Selefizmi: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Dan (diskuto | kontribute) |
Dan (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
||
Rreshti 2:
'''Selefizmi''' është periudhë kohore e Islamit që nga [[dietari|dietarë]] të ndryshëm përkufizohet në mënyra të ndryhme. Këto pëtkufizime të dijetarëve të ndryshëm për nga esenca janë të njëjta mirëpo formulimi i tyre ndryshonë.
==Përkufizimi==
Në këtë kontekst [[Muhamed.S.R. el Buti]] jepë përkufizimin : "Me shprehjen selefizëm nënkuptojmë tre shekujt e parë nga jeta e Umetit Islam<ref>dr. [[Muhamed.S.R. el Buti]], në veprën e tij "[[Selefizmi periudhë kohore e begatshme, e jomedh'heb Islam]]" në faqen nr.9 </ref>. Po ashtu nga ky këndëvështrim edhe [[Abdulhamid Mahmudi]] për selefizmin thotë: "Të gjithë dijetarët janë unik se me shprehjen ''selef'' kanë për qëllim të gjithë sahabet, tabi-inët dhe tebei tabi-inët.<ref>dr. [[Abdulhamid Mahmudi]] në veprën e tij "[[Selefizmi, thirrje e shejh Muhamed Abdulvehabit]]",</ref>" Këto dy përkufizime dhe shumë përkufizime tjera themelore bazohen në hadithin e profetit Muhamet konkretisht në rradhën ku thuhet se : "''Njerëzit më të mirë janë në shekullin tim, pastaj ata që pasojnë pas tyre, pastaj ata që pasojnë pas tyre''." <ref>[http://www.bim.org.mk/medhhebi.asp Medh-hebi] nga [[Jusuf Zimeri]]</ref>
== Kuptimi i fjalës Selef në gjuhen shqipe ==
Fjala ''Selef'' në [[gjuha arabe|gjuhen arabe]] paraqitet si mbiemër (veti) i personave të cilët ju paraprinjë ngjarjeve. Fjala ''Selef'' i përgjegjet fjalës shqipe Kryepuntorë ku për punë mendohet në punë ideore.
== Historia dhe shpjegimet fetare mbi Selefin ==
== Grupi i Selefistve==
paraprirë, domethënë ka kaluar. Kështu, është thënë për atë që ka kaluar, “Ai është Salif” (ai ka paraprirë). Nëse njeriu ka paraprirë në diçka, në arabishtë thuhet për të se ai e ka paraprirë atë. Kështu në hadithin ku thuhet ''”Ti e ke pranuar Islamin në mirësinë që ke pasur më parë (eslefte)”'' – nënkuptonë atë që vijonte nga e mëparëshmja.
Në Fe personat e tillë paraqiten si Selefist, si një grup i veçantë i njerëzve të profetit Muhamed dhe e llogarisin vetën si ndjeksit më të dëlirë të rrugës së profetit. Në këtë grup hynë Imamët e Tabi’unëve (brezi i dytë pas Sahabëve) dhe ata që erdhën pas tyre (Tabi’u-Tabi’ijnët, brezi i tretë që erdhi pas Sahabëve).
Për të shpjeguar strukturen e këtij grupi nga fetarët përdoret shprehja arabe ''es-Selefus-Salih'' që në shqip d.m.th ''të Parët tanë të Mirë'' , shprehje e cila varrësishtë nga përkufizimi mund të ketë kuptime të ndryshme, ndërsa për të treguara strukturen ndër kohëra, koha ndahet në breza.
Kështu nëse kjo shprehje përdoret e pa përkufizuar apo më mirë të temi e pa caktuar atëherë nënkuptonë vetëm tre breza të caktuar. Në brezin e parë hynë shokët e profetit Muhamed që në arabisht quhen Sahabë, pasuesit e shokëve të profetit d.m.th brezit i dytë në arabishtë thirren ''Tabi’unët'' ndërsa pasuesit e brezit të tretë të quajtur Tabi’u Tabi’unët (pasuesit e pasuesve të shokëve të profetit Muhamed)
Studiuesit e fesë me këtë e shpjegojnë edhe hadithin që thotë: “Më të mirët nga njerëzit janë
brezi im, pastaj ata që vijnë pas tyre dhe pastaj ata që vijnë pas tyre.”▼
Imamë të njohur nga brezi i pasuesve d.m.th nga Tabi’unët janë dy Seidët, esh-Sha’bij, Ikrimah dhe Muxhahid, ndërsa nga brezi i tretë janë të njohur katër Imamët (Ahmed bin Hanbel, Malik bin Enes, Muhamed bin Idris esh-Shafi’ij dhe Ebu Hanijfe, el-Euza’ij), dy Hamadët (Hamad bin Selemeh
dhe Hamad bin Zejd), dy Sufjanët (Sufjan eth-Theurij dhe Sufjan bin Ujejneh), Lejth bin Sa’d, Ebu Ubejd el-Kasim bin Selam, el-Bukharij, Muslim.▼
▲gjuhës arabe ai (Selefizmi) është një atribuim tek ai i cili ka
▲brezi im, pastaj ata që vijnë pas tyre dhe pastaj ata që
▲Sufjan bin Ujejneh), Lejth bin Sa’d, Ebu Ubejd el-Kasim bin
Dijeni, Allahu ju bekoftë, se askush nga njerëzit e çdo kohe
apo të çdo vendi nuk e ka themeluar Selefizmin. Ai nuk u
|