoks ishte me autoritetin dhe ndikimin me të madh se kurrë(falë armatës së kuqe që humbi në luftë mbi 20 milion ushtar)e cila u vendos mu në Berlin. Në ato rrethana Tito arriti qe te dermojdërmoj pretendimet e luftës së drejtë të Shqiptarëve. Përmes agjenturës serbo-sllave (S. V.Tempo, D. Mugosha, M. Popoviq) që nnë fillim gjeti bashkpunëtorëbashkëpunëtorë edhe në mesin e komunistëve shqiptar (K. Xoxe. K. Temeljko, P. Plaku etj.) që jo vetëm Kosova por edhe ShipëriaShqipëria të behet si një "republikë e shtatë" dhe qështjeçështje e qeverive Beligradit dhe serbo-sllavisë të quajtur Jugosllavi. Kosova mbetet me një status të një "krahine autonome" (autonomna oblast), dhe ndaj saj, prapprapë hartohen elaborate dhe skenareskenarë, të vjetra dhe të reja, për shpërnguljen, asimilimin keqtrajtim dhe dhunë ndaj një populli autokton. Ushtria serbo sllave vriste dhe digjte në njërën anë, ndërsa në anën tjetër akademikët dhe intelektualët shoven serb si: I. Garashanin M. Qubrilloviq, I. Andriq (fitues e çmimit "nobel") hartonin plane për të fshirë shqiptarët nga Kosova dhe faqja e dheut. Fatmirësisht populli Serb dhe Malazez dhanë edhe emra të ndritur si D. Tucoviqi, M. Miljanov, R. Zogoviq etj. ( në shek. XX)
 
Beteja e Kosovës Ne vitin 1389, ushtria otomane e udhëhequr nga sulltan Murat I-rë dërmoj kalorësinë e bashkuar të kombeve që jetonin nën Mbretërinë e car Lazarit (me seli në Krushevac), i vetshpalurivet shpalluri mbertmbret i Serbëve, Bullgarëve dhe Arbanasve, në betejenbetejën që u zhvillua në Fushën e Kosovës. Sulltan Murati vritet nga Milesh Kopiliqi, po ashtu në këtë betejë vritet edhe car Lazari, të cilin paraprakisht e tradhton Vuk Brankoviqi. Në anën e koalicionit të kombeve kundër ushtrisë otomane, në këtë betejë, ishin edhe prijësit e fiseve shqiptare. Kjo mbretëri Serbo-Bullgaro-Arbanase është shuar përfundimisht në vitin 1459. Ne shekullin XVII, nen presionin e Turqve, popullata autoktone, e krishterë (ortodokse dhe katolike shqiptare), e KosovesKosovës, të prirë nga patriarku i kisheskishës ortodokse me seli në Pejë, A. Çarnojeviq, ikin nga Kosova drejt veriut në drejtim të Hungarisë mbidanubianembi danubiane, si vend i sigurt për jetë dhe jashtë jasht klufijvekufijve otoman. Popullsia e mbetur u konvertua në fenë islame dhe vazhdoi të qëndroi në vatrat e veta shekullore, kryesisht në pjesët malore, ndërsa për të punuar fushat e Kosovës pushteti turk solli dhe kolonizoi hapsirathapësirat me banorë jo vendor, të ashtquajturitashtuquajturit "rajë" të përkatësisë serbo-sllave si dhe me turq e me bejlerbejlerë dhe agallarë. Mirëpo me konvertim në fenë muslimanemyslimane edhe shqiptarët filluan të integrohen në sistemin e imperatorisë turke, në të gjitha fushat dhe në të gjitha veprimtaritë e atëhershme, duke arritur të gëzojnë të gjitha gradat civile dhe ushtarake pos gradës më të lartë të jenë "SultanSulltan". Pas patriarkut A. Çarnojeviq, patrikana ortodokse u rivendos në Pejë, me insistimin e patriarkut German i cili ishte njëkohësisht edhe vëlla prej gjaku i pashait të fuqishëm të perandorisë otomane Mehmet Pasha Sokoloviqit. 1912 është keq pranuar nga fqinjët e saj drejtpërdrejt.
 
