[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Faqe e re: Sokol Mustafë Sopi u lind me 8 tetor te vitit 1977 nga babai Mustafa dhe e ëma Xhemilja, rrjedh nga nje familje e kamur nga Fsh. Butovc afër Prishtinës. Ishte i vetmi vëlla i 6-të m...
 
No edit summary
Rreshti 1:
Sokol Mustafë Sopi u lind me 8 tetor te vitit 1977 nga babai Mustafa dhe e ëma Xhemilja, rrjedh nga nje familje e kamur nga Fsh. Butovc afër Prishtinës. Ishte i vetmi vëlla i 6-të motrave; Vlorës, Valbonës, Qëndresës, Donikës, Shqipërisë dhe Kosovares.
 
Motrat, siç kemi edhe fjalën në popull “digjen për vëlla”, ato mezi prisnin edhe martesën e Sokolit, mezi prisnin edhe përfundimine luftës në mënyrë që të rritet gëzimi familjar, por ja që robërimi dhe padrejtësitë shekollore sikur po lidhnin nyjë ëndrrat e tyre ngase Kosova po digjej në zjarrë ndërsa për t’i treguar mbarë botës edhe vellau i tyre Sokol Sopi ishe renduar ne vijat e para të frontit me shumë bashkëluftetarë te UÇK-së . Nëse përkujtojmë padrejtësitë , shkeljet dhe dyndjet e mëdha të largimit të 714 fshatrave shqiptare nga okupatori mese i ndytë serb ne shekullin XIX-të , këtu me dhunë nga Statovci debohen edhe familja e Sokolit, pejzazhe keto te cilat ata i ruajtën vetëm si fanitje në kujtesën e brezave me radhë. Prandaj te parët e dëshmorit ndonese te mesuar ne shkeljet dhe padrejtësitë e hordhive serbo-qetnike përherë ishin në shërbim të çeshtjes kombtare me te vetmen deshirë që atdheu, Kosova dhe mbarë trojet shqiptare te jenë e të gezojnë paqe e liri kudo ne tokat e tyre.
Pra, që ne vështrimin e pare shohim një ndeshje të qartë të emrave, pagëzimeve dhe frymëzimit atdhedashës te Sokol Sopit, janë këta emra të shpresës për lirinë e Kosovës, Shqipërisë, qëndresën dhe atdhedashurinë që edhe te parët pikerisht prinderit Mustafa e Xhemilja shprehen permes emrave te vajzave dhe djalit te tyre te vetem dhe deshmorit të gjithë kombit shqiptar Sokol Sopi.
 
Motrat, siç kemi edhe fjalën në popull “digjen për vëlla”, ato mezi prisnin edhe martesën e Sokolit, mezi prisnin edhe përfundimine luftës në mënyrë që të rritet gëzimi familjar, por ja që robërimi dhe padrejtësitë shekollore sikur po lidhnin nyjë ëndrrat e tyre ngase Kosova po digjej në zjarrë ndërsa për t’i treguar mbarë botës edhe vellau i tyre Sokol Sopi ishe renduar ne vijat e para të frontit me shumë bashkëluftetarë te UÇK-së . Nëse përkujtojmë padrejtësitë , shkeljet dhe dyndjet e mëdha të largimit të 714 fshatrave shqiptare nga okupatori mese i ndytë serb ne shekullin XIX-të , këtu me dhunë nga Statovci debohen edhe familja e Sokolit, pejzazhe keto te cilat ata i ruajtën vetëm si fanitje në kujtesën e brezave me radhë. Prandaj te parët e dëshmorit ndonese te mesuar ne shkeljet dhe padrejtësitë e hordhive serbo-qetnike përherë ishin në shërbim të çeshtjes kombtare me te vetmen deshirë që atdheu, Kosova dhe mbarë trojet shqiptare te jenë e të gezojnë paqe e liri kudo ne tokat e tyre.
Si rezultate flasin dëshmitë se ne luftën e II-të Boterore, familja Sopi mbështeti me te madhe dhe ne mënyrë shumë te forte Lëvizjen e Rezistencës shqiptare në mbrojtje të Shqipërisë Etnike, shtëpia e tyre ne Butoc atëbotë ishte kulm dhe vendstrehim i shumë atdhetarëve me nam si Adem Gllavica, Shyt Mareci, Azem Jashanica, Kapedan Gjoni, Shemsi Mramori, Musli Dumoshi e shum te tjerë. Me mbarimin e kësaj lufte, gjyshi i dëshmorit Ismajli ishte deshmitarë i masakres se Tivarit i cili i shpetoi asaj por që u kthye me shumë plagë i gjallë në shtëpi.