Xhanfise Keko: Dallime mes rishikimesh

'''Xhanfize Keko''' U lindlindi më [[27 janar]] të vitit [[1928]] në [[Gjirokastër]], ajo do të ishte themeluesja dhe regjisorja e parë e filmit shqiptar për fëmijë,. Keko është edhe kineastja e para kineasteparë femër në Shqipëri. E filloi karrierën si montazhiere, një nga shtatë anëtarët themelues të Kinostudios “Shqipëria e Re”, më 1952. Pas një përvoje të gjatë si montazhiere e dokumentariste, filloi karrierën e regjisores, më 1971. Për 13 vjet, deri në vitin 1984,Keko realizoi 12 filma artistikë, që janë edhe sot mjaft të pëlqyer, sidomos për fëmijët. Të realizuar artistikisht, por edhe me vlera eduktative, filmat e Xhanfise Kekos kanë konkuruar me dinjitet edhe në festivalet ndërkombtëare. Filmografia e saj përfshin filmat “ABC...ZH” (1971), “Kryengritje në pallat” (1972),“Mimoza llastica” (1973), “Qyteti më i ri në botë” (1974/edhe montazhiere, “Beni ecën vetë” (1975/edhe montazhiere), “Tinguj lufte” (1976), “Tomka dhe shokët e tij” (1977/edhe montazhiere), “Pas gjurmëve” (1978/edhe montazhiere), “Partizani i vogël Velo” (1980), “Kur xhirohej një film” (1981/edhe skenariste), “Një vonesë e vogël” (1982/edhe skenariste), “Taulanti kërkon një motër” (1984/edhe skenariste). Përveç çmimeve e titujve të shumtë, në vitin 1984 u vlerësua me titullin e lartë “Artiste e popullit”, ka fituar edhe Kupën e Festivalit të Parë për filmin “Beni ecën vetë” në 1976. Xhanfise Keko është edhe regjisorja e parë shqiptare e vlerësuar me çmime ndërkombëtare. Në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit për Fëmijë dhe të Rinj në Xhifoni (Itali), ka fituar medalje për filmat “Beni ecën vetë”, “Pas gjurmëve” dhe “Tomka dhe shokët e tij”. U nda nga jeta më [[22 dhjetor]] të vitit [[2007]].