Kanuni i Labërisë: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Faqe e re: Botimi i Kanunit të Labërisë vjen pas botimit të librit "E drejta zakonore e Labërisë", në vitin 1994 dhe të ribotimit në vitin 2002, nga po i njëjti autor, Ismet Elezi. Botimi ...
 
No edit summary
Rreshti 4:
 
Labëria është bashkësi etnokulturore e formuar në një territor autokton, zonë ndër më të mëdhatë etnografike, me shtrirje gjeografike mjaft të gjerë (me më shumë se 500 fshatra), në jugperëndim të Shqipërisë, me gjuhë, zakone e tradita kulturore të përbashkëta. Ajo ka qenë treva e kaonëve të periudhës ilire, që përmend Tukidi (629 p.e.r). Labëria, siç është shprehur Sami Frashëri është Arbëria, që përfshin nga Lumi Vjosë deri në detin Jon. Të dhëna më të plota me vlera historike, gjeografike për Labërinë japin specialistët e sotëm prof. dr. Muzafer Korkuti, Halo Abazi, etj. Përsa i përket veprimit në hapësirë të Kanunit të Labërisë, mund të thuhet me siguri, se ai zbatohej në fshatra të Vlorës, në Himarë, në Bregdet në tërësi, në Kurvelesh, në Rrëzomë, në Kardhiq, në Rrëzë të Tepelenës, kudo gjetkë ku banojnë bashkësi labe, si dhe në Mallakastër e në shkallë më të kufizuar deri në qytetet e Gjirokastrës, Delvinës, Tepelenës e Vlorës. Eqerem Vlora shkruan se: ²Shumica e lexuesve, nuk dinë fare që në Shqipërinë e Jugës, ka qenë (deri dje) në veprim një ²ligj i zakonit² ndërmjet popullatave malore të Labërisë, të Toskërisë dhe të Çamërisë… Nuk quhesh kudo njësoj: në Toskëri (që nga Korça e deri në Përmet) e quanin ²Kanuni i Adetit² në Çamëri e quanin shkurtazi ²Adeti², vetëm në Labëri (Lumi i Vlorës, Himarë, Kurvelesh) e quanin ²Kanuni Papa Zhulit² dhe më shpesh ²Kanuni i Idriz Sullit² (Shejzat, Romë 1957, Nr 23, f. 56-61)". Kjo pikëpamje është përkrahur edhe nga autorë të tjerë, sipas të cilëve e drejta zakonore që u ruajt gjatë pushtimit osman vepronte jo vetëm në krahinat autonome (Malësi e Shkodrës, Mirditë, Himarë), por edhe në zonat e tjera malore të banuara të Kosovës, Dibrës, Elbasanit, Tiranës, Beratit, Skraparit, Mallakastrës, Vlorës, Libohovës, Kolonjës, Korçës, Pogradecit, Çamërisë, etj., dhe zbatohej nga të krishterë e myslimanë, njëlloj nga të gjithë. Kanunet, zakonet, adetet të marrë në unitet me origjinën, historinë, gjuhën, kulturën dhe vlerat morale të përbashkëta dëshmojnë identitetin kombëtar shqiptar. Që këtej del se, Kanuni i Labërisë është pjesë përbërëse dhe variant kryesor i kanunit popullor mbarëshqiptar, i bazuar në filozofinë e vetëqeverisjes vendore.
 
== Literatur ==
 
Elezi, Ismet (2006). Kanuni i Labërisë. Tiranë: Botimet Toena.