Lidhja e Pejës: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
lidhje
Rreshti 3:
Në fund të [[shekulli XIX|shekullit 19-të]] tokat e banuara me shqiptarë u vunë përsëri në rrezik kur fqinjët ballkanikë të shqiptarëve filluan aktivisht të ndeshen për të marrë pjesë nga territori i [[Maqedonia|Maqedonisë]], kontest që do të shpinte drejt Luftërave Ballkanike. Teritori i Kontestueshëm përfshinte edhe katër vilajetet shqiptare. Patriotët shqiptar filluan përgatitjet për krijimin e një organizate të re për t’iu bërë ballë këtyre rreziqeve në vjeshtën e vitit [[1896]]. Takimi i parë u mbajt në mars [[1897]] në [[Gjakova|Gjakovë]] kur u krijua Besëlidhja Shqiptare. Në nëntor u mbajt edhe një takim tjetër në [[Peja|Pejë]] ku morën pjesë 500 veta pas së cilës [[Stambolli]] intervenoi dhe shpërndau Besëlidhjen.
Më [[23 janar]] [[1899]] nën kërcënime të reja për tokat shqiptare në Pejë u mblodh një kuvend me 500 pjesëmarrës nga vilajetet e Kosovës dhe më pak nga ata të [[Manastiri (Qyteti)[|Manastirit]]t dhe të [[Janina|Janinës]]. Në kuvendin gjashtë ditor zuri fill Lidhja e Pejës ose siç u quajt ndryshe Besa-Besë. Kuvendi u organizua, u drejtua, dhe zgjodhi kryetar [[Haxhi Zeka|Haxhi Zekën]]. Kuvendi doli me një program 11 pikësh i cili kundërshtonte përpjekjet për të copëtuar tokat shqiptare por që nuk kërkonte autonomi. U shpall edhe [[Besa (betim)|Besa]] për një vjet.
 
Pas suksesit të pjesshëm në përhapjen e programit në Kosovë dhe në Shqipërinë Veriore e të Mesme në përgatitje të një kuvendi mbarëkombëtar që do ta aprovonte programin e Lidhjes, sulltani reagoi duke përdorur edhe reaksionit shqiptarë. Në maj [[1899]] përpjekjet për mbajtjen e këtij kuvendi në [[Prizreni|Prizren]] u penguan. Kjo solli deri te një kryengritje e armatosur deri në maj të vitit 1900 kur u dërguan forca shtesë otomane që përfunduan Lidhjen e Pejës.