Terezja e Lisjës: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
vNo edit summary
vNo edit summary
Rreshti 50:
==Jeta==
===Fëmijëria===
Tereza lindi ne Alenson, France[[Franca|Francë]]. Babai i saj, Lui Martini ishte orberesorbërës, e emaëma quhej Zeli-Mari Guérin dhe punonte rrobaqepeserrobaqepëse. Te dy prinderitprindërit e Trezes ishin shumeshumë fetarefetarë. I ati para martesesmartesës donte te perqafontepërqafonte jetenjetën e murgut, por nuk u pranua sepse nuk dinte latinishten. Zeli-Mari poashtu ishte perpjekurpërpjekur te behejbëhej murgeshemurgeshë, por nuk pranua perpër shkak se mendohej se nuk kishte marremarrë thirrjen. PerPër ketekëtë arsye ajo u betua se nesenëse do te martohej ndonjeherendonjëherë, ajo do tiat´ia kushtonte te gjithegjithë femijetfëmijët kisheskishës. Lui dhe Zeli-Mari u njohennjohën ne vitin 1858 dhe u martuan pas tre muajsh. Ata patenpatën sebashkusëbashku nentenëntë femijefëmijë, pesepesë prej tyre vajza, Maria, Paulina, Leonia, Selina dhe Tereza, qe arrtienarritën moshenmoshën madhore, ndersandërsa katerkatër femijetfëmijët e tjeretjerë vdiqenvdiqën ne moshemoshë te njomenjomë. Puna e ZeliseZelisë ishte aq fitimpruresefitimprurëse, saqesaqë LuisLui ia shiti dyqanin e tij te nipit dhe nisi tregetimintregëtimin rrobave te se shoqes.
 
Zeli-Mari vdiq nga kanceri ne gjoks ne vitin 1877, dhe e la Terezen ne moshenmoshën katerkatër vjecarevjeçare. Lui, shiti dyqanin e se shoqes dhe u shperngulshpërngul ne LisieLisië, ne Kalvados ne krahinenkrahinën e Normandise[[Normandia|Normandisë]]. KetuKëtu jetonte vellaivëllai i ZeliseZelisë, Isidor GuerinGuerini, njenjë farmacist, me gruan dhe dy bijat e tij.
 
Tereza studio ne manastirin[[manastiri]]n [[Benediktinët|benediktin]] te ZojesZojës SoneSonë te LendinesLëndinës. Ne moshenmoshën nentenëntë vjecarevjeçare, motra e Terezes, Paulina, e cila kishte qeneqenë perpër te si "nenenënë" e dytedytë, hyri ne manastirin e Karmeilitaneve[[Karmelitanët|Karmeilitanëve]] ne LisieLisië. Edhe Tereza donte te hynte ne urdherinurdhërin karmelitan, por nuk u pranua se ishte ende e vogelvogël. Ne moshenmoshën 15 vjecarevjeçare, motra e saj, Maria, hyri poashtu ne manastirin e karmelitanevekarmelitanëve. Tereza u perpoqpërpoq perseripërsëri te pranohej ne gjirin e karmelitanevekarmelitanëve, por nuk u lejua nga kryeprifti perpër shkak se ishte ende e re. Babai i Terezes u nis ne njenjë shtegetimshtegëtim perpër ne Rome[[Roma|Romë]], dhe mori me vete edhe Trezen. GjateGjatë audiences[[Audienca|audiencës]] me [[Papa Leoni XIII|Papa Leonin XIII]], Tereza i kerkoikërkoi atij ta lejonte te hynte ne urdherinurdhërin karmelitan ne moshenmoshën 15-vjecarevjeçare, por Papa i tha: "MireMirë, moj bijebijë, bejbëj cfareçfarë te vendosin siperoretsipërorët."
 