Konflikti ne ish-Jugosllavi Kosova ka luajtur një rol të rëndësishëm në komprometimin e ideve shoviniste dhe hegjemoniste të kombit Serb në ish Jugosllavi, Serbi dhe në Kosovë. Ndodhi dekompozimi jo vetëm i një sistemi por edhe i një shteti i cili mashtronte masat dhe kombet me parullat e "vllaznim bashkimit", "barabarësisë" dhe demagogji. Pasuan vitet e kryengritjes së armatosur dhe formacionet e organizuara të UÇK, Ushtrisë së lavdishme që i doli përballë armikut shekullor dhe për të bërë luftë, për të sakrifikuar jetën dhe për të fituar edhe beteja gatë viteve 1997, 1998 dhe 1999. Kjo rrezistencërezistencë heroike ndërgjegjsoindërgjegjësoi botën demokratike dhe qendrat e vendosjes. Ndërhyri edhe diplomacia e miqve të kombit dhe atdheut. Kushtrimit iu përgjigjen të gjith, depot e armëve uiiu hapen, kufiri shqiptaro shqiptar u thye, pasoi edhe ndërhyrja ushtarake e NATO-s dhe e bashkësisë ndërkombëtare për ndaljen e gjakderdhjes së popullsisë së pafajshme dhe duarthatë si dhe të represionit shterorështetërorë Serb mbi shiptarëtshqiptarët shumicë në Kosovë. Kosova e pasur në miniera dhe minerale ka qenë gjithmonë cak i hegjemonisë serbomadhe e cila ka dashur që Kosovën ta nënshtroj dhe popullsisë së saj shumicë shiptarëveshqiptarëve tua humb identiteinidentitetin kombëtar. Sipas propagandës serbe, Kosova është djep i kombit serb, nëse kankanë harruar ndonjë djep gjëkundi, duke punuarrpunuar dhe sherbyershërbyer në pronat e agallarëve dhe bejlerëve, "raja" serbe ate e ka lënë pak më në veri të Kosovës ku edhe u themelua shteti i parë serb Ras (Rashka e sotme).Kështu që Kosova sipas serbëve duhet "mbrojtur" sepse me këtë "mbrohet" hegjemonia serbomadhe.(E-04-OA)
'''Beteja e Kosovës'''
Ne vitin 1389, ushtria otomane e udhëhequr nga sulltan Murat I dërmoj kalorësinë e bashkuar të kombeve që jetonin nën Mbretërinë e car Lazarit (me seli në Krushevac), i vetshpaluri mbert i Serbëve, Bullgarëve dhe Arbanasve, në betejen që u zhvillua në Fushën e Kosovës. Sulltan Murati vritet nga Milesh Kopiliqi, po ashtu në këtë betejë vritet edhe car Lazari, të cilin paraprakisht e tradhton Vuk Brankoviqi. Në anën e koalicionit të kombeve kundër ushtrisë otomane, në këtë betejë, ishin edhe prijësit e fiseve shqiptare. Kjo mbretëri Serbo-Bullgaro-Arbanase është shuar përfundimisht në vitin 1459. Ne shekullin XVII, nen presionin e Turqve, popullata autoktone, e krishterë (ortodokse dhe katolike shqiptare), e Kosoves, të prirë nga patriarku i kishes ortodokse me seli në Pejë, A. Çarnojeviq, ikin nga Kosova drejt veriut në drejtim të Hungarisë mbidanubiane, si vend i sigurt për jetë dhe jasht klufijve otoman.Popullsia e mbetur u konvertua në fenë islame dhe vazhdoi të qëndroi në vatrat e veta shekullore, kryesisht në pjesët malore, ndërsa për të punuar fushat e Kosovës pushteti turk solli dhe kolonizoi hapsirat me banorë jo vendor, të ashtquajturit "rajë" të përkatësisë serbo-sllave si dhe me turq e me bejler dhe agallarë. Mirëpo me konvertim në fenë muslimane edhe shqiptarët filluan të integrohen në sistemin e imperatorisë turke, në të gjitha fushat dhe në të gjitha veprimtaritë e atëhershme, duke arritur të gëzojnë të gjitha gradat civile dhe ushtarake pos gradës më të lartë të jenë "Sultan".
Pas patriarkut A. Çarnojeviq, patrarkana ortodokse u rivendos në Pejë, me insistimin e patriarkut German i cili ishte njëkohësisht edhe vëlla prej gjaku i pashait të fuqishëm të perandorisë otomane Mehmet Pasha Sokoloviqit.
1912 eshte keq pranuar nga fiqinjet e saj drejtperdrejt.
 
'''Konflikti ne ish-Jugosllavi'''
Kosova ka luajtur një rol të rëndësishëm në kompromitimin e ideve shoveniste dhe hegjemoniste të kombit Serb në ish Jugosllavi, Serbi dhe në Kosovë. Ndodhi dekompozimi jo vetëm i një sistemi por edhe i një shteti i cili mashtronte masat dhe kombet me parullat e "vllaznim bashkimit", "barabarësisë" dhe demagogji.
Pasuan vitet e kryengritjes së armatosur dhe formacionet e organizuara të UÇK, Ushtrisë së lavdishme që i doli përballë armikut shekullor dhe për të bërë luftë, për të sakrifikuar jetën dhe për të fituar edhe beteja gatë viteve 1997, 1998 dhe 1999. Kjo rrezistencë heroike ndërgjegjsoi botën demokratike dhe qendrat e vendosjes. Ndërhyri edhe diplomacia e miqve të kombit dhe atdheut. Kushtrimit iu përgjigjen të gjith, depot e armëve ui hapen, kufiri shqiptaro shqiptar u thye, pasoi edhe ndërhyrja ushtarake e NATO-s dhe e bashkësisë ndërkombëtare për ndaljen e gjakderdhjes së popullsisë së pafajshme dhe duarthatë si dhe të represionit shterorë Serb mbi shiptarët shumicë në Kosovë. Kosova e pasur në miniera dhe minerale ka qenë gjithmonë cak i hegjemonisë serbomadhe e cila ka dashur që Kosovën ta nënshtroj dhe popullsisë së saj shumicë shiptarëve tua humb identitein kombëtar. Sipas propagandës serbe, Kosova është djep i kombit serb, nëse kan harruar ndonjë djep gjëkundi, duke punuarr dhe sherbyer në pronat e agallarëve dhe bejlerëve, "raja" serbe ate e ka lënë pak më në veri të Kosovës ku edhe u themelua shteti i parë serb Ras (Rashka e sotme).Kështu që Kosova sipas serbëve duhet "mbrojtur" sepse me këtë "mbrohet" hegjemonia serbomadhe.(E-04-OA)
 
==Politika==