Ismail Mehmeti: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 1:
'''Ismail Mehmeti''' lindi më [[27 qershor]], [[1982]] në fshatin [[Drenoci|Drenoc]] të [[Tetovë]]s, [[Maqedoni]] i njohur si [[ushtarak]] [[shqiptarëshqiptar]] dhe ra [[dëshmor]] më [[17 gusht]], [[2001]] gjatgjatë [[Lufta në Maqedoni|luftës në Maqedoni]].
 
Islamil MehmetiIsmaili rrjedh nga një familje me tradita patriotike e atdhetare. Si djalë i vetëm i prindërve dhe dy motrave, që në fëmijëri tregoi një zgjuarsi të rrallë, dhe një këmbëngulje për realizimin e detyrave që donte të bënte. Tetëvjeçaren e ka kryer në Shkollën "Migjeni" të Tetovës me rezultate të mira. Vitin e parë të shkollës së mesme e filloi në gjimnazin e qytetit por për arsye të bindjeve dhe problemeve të tjera ai vazhdoi mësimet në shkollën teknike. Pasditeve punonte në një internet-kafe në qytetin e Tetovës.
 
Ismaili rrezatonte një kulturë dhe edukatë të gjerë. Sjellja, kultura dhe dija e tij kishte rënë në sy tek të gjithë njerëzit që e rrethonin, si dhe te familja e tij. Ismailit nuk i mungonte guximi e trimëria. Ngjarjet e Kosovës si dhe vrasja e xhaxhait të tij, [[Hasan Mehmetit]], në luftën e Kosovës, rrisin edhe më tej karakterin e tij. Kjo natyrë duket në krijimet e tij dhe në disa poezi që gjenden në dorëshkrimet që ka lënë. Puna e tij ne internet-kafe, disa fakse e faksimile flasin për jetën e Ismailit si një i ri patriot, i formuar me ide të urrejtjes për pushtimin sllavo-maqedon dhe me qëndrim të prerë drejt bashkimit kombëtar.
Shkollën tetëvjeçare e ka kryer në Shkollën "Migjeni"- Tetovë, me rezultate të mira. Vitin e parë të shkollës së mesme e filloi në gjimnazin e qytetit, por, për arsye të bindjeve dhe problemeve të tjera, ai vazhdoi mësimet në shkollën teknike. Pasditeve, punonte në një kafe internet, në qytetin e Tetovës.
 
Ai iu bashkua Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare që luftonte për lirinë e shqiptarëve në territoret e administruara nga [[Maqedonia]], gjatë vitit [[2000]]. Këmbëngulja e tijëtij për të shkuar në luftë, që me fillimin e sajësaj më 14 mars 2001, me gjithë refuzimin e disa komandantëve, sepseduke ishteqenë djalë i vetëm, u tregoi tekatyre atavendosmërinë që ai ishte ie vendosurtij. Ai e urrente pushtimin, diskriminimin dhe ishte për të luftuar., Ngarrugë rruganga e luftës atëcila nuk e shmangën dot. Ismaili shkoi në fillim, shkoi në Brigadën 116 (e cila më vonë Brigada mori emrin e Komandantit, Tahir Sinani) dhe, pas disanjë kohëshkohe, memeqë që brigadaBrigada nuk po hynte në luftim, u kthye në Drenoc në Brigadën 112 "Mujdin Aliu" ku dhe u plagos më 16 gusht 2001,. dhe meMe gjithë ndërhyrjet mjeksoremjekësore në spitalin e brigadësBrigadës, ai ndërroi jetë më datën 17 gusht.
Djalë i vetëm i Prindërve dhe dy motrave. Rrezatonte një kulturë dhe edukatë të gjërë. Sjellja, kultura dhe dija e tij kishte rënë në sy tek të gjithë njerëzit që e rrethonin, si dhe te familja e tij.
 
Ismailin për në banesën e fundit, në fshatin [[Xhepçisht]], populli e përcolli me respekt të veçantë, nderim e dhimbje. Jeta dhe vepra e Ismailit, do të ndrijë me rreze të arta në radhët e të gjithë dëshmorëve të Atdheut. Jeta e tij, do të jetë për rininë tonë një frymëzim e sinjal për veprim, për ralizimin e amanetit të dëshmorëve.
Ismailit nuk i mungonte guximi, trimëria. Ngjarjet e Kosovës si dhe vrasja e xhaxhait të tij në luftën e Kosovës, sjellin një rritje të më tejshme të karakterit të tij. Kjo natyrë, duket në krijimet e tij, në disa poezi që gjënden në dorëshkrimet që ka lënë.
 
Puna e tij ne internet kafe, disa fakse e faksimile të ndryshme, flasin për jetën e Ismail Mehmetit si një i ri patriot, i formuar me ide të urrejtjes për pushtimin sllavo- maqedon dhe, me qëndrim të prerë, drejt bashkimit kombëtar.
 
Ismail Mehmeti ju kishte bashkuar forcave shqiptare që luftonin edhe më tutje pas çlirimit të Kosovës për lirin e shqiptarëve në territoret e administruara nga [[Maqedonia]], gjatë viteve [[2000]].
 
Këmbëngulja e tijë për të shkuar në luftë, që me fillimin e sajë më 14 mars 2001, me gjithë refuzimin e disa komandantëve, sepse ishte djalë i vetëm, tregoi tek ata që ai ishte i vendosur. Ai urrente pushtimin, diskriminimin dhe ishte për të luftuar. Nga rruga e luftës atë nuk e shmangën dot. Ismaili shkoi në fillim, në Brigadën 116 (që më vonë Brigada mori emrin e Komandantit, Tahir Sinani) dhe, pas disa kohësh me që brigada nuk po hynte në luftim, u kthye në Drenoc në Brigadën 112 "Mujdin Aliu" ku dhe u plagos më 16 gusht 2001, dhe me gjithë ndërhyrjet mjeksore në spitalin e brigadës, ai ndërroi jetë më datën 17 gusht.
 
Përciellja për në banesën e fundit, u bë me nderim e respekt të veçantë. Populli e përcolli me respekt, dhe me dhimbje dëshmorin Ismail Mehmeti, djalin e vetem pas dy vajzash.
 
Jeta dhe vepra e Ismailit, do të ndrijë me rreze të arta në radhët e të gjithë dëshmorëve të Atdheut. Jeta e tij, do të jetë për rininë tonë një frymëzim e sinjal për veprim, për ralizimin e amanetit të dëshmorëve.