Traktati i Nicës (BE): Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 1:
{{për përmirësim}}
 
Ne qytetin francez, Nicë (Nice), prej 7 deri 11 Dhjetor të vitit 2000, u mbajt samiti i cili ne histori hyri si "Traktati i cili e dridhi Unionin Evropian". Pas kesajkësaj mbledhjeje presidenti françez, Shirak (Chirac) deklaroi: "Brenda pak vjetesh UE-ja mund te rritet dyfish:.
 
Konkluzionet kryesore ne ketekëtë traktat ishin:
• T'i mundësohetmundësohej hyrja valës së re të anëtarëve të rinj deri në qershor të vitit 2004.
• Të shtohetshtohej hapësira per miratimin e vendimeve te ndryshme në bazë të shumicës së kualifikuar të votës në krahasim me votimin unanim.
• Mundësia e zgjedhjes së anëtarëve të Komisionit, përfshirë edhe presidentin, në bazë të shumicës së kualifikuar të votës.
• Çeshtja e rregullimit te marrëdhënieve midis UE-se dhe NATO-s në aspektin e mbrojtjes dhe sigurisë.
Rreshti 15:
Në këtë konferencë u diskutua edhe për votimin unanim, një çështje serioze, e cila për një kohë të gjatë e mundon UE-në. Ende nuk është definuar nëse vendimi unanim si teknikë është pozitiv apo negativ. Nga njëra anë kjo teknikë e ndihmon Unionin Evropian, duke i siguruar anëtarët e saj se ata janë të barabartë, por nga ana tjetër e pengon atë që të funksionoj si shtet federal. Historikisht eshte vertetuar se për shkak te konfliktit për interesa të shteteve të ndryshme anëtare është shumë vështirë dhe gati e pamundur për të votuar në mënyrë unanime për çështjet e rëndësishme. Për këtë rsye, në këtë mbledhje u bë një hap që për një numër më të madh të çështjeve të vendoset me shumicë votash (shumica e kualifikuar e votës).
 
Zërat që kritikonin se zgjerimi i Evropës në afatin e caktuar në Nicë ishte jo i arsyeshëm për shkak se as UE-ja dhe as shtetet aspiruese nuk ishin gati, u vërtetuan si të drejtë në qershor të vitit 2001. Me 7 te atij muaji, me ane te referendumit IrlnadaIrlanda e refuzoi traktatin e Nicës.
 
Tani i mbetet superfuqive (Francës dhe Gjermanisë) të gjejnë alternativën, sikurse ne rastin e Danimarkës, kur ajo me anë të referendumit i tha jo Traktatit te Mastrihtit.