Pak kohekohë me pas, peshkopi i BojoseBojosë autorizoi parineparinë e karmelitanevekarmelitanëve qe te pranonin ne mesin e tyre edhe Terezen, dhe ne vitin [[1888]] ajo u be murgeshemurgeshë karmelitane. Ne vitin 1889 babai i Terezes ra i semuresëmurë dhe shtrua ne njenjë spital privat, te quajtur ''ShpetimtariShpëtimtari i MireMirë'' ne Ken, ku ai qendroiqëndroi tre vjet. Ai u rikthye ne LisieLisië ne vitin 1892, dhe vdiq ne vitin 1894. Pas vdekjes se tij, motra e Terezes, Selina, qe ishte kujdesurpërkujdesur perpër babain e tyre, hyri me 14 shtator 1894 ne te njejtinnjëjtin manastir karmelitan ku gjendeshin edhe tre motrat e saj. KusheriraKushërira e saj, Marie Guerin, u be gjithashtu karmelitane ne vitin 1895. Leonia, pas disa perpjekjevepërpjekjeve te deshtuaradështuara, u be murgeshemurgeshë, motermotër Fransuaze-Tereze, ne urdherinurdhërin e Vizitasionit ne Ken.
=="Rruga e shkurtër"==
Tereza njihet perpër "RrugenRrugën e saj te shkurtershkurtër". Ne kerkiminkërkimin e saj perpër shenjterishenjtëri, ajo kuptoi se nuk ishte nevoja te behesheinbëheshin vepra heroike apo "bemabëma te medhamëdha" perpër te fituar shenjterineshenjtërinë dhe perpër te shprehur dashurinedashurinë e saj perpër PerendinePerëndinë. PerPër ketekëtë ajo shkroi,
:''"Dashuria e deshmondëshmon vetveten me vepra, pra si duhet ta shfaq dashurinedashurinë time? Veprat e medhajamëdhaja janejanë te ndaluara perpër mua. Rruga e vetme qe te mund te deshmojdëshmoj dashurinedashurinë time eshteështë shperndarjashpërndarja e luleve dhe ketokëto lule janejanë cdoçdo flijim i vogelvogël, cdoçdo shikim e fjalefjalë, dhe berjabërja e veprave me te vogla perpër dashuri.''"
 
Kjo "Rrugë e shkurtër" u shfaq gjithashtu ne afrimin e saj kah [[spiritualiteti]]:
:''"NganjehereNganjëherë, kur lexoj ese spirituale, ne te cilat persosmeriapërsosmëria tregohet me mijeramijëra pengesa ne rrugenrrugën dhe bartesinbartësin e zhgenjimevezhgënjimeve rreth tij, mendja ime e vogelvogël e varfervarfër lodhet shpejt, uneunë mbylli librin e mesuarmësuar, i cili e le kokenkokën time te ndareçarë dhe zemrenzemrën time te etur, dhe uneunë kapi [[Bibla|ShkrimtShkrimet e Shenjta]]. AtehereAtëherë gjithckagjithçka me duket e ndriteshmendritëshme, njenjë fjalefjalë e vetme i hap horizonte te pambarimta shpirtit tim, persosmeriapërsosmëria duket e lehtelehtë; Uneunë e shoh se mjafton te kuptosh kotesinekotësinë e vetes, dhe ti jepesh i teritëri, si njenjë femijefëmijë, ne krahetkrahët e PerendisePerëndisë se miremirë. Duke lenelënë shpirteratshpirtërat e medhenjmëdhenj, mendjet e medhajamëdhaja, librat e sterholluarstërholluar qe nuk mund ti kuptoj, uneunë kenaqemkënaqem te jem e vogelvogël sepse «vetemvetëm femijetfëmijët, dhe ata qe jane si femijefëmijë, do te pranohen ne tryezentryezën hyjnore».''"
 
PjesePjesë te tilla si kjo kanekanë deshmuardëshmuar se ndjenjat e saj janejanë te vertetavërteta dhe spiritualiteti i saj femijnorfëmijnor. IthtaretIthtarët e saj besojnebesojnë se Tereza kerkoikërkoi te zhvillonte njenjë afrim kah jeta shpirteroreshpirtërore qe te ishte i kuptueshemkuptueshëm dhe i ndjekshemndjekshëm nga te gjithegjithë ata qe do te zgjidhnin te beninbënin ashtu, pamvaresishtpamvarësisht nga rrafshi i tyre i diturisediturisë apo arsimimit.
 
Kjo eshteështë e qarteqartë ne afrimin e saj tek [[lutja]]:
:"''PerPër mua, lutja eshteështë njenjë gufim i zemreszemrës; eshteështë njenjë veshtrimvështrim i thjeshtethjeshtë kah qielli, eshteështë njenjë thirrje e njohjes dhe e dashurisedashurisë, qe perqfonpërqfon tok tundimin dhe gezimingëzimin; me njenjë fjalefjalë, dickadiçka fisnike, e mbinatyrshmembinatyrëshme, e cila zmadhon shpirtishpirtin tim dhe e njesonnjëson ateatë me PerendinePerëndinë.... UneUnë nuk kam guximin te shoh nepernëpër libra perpër lutje shumeshumë te bukura.... UneUnë bejbëj si njenjë femijefëmijë qe nuk ka mesuarmësuar te lexojelexojë, uneunë vetemvetëm i them Zotit gjithckagjithçka qe dua dhe ai me kupton.''"
==Sëmurja dhe vdekja==
==Vetëjetëshkrimi==
==MirenjohjaMirënjohja==
==Thënie==
''UneUnë jam njenjë shpirt fare i vogelvogël, qe mund ti afrojeafrojë Zotit vetemvetëm gjeragjëra fare te vogla.''
 
''UneUnë do ta kaloj parajsenparajsën time duke berebërë te mirenmirën ne toketokë.''
 
''Pas vdekjes sime uneunë do te le te bie njenjë shi trendafilashtrëndafilash.''
==Shiko edhe==
==Lidhje të jashtme==